Dicle' ye en başında çocuk olunca rahat bırakacağım demiştim. Ondan nefret ettiğim için onunla daha fazla zaman geçirmek istemiyordum ama artık nefretim bitmişti. Üstelik annemde Dicle' yi eskisi kadar istemiyordu. Düşük yapmış olması gözünden düşürmüştü. Kuma konusunu açmakla kalmayıp, sende zaten istemiyorsun dediğinde durumu fark etmiştim. Bu şekilde davranarak bu aile içinde de kızı hiç konumuna düşürüyordum. Ailesinde yaşadığından farklı bir hayat yaşamayacaktı böyle. Bu durum her şeyden önce bana yakışmıyordu. Zeynep' i koruyup kurtaramamıştım. Hiçbir erkek gidip kız kardeşine bu evliliği isteyip istemediğini soramazdı. Kızlar abisinin gözününün içine baka baka istiyorum diyemezdi çünkü. Bu konuların muhatabı anne olurdu ama benim annem kendince doğru olanı yapmış ve Zeynep' in sonun