ตอนที่ 23 เชือดไก่ให้ผมที
1642 Words
" ก็อก ก็อก ก็อก ลุง ๆ ๆ ลุงแบรด ๆ ๆ "
" แอ็ดดดด !! " เสียงประตูเปิดออก
" สวัสดีครับพี่สมิธ ลุงแบรดละ " เด็กชายกล่าวทักทายทหารหนุ่มที่เปิดประตูออกมา
" ไปจัดการธุระนะ มีอะไรหรือเปล่าแนช " สมิธเอ่ยถาม แต่ตามองไปบนหัวเด็กชาย มีสัตว์ตัวจิ๋วเกาะอยู่
" คือว่าผมจับสัตว์ป่ามาได้ละครับ ว่าจะให้ลุงแบรดไปขายให้ที่กิลด์ในเมืองครับ " เด็กชายพูด น้ำเสียงดูดีใจมาก ๆ
" อืมม หัวหน้าได้บอกแล้วละว่าเจ้าจะนำปลามาให้เพื่อไปขาย ปลาอะไรละวันนี้ " แบรดถาม พลางละสายตาจากกระรอกน้อยบนหัวเด็กชาย มามองหน้าแนช
" เจ้าพวกนี้ครับ " เขาปลดตะกร้าลงมาวางตรงหน้า เขายิ้มแฉ่ง พลางชี้นิ้วเชิญให้สมิธดูในตะกร้า " มันยังไม่ตายนะครับ "
สมิธมองไปที่ตะกร้าตรงหน้า มีทั้งเมล็ดอะไรซักอย่าง กับสัตว์ป่า เขาอึ้งไปเล็กน้อย ที่เขาอึ้งไม่ใช่เป็นเพราะสัตว์ป่าพวกนี้จับยากหรือมีน้อยอะไร ค่อนข้างชุกชุมด้วยซ้ำ แต่เป็นเพราะ เด็กกำพร้า 10 ขวบจับมันมาต่างหากละ แถมยังแบบมีชีวิต ตัวเป็น ๆ!!
" เจ้าจะเข้าไปในเมืองกับหัวหน้าเพื่อขายเองหรือ " ทหารหนุ่มถาม
" ไม่ใช่ครับ ผมกลัวคนสงสัยว่าผมจะไปขโมยใครมา ไม่อยากเป็นจุดสนใจครับ เลยจะฝากลุงแบรดไปขาย ลุงแบรดเขาบอกผมว่าจะเข้าเมืองตอนเที่ยง ๆ นะครับ " เด็กชายบอก
" เขาไม่ได้เข้าทุกวันหรอกนะ ถ้าจะไปทำธุระถึงจะเข้าแหละนะ ปกติก็ อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง " ทหารหนุ่มบอกเด็กน้อย
" งั้นหรอครับ ผมอยากไปขายพวกมันแบบเป็น ๆ ผมสงสาร เลยไม่อยากฆ่ามันครับ แล้วก็คิดว่ามันอาจจะได้ราคาเพิ่มด้วยครับ " เขาพูดเรื่องจริง ที่ทุบหัวปลาวันนั้น ใจก็หวิว ๆ แล้ว
" เจ้าจะขายทั้งหมดนี่ใช่ไหม "
" ไม่ครับเจ้าไก่ฟ้าตัวนี้ ผมจะทำกินครับ " เขาตอบสมิธไป
" เจ้าแยกส่วนเป็นหรือ แล้วที่สำคัญเจ้าทำใจที่จะลงมือฆ่าได้หรือไง " เขาย้อนถาม
เออวะ ลืมคิดไปเลย
" ข้าสงสัยว่า ทำไมเจ้าไม่ขายให้หัวหน้าละ เขาจ่ายได้อยู่แล้ว พวกข้าจะได้มีเนื้อกินกันด้วย " แต่ก็แล้วแต่หัวหน้าแหละ เขาคิดในใจ
เด็กชายตบขาตัวเอง ทำไมคิดไม่ได้นะ
" ถ้าอย่างนั้น ผมฝากวานพี่สมิธช่วยบอกลุงแบรดหน่อยนะครับว่า ให้ลุงแบรดรับซื้อสัตว์ป่าพวกนี้ได้ไหมครับ คิดราคาให้ถูกลงหน่อยก็ได้ครับ แล้วที่สำคัญ " เด็กชายเอามือจับหลังคอ ลูบไปมา แล้วถามสมิธ " ช่วยฆ่าไก่ให้ผมได้ไหม "
" อืม ได้ซิ ไม่มีปัญหา เจ้าจะฝากสัตว์พวกนี้ ไว้ที่นี่ไหมละ ส่วนไก่ฟ้าตัวนี้ให้ข้าเชือดให้เลยไหม " เขาถาม
" ทำเลยก็ได้ครับ " เขาคิดว่ายังไงเขาก็ต้องดูวิธีฆ่าและชำแหละให้ได้ จะยังไงก็คงมาวานคนอื่นให้ทำให้ตลอดไม่ได้หรอกนะ ต้องทำใจให้ชินแล้วแหละ " ผมขอดูด้วยนะพี่ "
เขามองเด็กน้อย " ทำใจได้รึไง " เขาถามออกไป
" ยังไงก็ต้องทำใจให้ได้แหละครับ จะให้พี่ทำให้ทุกครั้งไม่ได้หรอกครับ " เขาบอกสมิธ " พี่สมิธ ตอนเชือดคอไก่ พี่หาชามมารองเลือดให้ผมได้ไหม " เขาจะทำเลือดก้อน
