ตอนที่ 11
1036 Words
ทางด้านพลีสที่กำลังนั่งตัดคลิปอยู่นั้นเห็นเธียเตอร์โทร.มาก็ทำเป็นเมินเฉย ไม่ว่าจะโทร.มาทางไลน์ เมสเซนเจอร์ หรือไอจีนับสิบสาย กระทั่งเธอรู้สึกรำคาญจึงเอื้อมมือไปกดปิดเครื่องอย่างไม่ลังเลและตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อ
ในช่วงเย็น เธียเตอร์ขับรถมาถึงหน้าตึกคอนโดฯ นั่งเฝ้ารอให้เธอเดินออกมา เพื่อจะได้พูดคุยกัน แต่ดูเหมือนว่าพลีสจะไม่ออกมาข้างนอกตึกเลย เขายังคงนั่งเฝ้ารอจนถึงช่วงตีหนึ่ง กระทั่งทนไม่ไหวนั่งหลับไปโดยไม่รู้ตัว ส่วนพลีสยังคงนั่งทำงานอยู่เหมือนเดิม บนโต๊ะมีบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและนมจืดขวดกลางวางไว้อยู่ข้าง ๆ หน้าจอ อยากกินเมื่อไรก็ตักเส้นเข้าปาก ยกน้ำขวดขึ้นมาดื่มได้ แม้เส้นจะมีความอืดบ้างก็ตาม
...
เธียเตอร์ยังคงคอยมาเฝ้ารอพลีสด้านล่างคอนโดฯ ทุกวัน จนกระทั่งในคืนวันพุธ ก่อนวันไปทำแท้งหนึ่งวัน เขาก็ได้เห็นพลีสเดินออกมาจากคอนโดฯ เธอใส่ชุดเดรสตัวบางลายดอกไม้พร้อมกับสวมแว่นตาดำ เขาค่อย ๆ ขับรถตามไปอย่างช้า ๆ ก่อนจะพบว่าเธอเดินไปที่ร้านสะดวกซื้อ เขารีบดับเครื่องยนต์ทันทีเพื่อลงมายืนรอเธอ เมื่อพลีสเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อพร้อมกับถุงใส่ของ ก็รีบเข้าไปหาอย่างไม่รอช้า ทว่าหญิงสาวกลับรีบเร่งฝีเท้าเดินหนีอย่างรวดเร็ว
“จะหนีพี่ไปไหน” เธียเตอร์รีบยื่นมือไปคว้าแขนเธอเอาไว้
“ปล่อยหนูนะ”
“ไม่ พวกเราต้องคุยกันก่อน”
“พวกเราไม่มีเรื่องจะต้องคุยกันแล้ว ปล่อยหนู” พลีสพูดพร้อมกับพยายามสะบัดมือแรง ๆ ให้หลุด
“แล้วเรื่องลูกในท้องล่ะ กะจะไม่บอกพี่เลยรึไง”
พลีสหยุดชะงักทันที กระนั้นก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
“พลีส พี่ขอโทษจริง ๆ พี่ไม่รู้ว่าหนูท้อง ถ้ารู้แต่แรกพี่ไม่ขนของออกมาด้วยหรอก เรย์มาบอกพี่เรื่องหนูท้องให้พี่ฟังหมดแล้ว รวมถึงเรื่องที่หนูคิดจะไปเอาลูกออกด้วย หนูไม่เอาออกได้ไหม เดี๋ยวพี่รับผิดชอบหนูกับลูกเอง”
“หนูว่าอย่าเลยค่ะ เดี๋ยวพี่ก็กลับไปทำนิสัยเดิมอีก หนูไม่อยากให้ลูกต้องมาเจอพ่อที่เจ้าชู้หรอกนะคะ”
“ถ้างั้นพี่สัญญาจากใจจริง พี่จะเลิกเจ้าชู้แล้ว เลิกถาวรเลย ถ้าพี่เจ้าชู้อีกทีเมื่อไร หนูกระทืบพี่ได้ตลอดเลย ไม่ต้องยั้ง” เธียเตอร์พูดพร้อมยกมือขึ้นมาชูสามนิ้วเป็นการสัญญา แต่พลีสไม่เชื่ออีกแล้ว จึงหันหนีเดินข้ามทางม้าลายโดยไม่หันหน้ากลับไปมองเขา
