‘ซวยแล้วเรา จุดไต้ตำตอเสียแล้วงานนี้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแน่’
นาราภัทรนึกเอ่ยเจริญพรตัวเองกับน้องสาวอยู่ในใจ เจ้าชายซารีฟร์คนนี้คงมาเล่นงานทำโทษเธอกับน้องสาวที่บังอาจไปวิจารณ์ต่อว่าเขาเสียเละ แต่คนที่จะถูกเล่นงานมากที่สุดคงไม่พ้นตัวเธอแน่ก็วันนั้นเล่นคันปากต่อว่าทั้งเชษฐาทั้งอนุชาโดยไม่เลือกหน้าอินทร์หน้าพรหม
“เอ่อ...แล้วคุณ...เจ้าชายมาที่นี่ทำไม หรือว่าจะมาลงโทษคนที่บังอาจไปแตะต้องราชวงศ์ชั้นสูงแห่งอัลนูรีน”
พอตั้งสติได้นาราภัทรก็เชิดหน้าขึ้นเอ่ยประชดเสียงแข็ง เรื่องอะไรจะแสดงออกให้รู้ว่ากลัว ต่อให้กลัวเจ้าชายผู้นี้มากแค่ไหนก็ไม่แสดงออกให้เห็นหรอกเดี๋ยวจะได้ใจตอกกลับเธอคืน
เจ้าชายซารีฟร์กลอกตาขึ้นบนกลั้นหัวเราะจนปวดกรามกับท่าทีของหญิงสาวที่ตนเองต้องใจภัก ดูเอาเถอะ...กลัวจะแย่อยู่แล้วแต่เจ้าตัวยังคงดื้อรั้นเชิดหน้าใส่เอ่ยประชดประชันแขวะกัดเขาเหมือนเดิมไม่มีผิด
“เลิกงานตอนไหน”
แทนที่จ
