จองรัก เด็กดื้อของนายวิศวะ

ตอนที่ 10 ฉวยโอกาส

เมื่อทั้งสี่คนมาถึงสนามฝึกแล้วก็ตรงไปยังห้องฝึกยิงปืนทันที สามหนุ่มก็เตรียมความพร้อมซ้อมยิงปืนล็อคใครล็อคมันเพราะในห้องฝึกจะแบ่งเป็นล็อคโดยมีที่กั้นปิดไว้เวลาฝึกยิงจึงเห็นแค่เป้าฝึกเท่านั้น

"พี่วิน สอนน้องหน่อยสิ"

เมย์เดินไปหามาวินเพื่อขอให้พี่ชายช่วยฝึกยิงปืนให้

"ไปให้ไอ้แดนสอน ขี้เกียจสอนให้"

มาวินเอ่ยบอกน้องสาวตัวเองขณะที่มือกำลังเช็คปืนอยู่จนเมย์ได้แต่ทำหน้ายู่ใส่พี่ชายตัวเองแล้วเดินไปล็อคของดินแดนทันที

"พี่แดน สอนหนูยิงปืนหน่อยได้มั้ยคะ พี่วินไม่ยอมสอนอ่ะ"

เมย์เอ่ยพูดขึ้นเมื่อเดินเข้าไปใกล้ดินแดน

"ได้อยู่แล้วครับ มาสิ มายืนข้างหน้าพี่"

เมย์พยักหน้าแล้วเดินไปยืนข้างหน้าดินแดน แต่ก็ต้องชะงักนิ่งเมื่อดินแดนเดินมาข้างหลังแล้วยื่นมือทั้งสองข้างพาเธอจับปืน เมย์ใจเต้นแรงไม่น้อยเพราะตอนนี้มันเหมือนดินแดนกำลังยืนกอดเธออยู่ข้างหลัง แถมยังโน้มหน้าลงมาใกล้ใบหูเธอจนรู้สึกขนลุกไปหมด

"เป็นอะไรครับ ทำไมยืนนิ่งเชียว"

ดินแดนยิ้มมุมปากเอ่ยถามเมย์ออกไปเมื่อเห็นเธอยืนนิ่งไม่ขยับ จึงแกล้งโน้มหน้าไปใกล้เธอแต่กลับเหมือนแกล้งตัวเองแทนเพราะเมื่อเขาได้กลิ่นหอมจากตัวเธอยิ่งอยากทำมากกว่าได้ยืนกอดแบบนี้ จึงได้แต่ข่มอารมณ์ตัวเองไว้แล้วหันไปจริงจังกับการฝึก

"ปะ...เปล่าค่ะ"

"ถ้าอยากฝึกจริงๆ หนูต้องมีสมาธิมากกว่านี้ห้ามวอกแวก ไม่งั้นคนที่เจ็บตัวจะเป็นหนูแทน เข้าใจมั้ยครับ"

ดินแดนเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"เข้าใจแล้วค่ะ มาค่ะพี่แดนหนูพร้อมแล้ว"

เมย์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่นบ่งบอกว่าเธอพร้อมที่จะฝึกแล้ว

"ดีครับ ก่อนจะเหนี่ยวไกลปืนจำไว้ว่าต้องจับปืนให้แน่นเพราะหลังยิงออกไปมันจะมีแรงดัน นัดแรกพี่จะจับมือหนูไว้ก่อนหลังจากนั้นหนูยิงเองโอเคมั้ยครับ"

"โอเคค่ะ"

เมื่อเธอตอบตกลงดินแดนก็จับมือเธอยิงนัดแรกทันที ด้วยความแม่นของดินแดนนัดแรกที่พาเธอยิงจึงเข้าเป้าส่วนหัวของหุ่น ทำเอาเมย์อึ้งทันทีไม่คิดว่าเขาจะยิงปืนแม่นขนาดนี้ จึงรีบหันหน้าไปชมดินแดนทันที

"แม่นมากพี่แดน อ๊ะ!"

ขณะที่เมย์หันหน้าไปพูดกับดินแดนก็ต้องตกใจเมื่อแก้มของเธอกลับไปโดนปากของดินแดนพอดี เพราะเป็นจังหวะที่เขากำลังจะโน้มหน้ามาคุยกับเธอ เมย์หันหน้ากลับคืนทันทีด้วยความเขินอายส่วนดินแดนก็ตกใจไม่น้อยเมื่ออยู่ดีๆ ก็ได้หอมแก้มเธอแบบไม่ได้ตั้งใจ ปากหนากระตุกยิ้มด้วยความพอใจถึงจะไม่ได้ตั้งใจอย่างน้อยเธอก็ไม่ผลักไสเขา เพราะตอนนี้เขาก็ยังโอบกอดเธอไว้ทั้งๆ ที่ยิงปืนเสร็จแล้ว

"ขอโทษครับ พี่ไม่ได้ตั้งใจ"

ดินแดนเอ่ยขอโทษเมย์ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เมื่อเมย์ตั้งสติได้ก็เอ่ยบ่นดินแดนทันที

"ไอ้หอมแก้มไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่กอดเนี่ยเนียนเลยนะคะ ไม่ยอมปล่อยเลย"

"ว้าา รู้ทันซะแล้ว"

ดินแดนพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี จนเมย์ได้แต่มองค้อนใส่เขา

"ปล่อยเลยค่ะ เมื่อก่อนไม่เห็นฉวยโอกาสกับหนูแบบนี้เลย"

"นั่นเมื่อก่อนครับ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว"

ดินแดนตอบกลับเมย์ไปตามตรงพร้อมกับโน้มหน้าไปกะจะหอมแก้มเธออีกครั้งแต่ก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อโดนเมย์กระทืบเท้าเขาเต็มแรง

"โอ๊ยย ตัวเล็กรุนแรงจังพี่เจ็บนะครับ"

ดินแดนเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงสำออยกวนๆ ใส่เธอ จนเมย์ได้แต่ตาขวางใส่เขาด้วยความหมั่นไส้

"นี่มึงสอนน้องยิงปืนแบบไหน ทำไมมีเสียงร้องวะ"

ราเชนทร์ตะโกนแซวดินแดนทันทีเพราะตอนที่ดินแดนร้องเป็นจังหวะที่เขาและมาวินหยุดยิงพอดี

"เสือก"

ดินแดนตะโกนด่าราเชนทร์กลับสั้นๆ จนราเชนทร์เดินมาล็อคของเขาแล้วมีมาวินเดินตามมาด้วย

"นัดเมื่อกี้ใครยิง"

มาวินเอ่ยถามดินแดนและเมย์เพราะอยากรู้ว่าใครเป็นคนยิงโดนส่วนหัวของเป้า

"พี่แดนจับมือเมย์ค่ะ ถ้าเอาจริงๆ ก็เหมือนพี่แดนเป็นคนยิงมากกว่า"

เมย์บอกพี่ชายตัวเองไปตามตรง

"งั้นนัดนี้ยิงให้พี่ดูหน่อยสิ"

มาวินเอ่ยบอกเมย์พร้อมกับยื่นปืนให้เธอ

"หนูทำได้ มั่นใจหน่อยครับ"

ดินแดนพูดให้กำลังใจเธอทันทีเมื่อเห็นสีหน้าลังเลของเมย์ ทางด้านเมย์เมื่อได้ยินคำพูดของดินแดนก็เพิ่มความมั่นใจให้เธอมากขึ้น จึงยื่นมือไปรับปืนจากมาวินแล้วเดินไปยืนตำแหน่งฝึกยิง สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามนึกถึงสิ่งที่ดินแดนได้สอนเธอเมื่อกี้ เมื่อเมย์ตั้งสติได้ก็เล็งเป้าแล้วเหนี่ยวไกลปืนไปทันที ตำแหน่งที่เมย์ยิงโดนทำเอาสามหนุ่มอึ้งตาค้างเลยทีเดียวเพราะดันไปโดนตำแหน่งตรงเป้าล่างของหุ่นซึ่งเป็นจุดของรักของหวงของผู้ชายเลยก็ว่าได้

