Böyle bir soru beklemiyordum. Botan bunu bana neden soruyordu? Neden şimdi soruyordu? Ona şaşkın ördek yavrusu gibi baktığımdan emindim ama ne kendimi toparlayabildim ne de hemen cevap verebilirdim. Botan bekledi. Öylece durdu o da. Belki de şaşkınlığımın farkındaydı.
' Beni incitmekten çekiniyorsan rahat ol Dicle. Ben senin yüzüne neler dedim zamanında. İncineceğim bir şey yok zaten. ' dedi. Unuttuğumu mu sanıyordu? Elif' in sevdiğim bir lafı vardı. ' Kadınlar affeder ama asla unutmaz. ' diyordu.
Diğer yandan incineceğim bir şey yok demişti. Sevme demişti. Sevmiyorum artık desem incinmeyecekti. Şaşırmayacaktı bile. Yalan söylememin hiçbir faydası olmayacaktı yani. Onu sevmiyorum diye karalar bağlamayacaktı. Belki de oh diyecekti. Oh o da artık beni sevmiyor boşuna vicdanıma yük etmeye
