หลายวันต่อมา
ทุกวันหลังจากเลิกคลาสเรียน ดีน่าก็เอาแต่หมกมุ่นอยู่บทความของดอกเตอร์กาล เธอพยายามทำความเข้าใจเกี่ยวกับโลกของนิยาย โลกที่เรียกอีกชื่อว่าโลกแห่งจินตนาการ โลกที่นักเขียนคือพระเจ้า
“แปลว่าฉันเป็นคนสร้างโลกนี้ขึ้นมา แล้วก็ได้มาอยู่ในโลกที่ตัวเองสร้าง โชคดีนะที่โลกนี้ไม่มีโรคระบาดโควิดน่ะ ไม่งั้นก็ต้องสวมหน้ากากตรวจเอทีเคไปอีก ยิ่งปีนี้ปี 2564 ด้วย ยังไปไหนมาไหนไม่สะดวกเท่าไร ข้อดีของการติดอยู่ในโลกนี้สินะ”
“...”
“ถ้าจะให้ดีนอกจากพระเอกจะหล่อ รวย กรวยใหญ่แล้ว ต้องเอาใจเก่งด้วย ไม่ใช่ดึงหน้าเก๊กไปวัน ๆ แบบอิเฮียนี่ ทำไมนะถึงไม่หลุดเข้าไปในเรื่องศาสตร์รักฉบับลีโอ อิจฉาน้ำผึ้งได้โจ๊ะพรึ่ม ๆ กับคุณป๋าเกือบทุกวัน ถ้าอิเฮียคลั่งรักเมียได้สักครึ่งหนึ่งของคุณป๋า ฉันว่าอยู่ที่นี่ก็ไม่เลวนะ ฮ่าฮ่าฮ่า”
สองมือเล็ก ๆ กุมหน้าท้องหัวเราะอย่างชอบใจ ได้แต่คิดเพ้อเจ้อไปงั้นแหละ เธอไม่หวังให้มันเ