"ตายแน่มึงไอ้แดน น้องเมย์โกรธเมื่อไหร่ไข่มึงเละแน่"

ราเชนทร์หันไปพูดกับดินแดนทันทีเมื่อเห็นตำแหน่งที่เมย์ยิงโดน

"ไอ้แดน กูว่ามึงคิดผิดที่สอนน้องกูยิงปืน"

มาวินเอ่ยพูดขึ้นอีกเสียง นี่ขนาดยิงครั้งแรกยังแม่นขนาดนี้ถ้าฝึกทุกวันคงไม่ต้องถาม

"กูว่าฟลุ๊ค ตัวเล็กยิงอีกสามนัดได้มั้ยครับ"

เพื่อความชัวร์ดินแดนจึงเอ่ยบอกให้เมย์ยิงอีกครั้ง เธอจึงพยักหน้าแล้วเล็งปืนไปที่เป้าทันที

ปัง ปัง ปัง

สามหนุ่มยืนอ้าปากค้างทันที เพราะเมย์ยิงไปสามนัดก็ไปโดนบริเวณใกล้เคียงกับนัดแรกทั้งหมด

"กูว่าไม่ใช่แค่ไข่มึงแล้วล่ะที่เละ ลูกชายมึงก็ไม่เหลือ แม่งโคตรแม่น"

ราเชนทร์เอ่ยพูดกับดินแดนพร้อมกับทำหน้าตะลึงเพราะไม่คิดว่าเธอจะยิ่งแม่นแบบนี้

"ใช้ได้มั้ยคะพี่ๆ"

เมย์เดินมาถามพี่ๆ ทันที จนทุกคนได้แต่พยักหน้าตอบเธอ

"ถามจริงๆ ตั้งใจเล็งตรงนั้น หรือมันไปเอง"

มาวินเอ่ยถามเมย์ด้วยความสงสัย

"ตั้งใจค่ะ ไม่เชื่อน้องเล็งส่วนหัวใจให้ดูก็ได้"

พูดจบเมย์ก็เดินไปหยิบปืนแล้วยิงไปอีกนัดทันที

ปัง

"นัดนี้เตรียมจองเมรุให้ไอ้แดนได้เลย เชื่อแล้วครับว่าแม่นจริงๆ"

ราเชนทร์พูดใส่ดินแดนอีกครั้ง เมื่อเห็นเมย์ยิงโดนตำแหน่งหัวใจของเป้า

"มึงก็ขยันแช่งกูจังไอ้สัส น้องไม่กล้ายิงกูหรอก"

ดินแดนตวาดใส่ราเชนทร์ทันทีเมื่อราเชนทร์พูดแช่งเขาไม่หยุดสักที

"ก็ไม่แน่นะคะ ถ้าทำผิดจริงๆ หนูไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นล่ะค่ะ"

เมย์เอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับส่งสายตาขู่ดินแดน จนดินแดนรู้สึกเสียวสันหลังไม่น้อย

"อย่าขู่สิครับ พี่ทำตัวไม่ถูก"

ดินแดนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ จนเมย์ได้แต่มองค้อนใส่เขา

"ขออนุญาตครับ คุณหนูครับ นายหญิงเรียกพบครับ"

ภูภูมิลูกน้องคนสนิทของมาคินพ่อของมาวินและเมย์เอ่ยบอกเจ้านายด้วยน้ำเสียงสุภาพ

"มีอะไรหรอคะ"