ทันใดนั้นเอง เธียเตอร์ก็เห็นรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งไม่ได้มองทางตรงหน้า กำลังจ้องดู GPS อยู่ พุ่งตรงมาทางร่างบาง เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปคว้าแขนเล็กดึงเข้ามาอยู่ในอ้อมอกอย่างรวดเร็วก่อนที่เธอจะเป็นอะไรไป สายตาทั้งคู่มองประสานกัน ส่วนถุงสีขาวได้หล่นอยู่กลางถนน กล่องข้าวราคาสิบห้าบาทถูกเปิดออกกระจัดกระจายพร้อมกับไข่ต้มที่ถูกรถมอเตอร์ไซค์คันนั้นทับเละเรียบร้อย
“ระวังหน่อยสิ จะข้ามถนนน่ะ”
“ขอบคุณนะคะ” พลีสกล่าวพลางดันร่างกายเขาออกห่าง
“ไปขึ้นรถ เดี๋ยวพี่พากลับคอนโดฯ”
หญิงสาวยอมนั่งรถไปกับเขาโดยดี ระหว่างทางทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย พลีสนั่งมองออกไปทางหน้าต่างรถ ชมวิวข้างทาง ส่วนเธียเตอร์หันหน้ามามองเธอเป็นช่วง ๆ จนกระทั่งมาถึงคอนโดฯ พลีสกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ แต่เขาคว้ามือเธอเอาไว้ได้ทัน
“อย่าเพิ่งลง เรายังต้องคุยกันก่อน”
“ว่ามาค่ะ”
“หนูจะยอมให้พี่รับผิดชอบเด็กในท้องไหม พี่จะทำตามสัญญาแน่ ๆ จะไม่มีคนอื่นนอกจากหนูแล้ว” ชายหนุ่มยังคงจับมือบางไว้แน่น
“แล้วหนูจะเชื่อพี่ได้ยังไงคะ ทั้ง ๆ ที่หนูก็ให้โอกาสไปหลายครั้งมากแล้ว”
“ครั้งนี้หนูเชื่อพี่ได้ พี่จะเลิกเจ้าชู้ถาวร กระเป๋าเสื้อผ้าอยู่ในกระโปรงรถเนี่ย เดี๋ยวยกขึ้นไปเก็บบนห้องเลย พี่ไม่ย้ายออกไปไหนด้วย ถ้าหนูไม่ย้ายออก”
“ก็ได้ค่ะ หนูให้โอกาสครั้งสุดท้ายนะคะ อยู่ดูแลหนูกับลูกด้วยล่ะ”
เธียเตอร์มีแววตาเป็นประกายขึ้นมาทันทีหลังจากได้ยินคำพูดนั้น
“ถ้างั้น หนูยอมพี่แล้วใช่ไหม”
หลังจากที่พลีสพยักหน้าตอบกลับ เธียเตอร์ก็ยื่นหน้าเข้าไปจูบเธออย่างดูดดื่มทันที ความต้องการพลันพุ่งขึ้นสูงจนใบหน้าของหญิงสาวพลันแดงระเรื่อ มือหนาเริ่มจัดการถอดชุดเดรสของแฟนสาวออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะถอยหน้าออกมามองตากัน
“หนูช่วยอมให้พี่หน่อยสิ”
พลีสมองดูเป้ากางเกงที่กำลังนูนสูง ต้องการจะออกมาเผชิญโลกภายนอกเต็มที เมื่ออีกฝ่ายไม่ปฏิเสธเขาก็รีบปลดกระดุมและรูดซิปออก ก่อนจะควักแก่นกายออกมา หญิงสาวจ้องมองเจ้าแก่นกายที่แข็งตั้งต่อหน้านั้น แล้วจึงก้มหน้าลงไปใช้ริมฝีปากครอบส่วนหัวลงไปอย่างช้า ๆ มือบางกำท่อนเอ็นอุ่นร้อนไปด้วยจนชายหนุ่มเผลอร้องซี้ดออกมาเล็กน้อย พลางยกมือขึ้นมาลูบหัวเธออย่างอ่อนโยนพร้อมกับทำหน้าเคลิ้มอย่างมีความสุข เงยหน้าขึ้นมองด้านบน ขณะที่พลีสเริ่มใช้มือข้างที่ถนัดเลื่อนลงต่ำ ล้วงเข้าไปในกางเกงขาสั้นตัวเอง ใช้นิ้วสัมผัสเม็ดกุหลาบค่อย ๆ เขี่ยอย่างช้า ๆ จนกระทั่งรู้สึกอยากได้ตัวตนของชายหนุ่มเข้ามา จึงหยุดใช้ปากและถอยหน้าออกมามองเขา
- Writer
