01.2 ข้าจะทำสัญญากับเจ้า
1510 Words
01.2
ข้าจะทำสัญญากับเจ้า (2) 100%
บนโลกนี้ มนุษย์มักมีเรื่องผีสางเทวดามาเล่าสู่กันฟังอยู่ฉันใด ภูตผีก็มีเรื่องมนุษย์เล่าอยู่ฉันนั้น มีหลายสถานที่ที่คลื่นพลังแม่เหล็กและคลื่นพลังงานวิญญาณสูงจนมนุษย์สามารถเห็นหรือได้ยินเสียงผีได้ และสถานที่ดังกล่าวมักถูกกล่าวขานกันว่าเฮี้ยนและน่ากลัวจนผู้คนเริ่มตีตัวออกห่าง มีเพียงแต่ผู้ชอบเรื่องราวแปลกประหลาดเท่านั้นที่เข้าไปพิสูจน์...
ณ โรงแรมผีเฮี้ยน
ไม่ว่าจะเป็นโรงแรมผีนางรำที่ในเวลาเที่ยงคืนมักจะมีมหรสพเซอร์ไพรส์แขกหน้าใหม่ๆ พร้อมกับดนตรีไทยที่น่ากลัวและขลังยิ่งนัก ทุกคนที่พบเห็นต่างร้องไห้และขอย้ายห้องในวันถัดไปจนกระทั่งมีมนุษย์ผู้หญิงนิรนามนางหนึ่งได้จองห้องพักและนอนอยู่บนเตียงอย่างสบายอกสบายใจ
ในคืนเดือนมืด ไม่เห็นแม้พระจันทร์เสี้ยว ไฟในส่วนห้องที่มีแขกนั้นได้ดับลง หญิงสาวนิรนามผู้โชคร้ายนอนคุดคู้อยู่ในผ้าห่ม เสียงดนตรีบรรเลงดังมาคลอเบาๆ เปลือกตาที่หนักอึ้งของเธอจู่ๆ ก็ถูกบังคับให้ลืมขึ้นอย่างกะทันหัน หูของเธอได้ยินเสียงเพลงอยู่ด้านนอก นาฬิกาบ่งบอกเวลาเที่ยงคืน สาวเจ้าหาวหวอดๆ ลุกขึ้นมาด้วยท่าทางอ่อนล้า
โชคร้ายที่เธอเปิดประตูเจอผีนางรำหน้าขาวร่ายรำบรรเลงตามเพลงอยู่ครู่นึง เธอยืนนิ่งก่อนจะถอนหายใจยาวๆ
“พี่คะ พี่จะมารำอะไรดึกๆ ดื่นๆ คะ? โรงแรมอนุญาตเหรอ? คนจะหลับจะนอน เที่ยงคืนแล้วไม่ดูนาฬิกาหรือไงคะ?”
ผีนางรำพุ่งเข้าใส่เธอพร้อมกับฉีกยิ้มจนปากฉีก เลือดหยดลงกับพื้นดังแหมะๆ
“โอ๊ยพี่ คนมันง่วง เล่นบ้าอะไรก็ไม่รู้ รำก็ไม่ได้สวย เพลงก็ห่วย แล้วยังจะมาแกล้งคนอื่นให้ตกใจอีก ถ้าคนที่มาเจอ หัวใจวายตายจะทำไง รับผิดชอบได้เหรอ แล้วอย่าให้เห็นว่ามาเคาะอีกนะ หนูจะต่อยให้ชฎาหัก”
ปึง!
ผีนางรำร้องไห้ เพราะเพิ่งเคยมีคนด่าว่าเธอรำห่วย
ผีวงมหรสพเสียใจที่เพลงของพวกเขาถูกด่าว่าแย่ นับจากนั้นก็ไม่มีใครเห็นพวกเขาอีก แต่เรื่องเล่าของมนุษย์หญิงใจกล้าก็ถูกกล่าวขานอยู่ในหมู่ผีๆ
ณ โรงพยาบาลผีสิงที่ว่ากันว่าเฮี้ยน
หญิงมนุษย์นิรนามนางหนึ่งถูกส่งเข้าโรงพยาบาลเนื่องจากซ้อมกีฬาแล้วเกิดอุบัติเหตุไหล่หลุดและขาหักข้างนึงจนต้องเฝือก โรงพยาบาลนี้มักมีเรื่องเล่าสยองขวัญ ว่ากันว่าในเวลาค่ำคืน ฟ้ามืดมักจะมีเสียงคนร้องไห้โหยหวน เธอพยายามฆ่าตัวตายเพราะอกหัก เธอมาเสียชีวิตที่โรงพยาบาลและติดอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน ทุกคนที่นอนเตียงของเธอจะตื่นมาเห็นผีตนนี้ร้องห่มร้องไห้อยู่ข้างเตียงทุกครั้ง
วันนี้มนุษย์หญิงนิรนามผู้โชคร้ายคนใหม่ถูกส่งมาที่นี่ เธอหลับไปตั้งแต่หัวค่ำ ก่อนที่ท้องฟ้าจะเปลี่ยนจากแดงเป็นดำ ทุกอย่างเงียบสนิท จนมีเสียงร้องไห้กระซิกๆ ผีสาวค่อยๆ โผล่ข้างเตียงเธออีกครั้ง ผมยาวสีดำสนิทปรกหน้า
หญิงผู้โชคร้ายที่นอนอยู่ค่อยๆ ตื่นขึ้นมาก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อเห็นผีสาวนั่งสะอึกสะอื้นเสียงดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เธอมองอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะ...
