“เรียบร้อย”
แดนน์พลิกตะหลิวไปมาด้วยความชำนาญ กระทั่งเห็นว่าทุกอย่างคลุกเคล้าเข้ากันได้ดีแล้ว จึงเอื้อมมือไปปิดเตาแก๊ส
เขาตักสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาในกระทะใส่ลงในจานกระเบื้องสีขาวใบใหญ่สองใบ แบ่งเป็นสัดส่วนเท่าๆ กัน
“นี่ของคุณดาวครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
ฉันยื่นจมูกเข้าไปใกล้จานอย่างอดใจไม่ไหว สูดจมูกฟุดฟิดราวกับเด็กๆ สปาเก็ตตี้ในจานน่ากินสุดๆ
ในเวลาต่อมา
เสร็จจากกินมื้อเที่ยงด้วยกันอย่างอบอุ่นเป็นกันเอง แดนน์หายเข้าไปทำงานในห้องอยู่พักใหญ่ๆ ก่อนจะเดินออกมาแล้วชะโงกหน้าเรียกฉันผ่านประตูด้านหน้าของห้องครัว
“จ๊ะเอ๋... ”
เขาทักทายเหมือนเด็กๆ
“ไหนคุณดาวว่าวันนี้จะลงว่ายน้ำกับผม”
เขาทวงถามถึงสิ่งที่ฉันบอกเอาไว้เมื่อวาน
“วันนี้เอาชุดว่ายน้ำมาด้วยไหมครับ?”
“เอามาค่ะ”
“งั้นว่ายน้ำกันนะครับ”
“ค
