“หนูดีเย็นนี้เราไปดินเนอร์กันไหม” บดินทร์เอาน้ำกระเจี๊ยบเย็น ๆ มาเสิร์ฟให้ภรรยาด้วยตัวเอง เขาชวนเธอไปดินเนอร์หวังว่าจะได้กระชับความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นขึ้น
ทว่าเมื่อดีน่าได้ฟังคำชวนของเขาแล้ว เธอกลับมองอย่างหวาดระแวง ไม่แน่ใจว่าเขาจะมาไม้ไหนอีก
“วันนี้หนูดีเหนื่อยทั้งวัน ไม่อยากไปไหนค่ะ”
“ไปเถอะนะหนูดี เฮียให้แม่ช่วยจองร้านเอาไว้แล้ว ถ้าเราไม่ไปท่านเสียใจแย่”
“เพื่ออะไรเฮีย ทำแบบนี้เหมือนมัดมือชกเลย”
“เฮียแค่อยากจะขอโทษที่วันนั้นปากหมาใส่หนูดี เฮียสัญญาว่าจะไม่พูดแบบนั้นอีก” เขาว่าพลางหลบตาเธอ เขาไม่ถนัดพูดอะไรแบบนี้สักเท่าไร รู้สึกว่ามันไม่เหมือนตัวเขาแบบปกติเลยสักนิด เขินแหละเอาจริง ๆ
“เฮียสัญญาแล้วนะ”
“เฮียสัญญา เอาเป็นว่าแต่งตัวสวย ๆ รอก็แล้วกันนะหนูดี เดี๋ยวเฮียจะกลับมารับ”
“แล้วเฮียจะไปไหน”
“ที่บริษัทมีงานเข้ามากะทันหันน่ะ เฮียต้องไปจัดการก่อน”
“ก็ได้...ค่ะ” เติมห