เมย์เอ่ยถามภูภูมิด้วยความสงสัย

"เหมือนนายหญิงจะให้ไปลองชุดสำหรับงานเลี้ยงเปิดตัวบริษัทใหม่ของหุ้นส่วนนายใหญ่ครับ"

"อ้อ ลืมไปเลย งั้นหนูไปนะคะพี่ๆ"

พูดจบเมย์ก็วิ่งออกไปทันที

"ไอ้แดนกูว่ากูมองเห็นอนาคตมึงแล้วล่ะ"

ราเชนทร์พูดขึ้นขณะที่ยืนมองเมย์กำลังวิ่งออกจากห้องฝึกไป

"อนาคตกูเป็นยังไง"

ดินแดนเอ่ยถามราเชนทร์ด้วยความสงสัย

"อนาคตแววกลัวเมียไงล่ะ ฮ่าๆ นี่ขนาดน้องยังไม่ได้เป็นแฟนมึง น้องยังขู่มึงขนาดนี้ ถ้าได้เป็นแฟนกูบอกเลยมึงจมตรีนนน้องแน่ๆ"

ราเชนทร์พูดแซวดินแดนด้วยท่าทางกวนๆ จนดินแดนตวาดด่าราเชนทร์ไปทันที

"ไอ้สัส ว่าแต่กูระวังมันจะเข้าตัวเอง"

"ไม่มีทางครับ คนอย่างราเชนทร์ไม่มีทางก้มหัวให้เมียเด็ดขาด"

ราเชนทร์พูดขึ้นอย่างมั่นใจ

"หึ กูจะรอดู"

มาวินพูดขึ้นสั้นๆ จากนั้นทั้งสามคนก็แยกกันไปฝึกยิงปืนต่อ เมื่อฝึกเสร็จแล้วดินแดนก็เดินมาที่บ้านมาวินเพราะพ่อของมาวินให้มาเอาของสำคัญไปให้พ่อของเขา เมื่อเดินมาถึงก็เห็นเมย์กำลังยืนเลือกชุดเดรสยาวที่ห้องนั่งเล่น เขาจึงเดินไปหาเธอทันที

"ได้ชุดยังครับ"

ดินแดนเอ่ยถามเมย์ทันทีเมื่อเดินไปถึงเธอ

"ฝึกเสร็จแล้วหรอคะ พี่แดนมาได้จังหวะเลย ช่วยหนูเลือกหน่อยว่าสามชุดนี้จะใส่ชุดไหนดี สีดำ สีฟ้าหรือสีแดงดีคะ"

เมย์เอ่ยถามดินแดนเพื่อให้เขาช่วยออกความคิดเห็น ทางด้านดินแดนเมื่อเห็นชุดสามชุดที่เธอเลือกก็คิ้วขมวดขึ้นทันทีเพราะทั้งสามชุดไม่เปิดหน้าก็เปิดหลังแถมกระโปรงยังแหวกจนเห็นต้นขาอีก

"มีชุดอื่นอีกมั้ยครับ พี่ว่ามันโป๊ไปนะ"

ดินแดนเอ่ยบอกไปตามตรง

"ไม่โป๊หรอกค่ะพี่แดน กำลังสวยพอดีเลย"

"งั้นเอาชุดสีดำครับ"

ดินแดนชี้ไปที่ชุดสีดำเพราะดูเรียบร้อยสุดแล้ว

"โอเคค่ะ งั้นหนูใสชุดนี้ ขอบคุณนะคะ ว่าแต่พี่แดนมาทำไมคะ"

เมย์หันไปถามดินแดนด้วยรอยยิ้ม

"คิดถึงเลยมาหาครับ"

คำพูดของดินทำเอาเมย์นิ่งอึ้งไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดตอนนี้เพราะในห้องยังมีแม่บ้านอยู่ จนเธอได้แต่ตวาดใส่เขาเพื่อกลบเกลื่อนความเขินของตัวเอง

"อย่าแกล้งหนู เอาดีๆ พี่แดน"

