When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Twenty-eight Nag-e-sketch ako para sa painting na gagawin ko. Hapon na. Nakatulog ako ng ilang oras after breakfast dahil sa sama nang pakiramdam ko. Ngayon nagising ako at pagkatapos kumain ay ipinapwesto ko sa gobernador ang mga gagamitin ko. He's working now. Ito naman ang pinagkakaabalahan ko. "Can I see it?" tanong ng gobernador sa akin ng saglit niyang isinara ang laptop niya. "No. You're not allowed to make silip. Saka na kapag tapos na." "Gaano katagal ang hihintayin ko?" "Two to three days depends sa sipag ko." "Okay." Muli nitong binuksan ang laptop niya at ipinagpatuloy ang ginagawa niya roon. If you're asking kung masakit pa... masakit pa talaga. Bawat galaw ko nga lang ay kumikirot. Gusto pa nga ng gobernador na magpunta kami ng hospital pero tumanggi ako