บทที่ 18

1209 Words

นาราภัทรหันไปมองที่หน้าผับก่อนจะเอ่ยตอบออกมาด้วยความโมโหตัวตนเหตุที่ทำให้เธอต้องออกมาช้าและไม่ทันรถเมล์เที่ยวนี้ “ผับเลิกตีสามน่ะถูกแล้วค่ะ แต่ที่ออกมาช้าก็เพราะถูกอีตาพอล...อ้อ...เจ้าของผับเรียกเข้าไปพบก่อน เฮ้อ...ตายยากเสียด้วยพูดถึงปุ๊บก็โผล่หน้ามาปั๊บทันที” หญิงสาวบุ้ยปากให้เจ้าชายซารีฟร์หันไปมองทางเข้าผับซึ่งขณะนี้มีหนุ่มเจ้าสำอางกำลังเดินออกมาและทำท่าว่าจะตรงดิ่งมาหาตัวเธอเสียด้วย “นั่นหรือคนที่ชื่อพอล” เจ้าชายแห่งราชวงศ์อัลนูรีนเอ่ยถามเพื่อความมั่นใจขณะหันไปมองตามกริยาเชิญชวนของน้ำหนาว และเมื่อได้เห็นชายหนุ่มที่เรือนร่างใหญ่โตตามแบบฉบับฝรั่งตาน้ำข้าวที่กำลังเดินตรงมาหาน้ำหนาวก็รีบขยับกายพร้อมกับดึงเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นของหญิงสาวที่ต้องใจภักให้ขยับเข้าหาตนเองอีกนิดหนึ่ง และเมื่อคนที่ชื่อพอลเดินเข้ามาใกล้ในรัศมีที่สามารถสังเกตสังกาได้อย่างชัดเจนเจ้าชายหนุ่มนักรักถึงกับหน้าตึงตีหน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD