“จะพาฉันไปที่ไหน นี่! ถามเป็นสิบรอบแล้วทำไมไม่ตอบสักที!” ตั้งแต่เขาอุ้มฉันขึ้นรถโดยที่แม้แต่พี่มิกซ์เองก็ตามมาช่วยไม่ทัน มาทันตอนที่เขาออกรถเขาก็แทบจะชนพี่มิกซ์ซะด้วยซ้ำ เขาเอาแต่ขับรถเอาเป็นตายไม่ยอมพูดไม่ยอมจา ตะโกนคอแทบแตกอีตานี่ก็เอาแต่ใบ้กิน
“พาไปทำเมีย เลิกถามได้รึยัง” เขาหันมาตอบนิ่งๆ และมันก็ทำให้ฉันนิ่งลงไปได้เหมือนกันค่ะ เขาพูดบ้าอะไรออกมา
“นายบอกให้ฉันกันพี่มิกซ์ออกจากพี่เอมฉันก็ทำให้แล้วไง วันนี้นายก็ได้อยู่ใกล้พี่เอมตลอดเวลา แล้วนายยังจะเอาอะไรอีกฮะ” ฉันเลิกตะโกนแล้วก็ถามเขาดีๆ เหนื่อยใจกับไอ้บ้านี่ อยากจะทุบหัวแล้วพาไปโรงพยาบาลจิตเวชตอนนี้เลยไม่รู้จะอะไรนักหนา
“ใช่พี่บอกให้แยก แล้วได้บอกให้กลับกับมันรึเปล่า” เขามองฉันตาขวาง มองเหมือนจะกินหัวเลยด้วยซ้ำ
“กลับพร้อมพี่มิกซ์ก็ดีแล้วไง ความสัมพันธ์ของฉันกับเขาจะได้ขยับเร็วขึ้น เผลอๆ อาจจะเร็วกว่าที่นายให้เวลา 3 เดือนด้วยซ้ำ”
“