“เจ๊ มาร้องไห้อะไรตรงนี้เนี่ย เตียงตัวเองอยู่ไหน หรืออาการกำเริบอะไร จะตามหมอให้”
“นี่คือเตียงของฉัน!” ผีสาวเงยหน้าสยดสยองขึ้นมา ผิวหนังของเธอตะปุ่มตะป่ำหน้าเละจนน่ากลัว นัยน์ตาสีแดงก่ำและเลือดไหล ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องกรี๊ดสลบไปทุกราย หญิงสาวนิรนามทำหน้าอึ้งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ข้างเตียงเรียกพยาบาล
“พยาบาลคะ มีคนไข้ตาผิดปกติอยู่ที่นี่อะค่ะ สงสัยมองไม่เห็นทางเลยมาผิดเตียง”
“...” ผีสาวชะงักไป
“คนที่หน้าตะปุ่มตะป่ำนิดนึงน่ะค่ะ ไม่รู้กรรมพันธุ์หรือศัลยกรรมพลาด น่าสงสารจัง”
ไม่ว่าหญิงนิรนามคนนี้จะปรากฏตัวไปในสถานที่เฮี้ยนที่ไหน เธอก็ไม่เคยสะทกสะท้าน และไม่เคยรับรู้ถึงการมีอยู่ของสิ่งเหนือธรรมชาติเลยสักครั้ง เธอมีเหตุและผลจนเกินไปทำให้บรรดาผีท้อใจและถอนตัวจากการหลอกหลอนผู้คนไปเสียหลายคน และผู้หญิงคนนั้นก็คือ...
“งั้นเข้าห้องเลย ฉันพร้อมจะเป็นเมียนายแล้ว โก!” ฉันกวนประสาทคนตัวสูงแล้วยิ้มชั่วๆ เขาทำหน้าอึ้งไป คงจะไม่เคยเจอชะนีใจกล้าหน้าด้านและกวนส้นตีนเท่าฉันล่ะสิ เดาเลยว่าเขาคงกดกริ่งแกล้งไปหลายบ้านแล้วก่อนหน้านี้
“เจ้าช่างรีบร้อนนัก จะไม่ฟังข้อแลกเปลี่ยนของข้าก่อนหรืออย่างไร ไร้มารยาท”
“โห ต้องว่าไร้มารยาทเลยเหรอ นี่อุตส่าห์เล่นตามน้ำด้วยแล้วนะ” ฉันคลายมือที่กระชากคอเสื้อของเขาออก ดูจากส่วนสูงของคนตรงหน้า ฉันเดาว่าน่าจะ 185 เซนติเมตรได้ “อะๆ ว่ามาจะแลกเปลี่ยนอะไร”
“จากอายุขัยของเจ้า เจ้าจะอยู่ได้อีก 50 ปี อายุขัยรวมคือ 72 ปี จะแก่ชราตาย นั่นหมายถึงถ้าเจ้าอยากอยู่กับข้า เราจะได้อยู่เป็นสามีภรรยากัน 50 ปีมนุษย์ เจ้าเข้าใจหรือไม่”
อ้าว อยู่ดีๆ มาบอกเวลาตายฉันซะงั้น แต่ก็ยังดีที่ไม่ตายแปลกๆ ถ้าบอกว่าฉันจะกลายเป็นผีตายโหง ฉันต่อยจริงด้วย
“ดูดวงได้ด้วยเหรอ แล้วให้หวยด้วยได้ไหม” ฉันหัวเราะท่าทางจริงจังของเขา
“ในเมื่อเจ้าเข้าใจแล้ว งั้นข้าจะบอกข้อแลกเปลี่ยนของเรา”
“ว่ามา จะเอาอะไร วิญญาณฉันเหรอ? ”
“สิ่งสำคัญในชีวิตเจ้า”
“คืออะไร? ” ฉันย่นคิ้วงงๆ เมื่อเขากระตุกยิ้มชั่วร้ายราวกับเขาเป็นซาตานจริงๆ ตานี่เล่นสมบทสมบาทเกินไปแล้ว ฉันเริ่มจะไม่สนุกละ
