“สองคืนสี่ครั้งนะคะพ่อเลี้ยง หมายความว่าไง ทับแล้วคิดจะไม่รับจริงๆ หรือคะ” นิดดานุชโวยวายเรียกร้องสิทธิ์ เบ้ปากมองคู่แข่งด้วยความอิจฉา ยายหน้าจืดห้าครั้ง เขายังรับ แล้วเธอล่ะ สี่ครั้งก็น่าจะรับบ้าง ไม่เต็มร้อย ได้แปดสิบยังดี
“แล้วท้องหรือเปล่าล่ะครับ”
“ไม่ท้องค่ะ ฉันป้องกันดี”
“ดีแล้วครับที่ป้องกัน รักสนุกต้องรู้จักป้องกัน งั้นผมต้องขอโทษทีสำหรับสี่ครั้งสองคืนนั้น ตอนนี้ผมมีเมียแล้ว กำลังจะมีลูก คงยุ่งกับใครอีกไม่ได้”
“ไม่จริง”
“ยอมรับความจริงเถอะครับ นุชกับผมเราแค่สนุกกัน”
นิดานุชกะพริบตาปริบๆ มือกำแน่นด้วยความโกรธ ริมฝีปากที่ฉาบด้วยลิปสติกสีจัดจ้านเม้มแน่น “อย่างนี้ก็หมายความว่าที่เอาแต่หลบหน้า โทร.มาไม่รับ แล้วไม่ไปตัดผมที่ร้านอีก แปลว่าหลอกฟันกันใช่ไหม”
“เอาเป็นว่า...สนุกๆ กันเนาะอย่าคิดไรมาก” เขาพูดหน้าตาย แถมให้จังหวะตามคำพูดอีกต่างหาก
กรี๊ดดดด
“ไอ้ชั่ว หลอกกันได้ ไอ้เลว!!”