"หึ แกล้งอะไรก็คิดถึงจริงๆ อีกอย่างพ่อคินให้พี่มาเอาของน่ะ งั้นพี่ไปก่อนนะครับ เดี๋ยวจะแวะมาจีบต่อ"

พูดจบดินแดนก็เดินไปด้วยท่าทางอารมณ์ดีทิ้งให้เธอเขินจนแก้มแดงอยู่คนเดียว

"คนบ้า"

เมย์ตวาดใส่ดินแดนทันทีเมื่อเขาพูดจบ รู้สึกเขินไม่น้อยเมื่อเจอคำพูดแบบนี้ของเขา เมื่อได้ชุดที่ต้องการแล้วเมย์ก็ขึ้นห้องเอาชุดไปเก็บทันที ทางด้านดินแดนเมื่อเดินมาถึงห้องทำงานของมาคินก็เคาะประตูเมื่อคนข้างในอนุญาตเขาจึงเปิดประตูเข้าไป

"สวัสดีครับพ่อคิน"

"อืม นั่งเถอะ"

ดินแดนนั่งลงตรงข้ามผู้ใหญ่ทันทีเมื่อเขาอนุญาต

"พ่อคินจะให้ผมเอาอะไรไปให้คุณพ่อหรอครับ"

ดินแดนถามมาคินเมื่อนั่งลงแล้ว

"ไม่มีอะไรหรอกที่พ่อเรียกมาแค่อยากคุยกับเราเรื่องน้องเมย์"

มาคินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ครับ"

ดินแดนขานรับสั้นๆ รอฟังมาคินเปิดเรื่องคุยกับเขา

"พ่อพูดตรงๆ เลยนะแดน ตอนนี้เรายังไม่เปลี่ยนใจจากน้องจริงๆ ใช่มั้ย ปีหน้าก็ไปเรียนมหาลัยแล้ว ถ้าเกิดเราไปเจอคนที่ใช่กว่าน้องล่ะ จะไม่เสียใจหรอ"

มาคินเอ่ยพูดกับดินแดนไปตรงๆ

"ไม่ว่าผมจะเรียนที่ไหนจะอายุเท่าไหร่ ยังไงผมก็ไม่เปลี่ยนใจครับ ผมรักตัวเล็กจริงๆ ไม่ได้รักเพราะคำสัญญาแต่รักน้องจากใจจริงของผม ผมจะไม่สัญญากับพ่อคินว่าจะดูแลน้องและไม่ทำให้น้องเสียใจ แต่ผมจะทำให้พ่อคินเห็นแทนครับ"

ดินแดนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแววตาสื่อออกมาด้วยความจริงใจ จนมาคินกระตุกยิ้มพอใจกับคำตอบของเขา

"ดีมาก พ่อเชื่อว่าเราจะดูแลน้องได้ แต่เรื่องนั้นอย่าเพิ่งรีบได้มั้ยถือว่าพ่อขอ"

"ไม่ต้องห่วงครับพ่อคิน ผมไม่มีทางล่วงเกินน้องจนกว่าน้องจะโตครับ"

ดินแดนเอ่ยตอบมาคินไปตรงๆ

"หึ รอให้โตหมายถึงรอให้น้องอายุสิบแปดสินะ ถึงเวลานั้นก็ถนอมน้องหน่อยนะไอ้เสือ"

มาคินพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี เขาไม่ใช่คนหัวโบราณที่จะมาห้ามชิงสุกก่อนห่าม จนดินแดนได้แต่หัวเราะกับคำพูดของมาคิน

"ไปพักเถอะ พ่อมีเรื่องคุยแค่นี้ล่ะ"

"ครับพ่อคิน สวัสดีครับ"

ดินแดนเอ่ยลามาคินแล้วเดินออกจากห้องของเขา เมื่อลงมาข้างไม่เห็นเมย์เขาจึงเดินกลับบ้านตัวเองทันที