บทที่ 3 สามคนผัวเมีย
1626 Words
“ออกไปเลยนะ คนนอกไม่มีสิทธิ์เข้ามาในนี้โดยพลการ ออกไป ชิ้ว ออกไป!” หญิงสาวคนหนึ่งกำลังสู้รบตบตีกับบรรดาเหล่าสาวใช้จนชุลมุนวุ่นวาย
“มีอะไรกันน่ะ” ดีน่าตะโกนถามพร้อมกับวิ่งออกมาดูเหตุการณ์หน้ารั้วบ้าน
“คุณหนูดีขา นี่แจ่มเองค่ะ ช่วยแจ่มด้วย” อดีตสาวใช้คนสนิทของดารากาตะโกนขึ้น
“พี่แจ่มเหรอ พี่แจ่มมาได้ไง”
“คุณหนูดีช่วยแจ่มด้วยค่ะ ปล่อยนะ ฉันจะไปหาคุณหนูดี”
“ปล่อยพี่แจ่มเดี๋ยวนี้!” ทันทีที่ดีน่าออกคำสั่งกับคนในบ้าน แจ่มก็รีบวิ่งมาหลบหลังเธอ
“แจ่มเห็นว่าคุณหนูดีประกาศหาคนมาทำงานด้วย ให้แจ่มมาดูแลคุณหนูดีนะคะ”
“จริงด้วยแฮะ” ลืมไปเลยว่าเธอโพตส์เฟซประกาศหาคนมาดูแลส่วนตัว เพราะคนรับใช้ในบ้านมีแต่คนของบดินทร์ ถ้าหากไม่มีพรรคพวก เธออยู่ที่นี่ลำบากแน่ ถือว่าแจ่มมาได้จังหวะพอดี “งั้นพี่แจ่มมาอยู่กับฉันนะ”
“เรื่องนี้ต้องบอกให้คุณดินรับรู้ก่อนนะคะ”
“พี่แจ่มเป็นคนของฉัน ใครมีปัญหาอะไร” ดีน่าหันไปวีนใส่คนที่พูดขึ้นเมื่อครู่ เธอชักจะหมดความอดทนกับคนรับใช้ของบดินทร์เต็มประดา “ถ้าไม่มีก็แยกย้าย!”
คำสั่งของดีน่าเด็ดขาดทีเดียว คนรับใช้ทุกคนต่างเกรงกลัวจึงแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนเอง
“คุณหนูดีขา แจ่มไม่ได้ขโมยเพชรของคุณหญิงลดานะคะ” ทันทีที่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพังกับเจ้านาย แจ่มก็นั่งลงกับพื้นพร้อมคลานเข่ามากอดขาดีน่าเอาไว้ “คุณหนูดีเชื่อแจ่มเถอะนะคะ แจ่มไม่ได้เป็นขโมยจริง ๆ คุณภาสใส่ร้ายแจ่มค่ะ”
“เอาเถอะ ฉันรู้ทุกอย่างแล้วล่ะ ขอโทษที่ก่อนหน้านั้นฉันไล่พี่แจ่มออกไปนะ ฉันมันโง่เองแหละ”
“คุณหนูดีเชื่อแจ่มจริง ๆ นะคะ”
“ฉันเชื่อพี่แจ่มนะ เชื่อทุกอย่างที่พี่แจ่มพูดเลย เอาเป็นว่าฉันจะช่วยพี่แจ่มพิสูจน์เอง ว่าไม่ได้เป็นขโมยอย่างที่ใครกล่าวหา”
“จริงนะคะคุณหนูดี ขอบคุณคุณหนูดีมาก ๆ เลยนะคะที่เชื่อใจแจ่ม แจ่มจะดูแลและปกป้องคุณหนูดีด้วยชีวิตของแจ่มเลยค่ะ จะไม่ยอมให้ใครมารังแกแม้แต่ป้าแก้ว”
“ขอบคุณพี่แจ่มมากนะ” ดีน่าค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย แจ่มคือคนรับใช้คนเดียวที่จงรักภักดีต่อดารากา มีแจ่มมาอยู่ด้วยเธอจะได้ไม่เหงา “ที่บ้านพักคนใช้น่ามีห้องนอนเหลืออยู่ พี่แจ่มเอาของไปเก็บก่อนเถอะ แล้วค่อยมาเจอฉันที่นี่”
“ค่ะคุณหนูดี เดี๋ยวแจ่มจะรีบไปรีบมานะคะ”
ทันทีที่แจ่มเดินออกไปพร้อมกระเป๋าใส่เสื้อผ้าใบเก่า ๆ ดีน่าก็ยกมือเท้าคางอย่างใช้ความคิด
'แจ่ม' เป็นหลานแท้ ๆ ของป้าแก้ว อายุมากกว่าดาราการาวสองปี
เมื่อสองเดือนก่อน แจ่มถูกกล่าวหาว่าเป็นคนขโมยสร้อยเพชร ด้วยความที่ไม่มีหลักฐานเอาผิด แจ่มจึงถูกไล่ออกจากบ้านภิรมย์ภัทร
ในนิยายแจ่มไม่ได้มีบทบาทสำคัญอะไร โผล่มาแค่ช่วงท้ายของเรื่อง ดารากาเห็นว่าแจ่มทำงานอยู่ในร้านเสริมสวย จึงเข้าไปขอโทษเรื่องที่เข้าใจผิดและชวนให้แจ่มกลับมาช่วยเธอเลี้ยงลูกในตอนจบ
การที่แจ่มมีบทบาทตั้งแต่ต้นเรื่อง นั่นก็หมายความว่าเหตุการณ์ในนิยายสามารถเปลี่ยนแปลงได้
ดีน่าใช้ความคิดอยู่สักครู่ ดวงตาคู่สวยทอดมองไปทางประตูสองบานใหญ่ เห็นว่ามีสาวใช้สามสี่คนวิ่งออกไปต้อนรับเจ้าของบ้าน ด้วยความอยากรู้อยากเห็นดีน่าจึงแอบวิ่งตามไปดู มีรถยุโรปคันหรูจอดสนิทอยู่หน้าบ้าน คงจะเป็น...