" หืม จะเอาไปทำอะไร " เขาถามเด็กชาย
" เอาไปกินซิครับพี่ " แนชตอบ
" ไม่มีใครกินกันหรอกนะ เจ้านี่แปลก ๆ " สมิธพูดปนตกใจ
" แต่ผมทำให้มันกินได้นะครับ นิ่ม ๆ หน่อย อร่อยด้วย เชื่อมือผมได้เลย " เขาตอบกลับสมิธด้วยความมั่นใจ
ในหัวสมิธ เลือดนี่มันเป็นสิ่งของที่เน่าเร็วมากนะ มีคนเคยเอาถังมารองตอนเชือดหมู ไม่นานเท่าไหร่มันก็ส่งกลิ่นไม่พึงประสงค์แล้ว เขาคิดไม่ออกเลยว่าจะกินได้ยังไง
" ไม่ต้องทำคิ้วขมวดแบบนั้นหรอกครับ มันกินได้จริง ๆ " เขาบอกสมิธเมื่อเห็นทหารหนุ่มทำหน้าตาสงสัยสุด ๆ
" แล้วเจ้ารู้ได้ยังไงอีกละ " เขาถามเด็กชายกลับ
" ข้าเคยคุยกับพวกนายพรานที่เป็นคนตะวันออกนะครับ เขาเล่าให้ฟังว่าที่นั่นกินเลือดด้วย มันมีวิธีทำให้กินได้ ข้าจำมาจากเขานี่แหละครับ มันไม่ยากเลย " โกหกแล้วต้องโกหกตลอดไปจริง ๆ
" อืมม เจ้านี่มีความรู้เยอะไม่เหมือนเด็กกำพร้าเลยจริง ๆ " เขาประทับใจอีกครั้ง
" เอ่อ " เด็กหนุ่มเหมือนอยากจะพูดอะไรซักอย่าง
" หืม มีอะไรรึ " สมิธถาม
" คือว่า ข้าเลี้ยงสัตว์ป่าได้ไหมครับ " เขาถามเพราะเห็นสมิธมองแปลก ๆ มาทางเขากับเจ้าตัวจิ๋ว อาจจะมีกฏหมายห้ามเลี้ยงก็ได้
" ได้ซิ เจ้าจับตัวอะไรได้ อยากเลี้ยงอะไรก็เลี้ยงเลย ทั้งสัตว์ป่า สัตว์อสูร มอนสเตอร์ แต่ถ้าเป็นสัตว์อันตรายเจ้าต้องไปลงทะเบียนนะ ที่กิลด์นักผจญภัย เพราะเจ้าต้องรับผิดชอบในกรณีไม่คาดฝันที่จะเกิดขึ้น " สมิธ อธิบาย
แล้วถ้าดันไปจับหมูป่าได้แล้วเอามาเลี้ยง แต่มันไปกินผลผลิตการเกษตรนี่ แกล้งตีมึนว่าไม่รู้ของใคร ก็ได้ซินะ แนชคิดในใจ
" งั้นเรามาเริ่มเชือดไก่กันเลยดีไหม ข้าอยากเห็นวิธีทำเลือดของเจ้าเหมือนกัน " สมิธพูดขึ้นมา " ปะ ไปกันเถอะ "
แนชสงสัย เค้าจะทำตรงไหน ชั้น 2 หรือไง มีแค่ประตูหน้ากับทางขึ้นบันได
เขาเดินนำเด็กชายออกทางประตูหน้า แล้วเดินวกกลับไปทางหลังบ้าน อ่อออ มีเตามีบ่อน้ำ คงทำอาหารกันที่นี่ แต่ทำไมไม่ทำประตูหลัง
" พี่สมิธ ทำไมไม่มีประตูหลัง " เขาถามความสงสัยออกไป " มันจะไม่สะดวกกว่าหรือไงครับ "
" ตอนนั้นอะไรรีบ ๆ ไปหมดอะ ตอนอาณาจักรให้มาสร้างสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่อ 10 กว่าปีก่อน เค้าจึงให้จัดกองทหารมารักษาความปลอดภัยตามหมู่บ้านที่มีสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วย เหมือนเป็นการจ่ายค่าที่ พวกชาวบ้านไม่ได้อยากให้มีหรอกนะสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเนี่ย เจ้าคงเข้าใจนะ กษัตริย์จึงบอกว่าจะส่งทหารมารักษาการณ์ให้ ตามหมู่บ้านที่มีเด็กกำพร้า ชาวบ้านจึงยอม เลยรีบสร้างไอ้เจ้าอาคารกองรักษาการณ์ขึ้นมา ตอนนั้นข้าก็ยังเด็กอยู่ แต่หัวหน้าบอกมาแหละนะว่า เพราะรีบเนี่ยแหละ เลยออกมาแบบที่เห็น ฮ่าา ฮ่าา" สมิธตอบแล้วหัวเราะออกมา
อารัมภบทยืดยาว สุดท้ายคือ ลืม !!!
