เอาชีวิตรอดในโลกแฟนตาซีด้วยความรู้ยุค 2000+

ตอนที่ 4 ลำธาร และ ความสามารถแรก

เด็กชายเดินเลียบลำธารมา พลางมองดูลงไปในน้ำที่ใสสะอาด

" ภาพหายากเลยนะเนี่ย น้ำใสขนาดนี้ แถวบ้านนี่น้ำดำกว่าขนรักแร้อีก " เด็กชายรำพึงรำพัน ลำธารนี้ น้ำใสสะอาด กว้างขวางพอสมควร

เด็กชายเดินลงไปวัดความลึกริมฝั่งก็ประมานฝ่าเท้าไล่ไปจนครึ่งหน้าแข้ง ลึกสุดก็ประมานเข่า น้ำไหลเอื่อย ๆ พื้นน้ำเป็นดินเหนียวปนทรายผสมกับหินกรวด

มีปลามองเห็นด้วยตาเปล่า ทั้งเล็กทั้งใหญ่แต่ใหญ่ก็แค่ระดับน้ำตื้น กุ้ง ปู พอเห็นได้ " จะมีหอยน้ำจืดไหมนะ " เด็กชายนึกในใจ จากสภาพน้ำและดิน เขาค่อนข้างมั่นใจ เพราะคับคล้ายคับคลาว่าเคยอ่านผ่านตามาบ้าง

ดูจากสภาพริมตลิ่งแล้ว ช่วงนี้คงน้ำลดซินะ เขาคิด พลางถอดเสื้อแล้วเริ่มลงมือหากุ้งหาหอยริมตลิ่ง เขาก้ม ๆ เงย ๆ ค่อย ๆ เปิดหินก้อนนั้นที ก้อนนี้ทีสลับไป ด้วยการที่เริ่มจากน้ำตื้นติดริมฝั่งมาก ไม่ใช่ว่าไม่เจออะไร เขาเจอทั้งกุ้ง ปู ลูกปลา หลายสายพันธุ์ แต่มันตัวเล็กเกินไป แต่ละตัวใหญ่กว่านิ้วโป้งหน่อย แต่อย่างน้อยก็ทำให้เด็กชายชื่นใจขึ้นมาว่าลำธารนี้อุดมสมบูรณ์ เค้าได้กินเนื้อแน่นอน ถ้าจับได้อะนะ เค้าจึงเริ่มเดินลงไปที่ลึก ๆ ขึ้น แล้วก็ทำแบบเดิม ผ่านไปซักพัก

" โอ๊ะ " เขาอุทาน เมื่อเปิดหินก้อนหนึ่งขึ้นมา แล้วพบเจอกับกุ้ง 2 ตัว ขนาดประมานนิ้วชี้ผู้ใหญ่หรือใหญ่กว่านั้นนิดหน่อย ลักษณะคล้าย ๆ กุ้งเต้นบ้านเรา แต่ดูแล้วเปลือกจะหนาและแข็งกว่ามาก เด็กชายดีใจแทบกระโดดเฮ ต้องเรียกว่ากุ้งอะไรนะจะเรียกกุ้งแม่น้ำ* ก็เกรงใจขนาด หรือจริง ๆ อาจจะใช่ก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่ตอนนี้ใครสนเรื่องพวกนั้นละ เด็กหนุ่มค่อย ๆ ก้มลงไปและเอามือค่อย ๆ ล้อมกุ้งทั้ง 2 ตัวนั้น

" ช้า ๆ ค่อย ๆ ช้า ๆ " เขาคิดในใจ มือก็ค่อยเลื่อนเข้าหากัน กุ้งยังคงอยู่ตรงนั้น ระหว่างอุ้งมือทั้ง 2 ข้างของเขา ค่อย ๆ เลื่อน ๆ ค่อย ๆ เลื่อน จนอุ้งมือเค้าแทบจะแตะกับกุ้งทั้ง 2 ตัว

ฟุ๊บบ!!

เด็กชายรีบประกบมือเข้าหากันด้วยความเร็ว

" บ้าเอ้ยยย " เด็กชายอารมณ์เสีย

กุ้ง 1 ตัวดีดตัวเองข้ามมือเขาไป " เสียดายชมัด " เขาบ่น แต่ในใจตอนนี้ลิงโลดสุด ๆ เพราะในอุ้งมือมี กุ้ง 1ตัวอยู่ในนั้นเด็กชายวิ่งไปที่ฝั่ง ไปที่ตะกร้าของเขา แล้วหย่อนกุ้งลงไป แล้วนั่งมองอย่างภูมิใจ

" ฮี่ๆ โทรฟี่แรก อย่างเฟี้ยว " เด็กชายพูดออกมาพร้อมกับยิ้มแฉ่ง ในขณะที่มองดู กุ้งก็ไต่ตะกร้าขึ้นมา

" หวังว่าคงปีนไม่ถึงขอบบนนะ " เด็กชานคิดได้ดังนั้นจึงมองรอบ ๆ ตัว เพื่อหาอะไรมาทับหรือปิดไว้ ก็ได้สะดุดตาเข้ากับ เปลือกไม้แผ่นใหญ่ ใต้ต้นไม้แถวนั้น เขาจึงเดินไปหยิบมาแล้วใส่ลงไปทับกุ้งไว้ พลันเขาก็นึกขึ้นได้ ว่าไทนี่บอกว่าที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามีหม้อนี่หว่า เด็กชายจึงตัดสินใจ วิ่งกลับไปเอาหม้อ เขาวิ่งตามหาถึงสิ่งที่ดูคล้ายหม้อที่เคยเห็นในหน้าเว็บ หาไม่ยากเพราะในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ไม่มีการกั้นห้องอะไร สร้างมาเพื่อกันลมกันฝนจริง ๆ

" เจอแล้ว " มีหม้อหลายขนาด ทำมาจากวัสดุคล้ายทองเหลือง หรือเรียกว่าสำริดก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะไม่รู้จัก แต่ที่แน่ ๆ เขาเรียกกันว่า คอลดรอน( Cauldron )* แต่ออกไปทางค่อนข้างดำแล้วบ่งบอกถึงความเก่า วางอยู่ข้าง ๆ เตาผิง เขาเลือกอันที่เขาพอจะอุ้มไปได้ ไม่ใหญ่มาก แล้ววิ่งกลับไป

เมื่อมาถึงลำธารเขาก็ใส่น้ำในหม้อนิดหน่อย แล้วจัดการจับกุ้งตัวนั้นใส่แล้วเอาเปลือกไม้วางบนปากหม้อและเอาหินทับ เสร็จสิ้นไป 1 อย่าง เขาจึงเดินกลับลงลำธาร เพื่อหาแหล่งโปรตีนต่อ

การกระทำแบบเดิม ๆ วนไปวนมา ซักพัก เขาก็เจอกุ้งตัวใหญ่กว่าเดิมนิดหน่อย แต่กุ้งตัวนี้ ดูไม่เหมือนกุ้งตัวเมื่อกี้ มีก้ามใหญ่โต มันคล้าย ๆ กุ้ง เครย์ฟิช ( Crayfish )* ก็คงเป็นเครย์ฟิช โลกนี้แหละ แต่ดูเหมือนเปลือกส่วนหัวจะแข็งเป้กเลย เด็กชายหาเศษไม้แถวพื้นน้ำ เอาไว้ล่อก้ามมัน เผื่อมันหนีบ แล้วเริ่มลงมือจับโดยเอามืออีกข้างค่อย ๆ อ้อมไปข้างหลังมันเพื่อบังทางหนี แล้วเอาเศษไม้ค่อย ๆ หยั่งเชิงมันว่าจะหนีบไหม ซึ่งมันก็ชูก้ามขึ้น

หมับ!!!