“ข้าจะช่วงชิงคนสำคัญของเจ้า แล้วข้าจะกลายเป็นคนสำคัญในชีวิตเจ้าแทน... ว่าไง เจ้ากล้าหรือไม่” คนตัวสูงสบนัยน์ตาฉันพร้อมกับรอยยิ้มร้าย ในชั่ววินาทีนั้นจู่ๆ ฟ้าก็ผ่าดังเปรี้ยงเหมือนสัญญาณแห่งเรื่องเลวร้าย ฉันจ้องเขาอยู่ครู่นึงก่อนจะพยักหน้าเออออไป เพราะคิดว่าเขาคงจะสวมบทบาทที่ได้รับมานั่นแหละ ไม่รู้ว่าตั้งใจเล่นขนาดนี้ เขาจ้างมาเท่าไหร่วะ
“ก็ได้ ตามนั้นแหละ เสร็จรึยังอะ จะไปดูหนังต่อ” ฉันปัดมือไล่ก่อนที่ฟ้าจะผ่าเปรี้ยงอีกรอบพร้อมกับท้องฟ้าสีดำสนิทสว่างวาบอยู่หลายครั้งจนฉันตกใจ “ฝนจะตกเหรอเนี่ย”
“ดี ตามนี้ ข้าขอสัญญา เราจะเป็นสามีภรรยากันตราบเท่าที่ชีวิตเจ้าจะหาไม่”
วิ้ง
เปรี้ยง!
ทุกอย่างสว่างวาบอีกครั้ง ฉันสะดุ้งโหยงเพราะตกใจเสียงฟ้าผ่า จู่ๆ ก็มีเอกสารหน้าตาเหมือนสัญญาสมัยโบราณลอยอยู่ตรงหน้า มันส่องแสงสว่างก่อนจะค่อยๆ หายไปกลายเป็นแหวนมาอยู่ที่นิ้วนางของฉันและเขาแทน สร้อยคอหน้ากะโหลกโง่ๆ นั่นมาอยู่ที่คอฉันตอนไหนไม่รู้ ฉันเบิกตาโพลงมองคนตัวสูงสลับกับแหวนและสร้อยสีเงิน...
ใจฉันเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเสียงสั่นระริก นัยน์ตาเปล่งประกาย
“สุดยอดเลย นายสนใจทำช่องแสดงมายากลกับฉันไหม รับรองดังระเบิดแน่นอน”
“ดูเหมือนเจ้าจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์นะ ข้าไม่ได้เล่นมายากล” คนตรงหน้าทำท่าทางหงุดหงิดก่อนจะทำให้ฉันอึ้งกิมกี่อีกครั้งด้วยการลอยขึ้นมาเหนือพื้นดิน ปีกสีดำสยายออกจากแผ่นหลัง ใบหน้าหล่อคมนั่นเคร่งขรึมอยู่ครู่นึงก่อนจะกระตุกยิ้มร้าย “ข้าเป็นซาตานที่มาจากนรก จำไว้แล้วเลิกล้อเล่นกับข้าสักที”
“อะจ้า ยินดีที่ได้รู้จักคุณซาตานที่มาจากนรก ฉันชื่อปืนมาจากรัชดาซอยร้อยเก้าสิบสามทับสองร้อย แต่คุณก็น่าจะรู้อยู่แล้วอะนะ ไม่งั้นไม่น่ามาส่งของถูกหรอก”
“...”
“แล้วก็ปีกน่ะ ระวังจะไปโดนต้นมะม่วงฉันหักด้วย ฉันปลูกไว้ยังไม่ได้กินลูกมันเลย ถ้าถ่ายวิดีโอเสร็จแล้วก็กลับบ้านไปสักที ฉันเริ่มขี้เกียจจะเล่นด้วยจริงๆ ละนะ”
...ใช่แล้ว หญิงนิรนามที่มักถูกภูตผีพูดถึง หญิงที่ปรากฏตัวไปในสถานที่เฮี้ยนที่ไหน เธอก็ไม่เคยสะทกสะท้าน และไม่เคยรับรู้ถึงการมีอยู่ของสิ่งเหนือธรรมชาติเลยสักครั้ง ผู้หญิงคนนั้น (ที่พ่ออยากให้เป็นลูกชาย) ก็คือ... ปืน นั่นเอง
Great novels start here
- Writer
