ลุ้นรักพี่ชายวิศวะสุดโหด Ep.4

1141 Words
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก "คุณหนูคะ!" เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงเรียกจากข้างนอกดังขึ้น กุกกัก! "คุณหนูซีอาร์คะ คุณเซอร์เวย์มารับแล้วค่ะ" "ค่าาา" ฉันขานรับทันที ซีอาร์มองตัวเองอยู่หน้ากระจกอีกครั้ง พอเป็นที่พอใจแล้วเธอจึงรีบลงไปชั้นล่างทันที วันนี้เธอตื่นเช้าเป็นพิเศษด้วยความตื่นเต้น เพราะว่าต้องไปเรียนในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นวันแรก ตึก...ตึก...ตึก "มาแล้วค่าาา" ฉันรีบเดินลงมาบันไดไปหาพี่เซอร์เวย์ทันที "สายไป 15 นาที?" "พี่ว่าชุดเข้ากับซีมั้ยคะ?" ฉันถามพี่เซอร์เวย์ที่นั่งรออยู่ที่โซฟา โดยที่ไม่ได้ฟังในสิ่งที่เขาพูดเลย "รีบกินข้าวได้แล้ว" "ไม่กินค่ะ เราไปกันเถอะ ^_^" ฉันไม่รู้สึกหิวเลย เพราะอยากไปเรียนแล้วล่ะ..... "หึ :-)" ............................. Genius University บรื้นนนน.... "พี่เวย์คะ!" "......." "ซีลงตรงนี้ค่ะ" "......?" "รอเพื่อนค่ะ ^_^" "หึ :-)" กึก! "ตอนเย็นเจอกันนะคะพี่ชาย อ่อ แล้ววันนี้ซีจะได้เจอพี่ลูซมั้ยคะ?" ฉันถามพี่เซอร์เวย์ก่อนที่จะลงจากรถของเขา "คงได้เจอ" "งั้นซีไปก่อนนะคะ ^_^" ฉันลงจากรถทันทีที่ได้ยินคำตอบที่พึงพอใจแล้ว ตึก...ตึก...ตึก ตอนนี้ซีอาร์ เธอก็มารอน้ำหนาวกับเรนที่หน้ามหาลัยจีนียส เธอคิดว่าสองคนนั้นคงยังมาไม่ถึงแน่นอน เพราะวันนี้เธอมาค่อนข้างเช้าเลยล่ะ ส่วนพี่ชายของเธอก็เข้าไปเรียบร้อยแล้ว ซุบซิบ! ซุบซิบ! ซีอาร์ยืนมองกลุ่มนักศึกษาบางคนที่เดินเข้ามาในมหาลัยรวมถึงบางคนก็ขับรถมาเอง ทำให้รู้ได้ในทันทีว่าคนที่เข้ามาเรียนที่นี่ต้องเป็นลูกคนมีเงินแน่นอน เพราะดูกระเป๋าของพวกเธอสิ แบรนด์เนมทั้งนั้นเลยแฮะ อ๊ะ! สองคนนั้นมาแล้วนี่นา..... หมับ! "อ๊ะ!" "ซีอาร์! ตกใจหมดเลย" "อะไรกันฉันก็แค่ทักทายเอง ฮ่าฮ่าฮ่า แต่หน้าเธอเมื่อกี้ตลกมากเลยน้ำ" ฉันหัวเราะทันทีที่ทำให้เพื่อนทั้งสองตกใจได้ ไม่คิดว่าน้ำหนาวจะหน้าเหวอขนาดนี้นะ "แล้วนี่แกมานานแล้วเหรอ?" เรนเป็นคนเอ่ยขึ้นมา "เพิ่งถึงเหมือนกัน เราเข้าไปกันข้างในกันเถอะ ฉันอยากจะเดินชมบรรยากาศของมหาลัยนี้สักหน่อย" ที่จริงฉันก็เห็นมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะนะ แต่เพราะเมื่อวานไม่ได้เดินสำรวจความเปลี่ยนแปลงของที่นี่สักเท่าไหร่เลยแฮะ..... ............................ พรึ่บ! ตอนนี้พวกเราก็เรียนกันเสร็จแล้ว ที่จริงก็ไม่ได้เรียนหรอกนะ เปิดเทอมวันแรกมันก็ไม่มีอะไรมากนอกจากแนะนำตัวเองเท่านั้นแหละ และวันนี้ฉันก็มีเรียนแค่ตอนเช้าเท่านั้น ตอนบ่ายก็ไม่มีเรียนแล้ว "เอางี้มั้ยเพื่อนๆ ฉันมีสถานที่หนึ่งที่จะชวนพวกแกไปกัน ^_^" ฉันออกความคิดเห็น เพราะเห็นว่าลูกกอล์ฟไม่อยากเข้าห้องสมุดตามที่น้ำหนาวเอ่ยขึ้นมา เพราะยัยนี่น่ะรักเรียนสุดๆเลยล่ะ อ่อ...