เด็กชายเอามือที่อยู่ข้างหลังตัวมันทับตัวมันไว้ แล้วค่อย ๆหยิบมันขึ้นมา ยะฮู้ อีก 1 ตัว เขารีบเอาไปใส่หม้อทันทีและกลับมาหาต่อ

กลับมาก้ม ๆ เงยอีกครั้ง เวลาผ่านไปนานจนดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้ามาเยอะมากแล้ว เขาคิดในใจ ประมาน 9 โมง 10 โมงแล้วหรือเปล่า เวลานี้เด็กชายได้กุ้งทั้ง 2 ชนิดมากถึง 16 ตัว ไม่ใช่มีแค่กุ้ง 2 ชนิดนี้แต่จริง ๆ เขาเจอปูด้วยแต่มันตัวประมานกำปั้นของเขา แล้วที่สำคัญ ได้กุ้งมาพอสมควร เขาเลยไม่สนปู ถ้าเขาจะเอามันต้องใหญ่พอสมควร

" อุดมสมบูรณ์ขนาดนี้ ไม่มีคนมาหาเลยแฮะ แปลก"

ในขณะที่มีคนตกปลา แต่ไม่มีคนหากุ้ง หอย ปู เขาสงสัย พลันนึกอะไรออก

" หรือที่นี่ พวกนี้มีพิษ " เขาคิด

ในความทรงจำร่างนี้ ก็ไม่เห็นจะรู้ว่ามันมีพิษ คงต้องลองถามไทนี่ดู เก็บ ๆ ไปก่อนละกัน ถ้ากินไม่ได้ก็แค่ปล่อย เขาคิดพลางหาต่อไป

ดวงอาทิตย์อยู่กลางหัวเขาแล้วตอนนี้ เขามีกุ้ง 2 ชนิดทั้งหมด 23 ตัว เขายืนยิ้มมองเข้าไปในหม้อ พลางคิดว่าโคตรอุดมสมบูรณ์ ระบบนิเวศสมบูรณ์สุดยอด แต่หาแบบนี้ทุกวันก็มีหมด

" ฤดูผสมพันธ์ตอนไหนหว่า คงต้องงดหาตอนนั้น แต่ตอนนี้ยังไม่รู้ ช่างมัน 555 " เขาพูด

[ เรียนรู้ความสามารถ ' วิธีหากุ้งริมแม่น้ำ ' ]

อยู่ ๆ ก็มีเสียงดังขึ้นในหัว เขาตกใจทำหน้าเหวอ

[ ผลของพรสวรรค์ทำงาน ]

[ ความสามารถ วิธีหากุ้งริมแม่น้ำ พัฒนาเป็น ผู้แตกฉานในการหากุ้งริมแม่น้ำ ] 0.o

[ เนื่องด้วยมีความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีหากุ้งขั้นสูงสุด จึงได้รับความสามารถ เข้าใจวงจรชีวิตกุ้งน้ำจืด ]

[ ผลของพรสวรรค์ทำงาน ]

[ ความสามารถ เข้าใจวงจรชีวิตกุ้งน้ำจืด พัฒนาเป็น ผู้แตกฉานในวงจรชีวิตกุ้ง ]

เมื่อเสียงในหัวหยุดลง ความรู้ต่าง ๆ ของการหากุ้งริมฝั่งก็หลั่งไหลเข้ามาในสมอง

" อ๊ากก!!! " ความเจ็บปวดเหมือนตอนที่ความทรงจำของเจ้าของร่างนี้เข้าสมองของเขากลับมาอีกครั้ง จนเขาล้มลง

" ต้องปวดหัวทุกครั้งรึไงฟร๊ะ " เด็กชายบ่นอุบ

****************

กุ้งแม่น้ำ* หรือกุ้งก้ามกราม เปลือกเขียวอมฟ้า หรือม่วง ก้ามมีขนาดเล็กยาวมีสีครามหรือม่วงเข้มเป็นตะปุ่มตะป่ำ

คอลดรอน* หม้อต้มทำจากโลหะ ปากกว้างจะมีหูโค้งตอนบน เพื่อใช้แขวนยามหุงต้ม

เครย์ฟิช* กุ้งน้ำจืดจำพวกหนึ่ง เรียกอีกชื่อว่า ล็อบสเตอร์น้ำจืด ลำตัวใหญ่ เปลือกหนา ก้ามใหญ่ดูแข็งแรง