“นี่เหรอพระเอกของฉัน พ่อหรรมหอมตัวเป็น ๆ ของดีน่า ตาย ๆ ๆ ความหล่อของเขามันทำลายล้างมาก ไม่ดีต่อใจฉันเลยจริง ๆ” บดินทร์ก้าวขาลงจากรถยุโรปคันหรูด้วยสีหน้านิ่งเรียบตามอารมณ์ “เบ้าหน้าฟ้าประทานมากพ่อ ถึงฉันจะเขียนให้ชีวิตเธอรันทด แต่เธอก็ได้ครอบครองของใหญ่ของยาวนะหนูดี”
อีกนิดเดียวน้ำลายก็จะไหลหยดถึงพื้นแล้ว
หล่อเกินคำบรรยายจริง ๆ แม้แต่นักเขียนที่สร้างตัวละครนี้ขึ้นมาอย่างดีน่ายังใจเต้นแรง
ทว่าอยู่ ๆ ก็มีสาวสวยเดรสแดงก้าวขาลงมาจากรถยุโรปคันเดียวกัน เธอควงแขนบดินทร์เดินเข้ามาภายในบ้าน คนรับใช้ต่างต้อนรับและให้ความเคารพเธอมากกว่าดารากาเสียอีก
“นี่คงเป็นยัยแพทตี้ นางร้ายของเรื่องสินะ”
“จะรีบไปไหนล่ะหนูดี” คนที่กำลังจะเดินหนีไปตั้งหลักบนห้องกลับต้องหยุดชะงักทันควัน เมื่อได้ยินเสียงแหลมปรี๊ดของแพทตี้เอ่ยเรียกมาแต่ไกล สมเป็นเสียงของนางร้ายจริง ๆ อีกนิดเดียวแก้วหูก็จะแตกละ “ไม่รอทักทายเมียอีกคนของดินหน่อยเหรอ”
ตรงตามนิยายที่เธอเขียนเป๊ะเลย ถ้าพูดตามไดอะล็อก ตัวละครก็จะตอบโต้กลับมาตามบทที่เขียนเอาไว้ แล้วถ้าหากว่าดารากาเปลี่ยนบทสนทนาล่ะ จะเป็นยังไง
“แล้วจะให้หนูดีทักทายว่ายังไงล่ะคะ สวัสดีค่ะอีเมียน้อย! อย่างงี้เหรอ”
“นี่แก!” แพทตี้ง้างมือพร้อมจะตบ แต่บดินทร์ก็รั้งข้อมือห้ามเธอเอาไว้เสียก่อน
“ได้ยินว่าหนูดีรับคนใช้มาเพิ่ม ไม่คิดจะขอความเห็นจากฉันหน่อยเหรอว่าอยากรับหรือเปล่า” สีหน้าและน้ำเสียงยังคงนิ่งเรียบตามนิสัย แววตาคู่นั้นแลดูซ่อนความอันตรายอยู่กรุ่น ๆ
เรื่องถึงหูไวจริง ๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนใช้บ้านนี้เป็นคนยังไง
“พี่แจ่มเป็นคนดูแลส่วนตัวของหนูดีค่ะ”
“คนดูแลส่วนตัว? แค่ป้าแก้วคนเดียวไม่พอเหรอ”
“ป้าแก้วเป็นคนของเฮียดินไม่ใช่เหรอคะ ดีน่า...เอ่อ หนูดีขอรับพี่แจ่มมาดูแลรับใช้ส่วนตัวนะคะ ค่าจ้างของพี่แจ่มเดี๋ยวหนูดีรับผิดชอบเอง”
“รับเอาหัวขโมยเข้ามา จะสร้างปัญหาให้ฉันเปล่า ๆ นะ”
“ถ้าเฮียไม่รู้อะไร ก็อย่ากล่าวหาพี่แจ่มแบบนั้น!”