ลูกกอล์ฟที่ฉันพูดถึงก็คือเพื่อนในคลาสของเราที่เรียนคณะเดียวกันแล้วกลายมาเป็นเพื่อนกันอย่างรวดเร็วในเวลาไม่ถึงวัน เพราะเพื่อนชายใจหญิงของฉันคนนี้เป็นคนพูดมากทีเดียว ทำให้เราสนิทกันได้เร็วยังไงล่ะ ตึก...ตึก...ตึก ซีอาร์พาเพื่อนของเธอมาที่ห้องของพวกพี่ชายเธอที่ตอนนี้อาจจะนั่งเล่นกันในห้องนี้ก็ได้ ตอนที่เธอเดินมาทางนี้ก็ไม่มีใครเดินมาเลย นอกจากพวกเธอสี่คน ตอนนี้เราทั้งสี่ก็มาหยุดตรงทางเดินหน้าห้องเรียบร้อยแล้ว แต่ก่อนที่เธอจะได้เข้าไปเพื่อนของเธอก็ห้ามไว้ทันที แล้วเรนก็พูดขึ้นมาบอกพวกเธอว่าห้องนี้เป็นห้องต้องห้ามอีก ทำให้ซีอาร์แปลกใจในทันที "กลับกันเถอะ พวกเราไปหาอะไรกินดีกว่านะ ^_^" น้ำหนาวเป็นคนเอ่ยขึ้นมาและทุกคนก็เหมือนว่าจะเห็นด้วยกันหมด "เอางั้นก็ได้" "ป่ะ พวกเรา" ซีอาร์เธอก็เลยไม่ได้เข้าไปหาพวกพี่ชายเธอเลย แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะเดี๋ยวค่อยอธิบายห้องนี้ให้พวกนั้นฟังทีหลังก็ได้ ห้องต้องห้าม? เพ้อเจ้อจริงๆเลยแฮะ.... ......................... ปิ๊ป! "กลับก่อนนะเพื่อนๆ ^_^" "กลับดีๆล่ะ" ซีอาร์บอกลาเพื่อนๆ เพราะพี่ชายของเธอมารอรับเราและตอนนี้เธอก็ขึ้นไปนั่งบนรถของพี่เซอร์เวย์แล้ว พรึ่บ! "บอกให้รออยู่ในมอ?" "ซีเลิกเสร็จเร็วก่อนกำหนดก็เลยมานั่งกินของหวานกับเพื่อนค่ะ" ฉันบอกพี่ชาย "......." "พี่รู้มั้ยคะว่าห้องพี่ พวกเพื่อนๆหรือคนอื่นๆเขาเรียกว่าห้องอะไร?" ".......?" "ห้องต้องห้ามค่ะ!" "หึ ไร้สาระ!" เสียงเข้มเอ่ยขึ้น "ไม่คิดว่าจะมีคนคิดแบบนี้นะคะ พอซีได้ยินถึงกลับกลั้นขำเลยล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า แสดงว่าพวกพี่ชายของซีต้องมีอิทธิพลที่น่ากลัวที่ทำให้ใครๆต่างกลัวที่จะเดินผ่านทางนี้แน่เลยค่ะ ^_^" ฉันนึกขำกับสิ่งที่ได้ยินมา แต่ก็ไม่ได้อะไรกับมันมากนัก...... หลังจากเล่าเรื่องห้องทำงานของพี่เซอร์เวย์จบ เธอก็หันออกไปมองนอกรถ แต่....ก็นึกขึ้นมาได้ว่าเธอต้องไปห้าง เพื่อซื้อของใช้ส่วนตัว เพราะตั้งแต่กลับมาเธอยังไม่ได้ไปเดินซื้อของเลย อีกทั้งตอนนี้ป๊ากับม๊าเธอก็ไม่อยู่ด้วย "พี่เวย์คะ" "......?" "เดี๋ยวช่วยแวะห้างให้ซีหน่อยนะคะ ซีว่าจะซื้อของใช้ส่วนตัวน่ะค่ะ" "ซื้อของ?" "ก็ของใช้สำหรับผู้หญิงยังไงล่ะค่ะ" "แต่พี่ต้องไปคุยงานกับเพื่อน" "แต่น้องสาวพี่ต้องไปซื้อของค่ะ!" ฉันพูดเสียงเข้มพลางหันไปจ้องหน้าพี่ชายตัวเองทันที "เฮ้อออ..." "ถ้าพี่ไม่อยากไปไหนมาไหนกับซี พี่ก็แค่ให้พี่ลูซมาอยู่กับซีเลยสิคะ ^_^" "ซีอาร์!" "ไม่ได้หมายถึงแบบนั้นนะคะ!" ฉันรีบปฏิเสธพี่เซอร์เวย์ทันที เมื่อเจอสายตาดุของพี่ชายตัวเองเหลือบมามอง "แบบนั้น? แบบไหน?" "หยุดเลยระคะพี่เวย์ >.เฮ้อออ....เศร้าใจจริงๆเลย....
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD