When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หลังจากป่วยมาสองวันอาการขนมเบื้องก็ดีขึ้นตามลำดับโดยมีผู้ชายปากร้ายคอยดูแลอย่างใกล้ชิด วันนี้เธอรู้สึกว่าตนเองนั้นหายป่วยดีแล้วจึงเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงมาช่วยคนตัวโตในห้องครัว เพราะคินจะทำอาหารเองทุกวันทั้งเช้าเที่ยงเย็น และคงเป็นแบบนี้อีกหลายวันเนื่องจากป้ามะลิโทรมาลางานเพิ่ม “ฮืมมมมม หอมจังเลยค่ะคุณคิน” เสียงใส ๆ ดังอยู่ตรงประตูทำให้เชฟจำเป็นที่กำลังจะตอกไข่ใส่ถ้วยเพื่อทำไข่เจียวกุ้งสับต้องเงยหน้าขึ้นมามองแล้วยิ้มน้อย ๆ พร้อมกับกวักมือให้เธอเข้าไปหา “มานี่สิ ผมจะสอนทำไข่เจียวกุ้งสับ” พูดจบก็หันไปจัดการกับหม้อต้มยำที่กำลังเดือดปุด ๆ ชวนน้ำลายไหล ขนมเบื้องจึงไม่รีรอรีบเดินเข้าหาชายหนุ่มทันที “แต่หนูทำกับข้าวไม่เป็น คุณคินไว้ใจหนูเหรอ” “ผมอยู่ด้วยไม่ต้องกลัวหรอก” “โอเคค่า หนูพร้อมแล้ว” หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้แล้วยิ้มตาหยีเหมือนเด็กกำลังจะเล่นสนุกมากกว่า แต่กระนั้นคินก็ไม่ได้ว่าอะไรน