“เธอกล้าขึ้นเสียงกับฉันเหรอหนูดี!” เขาตวาดเสียงดังลั่น มือหนาดึงแขนเรียวกระชากอย่างแรง “ที่ตบหน้าฉันไปเมื่อวานยังไม่ได้คิดบัญชีเลยนะ”
หัวใจดวงน้อย ๆ ของดีน่าถึงกับร่วงหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
พระเอกเธอนี่มัน!
อย่าให้กลับไปได้นะ จะเขียนให้หรรมหดเลย
“เจ็บนะ ปล่อย!” เธอพยายามดึงเรียวแขนออกจากพันธนาการ ก่อนจะลูบแขนเบา ๆ ให้คลายอาการปวด “ถ้ามีปัญหาเกิดขึ้น หนูดีจะรับผิดชอบเอง”
“ฉันไม่อนุญาตให้คนใช้ขี้ขโมยของหนูดีมาเหยียบที่เรือนใหญ่เด็ดขาด ถ้าอยากให้อยู่รับใช้ ก็ให้ไปรับใช้ที่บ้านสวนท้ายเรือนใหญ่โน่น”
“เฮียดินไล่หนูดีให้ไปอยู่ที่นั่นเหรอคะ”
“ถ้าอยากมีคนรับใช้ส่วนตัว หนูดีก็ต้องไปอยู่ที่นั่นแหละถึงจะเหมาะสม นี่ฉันเมตตาสุด ๆ แล้วนะ” บดินทร์ว่าอย่างยิ้มเยาะ สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงอย่างสบายอารมณ์ “แพทตี้หิวหรือยัง คนของฉันน่าจะเตรียมอาหารเย็นเสร็จแล้ว เราไปทานข้าวกันเถอะ”
“ทีเฮียยังพาคนนู้นคนนี้เข้าบ้านได้ ทำไมหนูดีถึงทำบ้างไม่ได้คะ”
“ก็ฉันเป็นเจ้าของบ้านไง หนูดีเป็นแค่คนอาศัยลืมไปแล้วเหรอ แล้วอีกอย่างนะ แพทตี้ไม่ใช่คนอื่น เธอเป็นผู้หญิงของฉัน แล้วก็จะมานอนกับเราด้วยคืนนี้ด้วย อย่าทำอะไรงี่เง่าล่ะ!” ว่าจบก็ควงแขนอีกคนเดินหน้าระรื่นไปยังโต๊ะอาหาร
ดีน่ากำหมัดแน่น พระเอกของเธอปากคอเราะรายไม่ใช่น้อย แต่เธอจะไม่ยอมเล่นตามเกมเขาหรอก เธอไม่ใช่ดารากาเสียหน่อย
“ถ้าเฮียดินอยากพาผู้หญิงคนอื่นมานอนที่บ้าน ก็เชิญตามสบายเลยค่ะ เดี๋ยวหนูดีจะแยกไปนอนห้องอื่นเอง”
“จะไปนอนไหนเล่า ทั้งสองคนก็เป็นเมียฉัน หนูดีก็เป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย แพทตี้ก็เมียทางพฤตินัย คืนนี้นอนด้วยกันสามคนผัวเมียนี่แหละ”
เจ็บ! ทำไมถึงได้รู้สึกเจ็บขนาดนี้ เหมือนมีคนเอามีดปลายแหลมมากรีดแทงซ้ำ ๆ ที่ขั้วหัวใจ
ทั้งที่รู้ว่าแพทตี้เป็นคนที่บดินทร์จ้างมาเล่นละครหลอกดารากา แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกเจ็บปวดกับคำพูดของบดินทร์ได้ถึงขนาดนี้กันนะ
เพราะเธออยู่ในร่างของดารากาใช่ไหม เธอถึงได้มีความรู้สึกนึกคิดแบบเดียวกับดารากา
“ดีกว่านอนกอดทะเบียนสมรสอยู่คนเดียวเหงา ๆ มานอนด้วยกันสามคนเถอะนะคะหนูดี น่าสนุกจะตาย ใช่ไหมคะดิน” แพทตี้เอ่ยพลางถูไถใบหน้าออเซาะสามีคนอื่นต่อหน้าภรรยาเขา
“คงเลี่ยงไม่ได้สินะ” ดีน่าใช้ความคิดอยู่สักครู่ ก่อนจะตกปากรับคำไปอย่างไม่มีทางเลือก “โอเคค่ะ ถ้าเป็นสิ่งที่เฮียดินต้องการหนูดีก็ตกลงตามนั้น”
มาแล้วค๊าบบบ
ถ้ากลับไปได้ ตัดหรรมอิพี่ให้หดเลยลูก ?
คอมเมนต์พูดคุยกันนะค๊าบ เยิฟๆ ?✨
- Writer
