“แล้วถ้าเขามาล่ะมึง อะไรก็เกิดขึ้นได้จิตใจคนยากแท้หยั่งถึง แบบอาจจะโผล่มาวันนี้เลยก็ได้ พี่เตอร์เขายิ่งเดาใจยากอยู่ด้วยมึงก็รู้”
“เฮ้อ! ไม่จบเหรอตุ๊ด เอางี้ถ้ามากูยอมกระโดดหอมแก้มไอ้หัวทองนั่นเลยอ่ะ ทีนี้ได้คำตอบแล้วก็จบเนอะตุ๊ดเนอะ”
“พัดลม...มึงพูดจริงเหรอ?”
“เออ”
“มึง...กูขอโทษนะ”
“อะไร? อีเมธ มึง...อย่าบอกนะว่า”
“อ่าส์~ พี่อยากโดนพัดลมกระโดดหอมแก้มจังเลยค่ะ”
“อี...เมธ~ อีเพื่อนเลว” ฉันเบือนหน้าจากหัวทองเสียงสองที่นั่งยิ้มตอแหลใส่ฉันอยู่ที่โซฟามาถลึงตาใส่อีสุเมธสุดเปรตที่ยิ้มแห้งใส่ฉันหนักกว่าเดิม
“คือพี่เขามาเคาะห้อง กูก็เปิดตามมารยาทอ่ะค่ะ แหะๆ”
“ไม่ต้องดุเพื่อนหรอก เอายังคะมาเร็ว กระโดดทับตัวพี่เลยก็ได้ อยากโดดจุ๊บจะแย่อยู่แล้ว” เขาพูดแทรกขึ้นมาอีสุเมธก็เลยรีบขยับตัวให้ฉันเห็นเขาชัดๆ ท่าทางเขาน่าตบมากที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเพราะเขาอ้าแขนเหมือนรอรับฉัน
“ไอ้บ้า!”
ปัง!
“อ้าวเฮ