สมิธจัดแจงโยนฟืนเข้าเตา แล้วร่ายเวทย์ไฟ เพื่อจุดไฟ
" พี่สมิธตอนร่ายเวทย์ไฟเนี่ย จินตนาการยังไงหรอครับถึงออกมาเป็นลูกไฟแบบนี้ได้ " เขาถามทหารหนุ่ม
" คิดว่าข้าพยายาม ๆ จะถือไฟไว้ แล้วแต่เลย ว่าจะคิดอะไร จิตนาการของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ใช้จิตนาการ รวมกับเวทย์มนต์ แล้วใส่มานาเข้าไป ตู้มม "
กลายเป็น โxโx้ xรั้u แนชคิดในใจ
" มันก็ออกมาแบบนี้ " เขาแบมือที่มีไฟลอยอยู่ที่มือเขา " จินตนาการสำคัญมาก ๆ เลยนะ ในขั้นนี้อะ "
" อืมมม เข้าใจแล้วครับ เอ่อ แล้วทำไมพวกพี่ไม่เข้าป่าล่าสัตว์กันละครับ " เขาถามสมิธ
" การแกะรอยสัตว์ พวกข้าสู้นายพรานโดยอาชีพไม่ได้หรอกนะ ไหนจะการแอบซ่อน พรางตัว นายพรานอาชีพ พวกเขามีสกิลพวกนั้น ถึงแม้ว่าการใช้อาวุธพวกข้าจะดีกว่าก็เถอะ แต่พวกข้าก็เข้าบ้างแหละนะ ได้ติดไม้ติดมือกลับมาบ้างแหละ พวกข้าไม่ขาดเนื้อกินกันหรอก แต่พวกข้าสนใจปลากับเจ้าพวกหอยกับกุ้งที่เจ้าให้พวกข้ามากกว่า " สมิธบอก
" ทำไมละครับ น่าจะหาง่ายนะครับ ข้าเห็นมีปลาเยอะแยะเลย " อุดมสมบูรณ์จะตายไป
" พวกปลามันเน่าเสียเร็ว คนธรรมดาชาวบ้านก็ตกปลากันนะ " อันนี้เขาก็เคยเห็น แนชคิดในใจ " กว่าจะมีปลามากินเบ็ดแต่ละตัวก็นาน แถมตกขึ้นมาก็ใช่ว่าจะติดขึ้นมาทุกตัว หลุดไปมากกว่าตกได้เสียอีก ชาวบ้านตกปลาได้ตัวนึงนี่ เหมือนมีงานเลี้ยงย่อม ๆ เลยนะ " สมิธพูด " แต่จะมีช่วงนึงมีปลาว่ายทวนน้ำขึ้นมาวางไข่ ทางหมู่บ้านเราก็มีบ้างนะ แต่จะมาทางฝั่งของเอลฟ์จะมากกว่า มีช่วงนั้นแหละ ที่ชาวบ้านจะออกมาจับปลากันไปกิน ช่วงนั้นจะจับได้ง่าย"
" โชคดีนะที่มีว่ายทวนน้ำมาทางฝั่งเอลฟ์เยอะกว่า ถ้ามาทางฝั่งมนุษย์อย่างเดียวดูแล้ว น่าจะสูญพันธุ์ " แนชคิดในใจ
" เรามาต้มน้ำกันก่อนเถอะ เดี๋ยวจะช้าไปกว่านี้ " แนชบอกสมิธ
" ต้มทำไม " สมิธถาม
" อ้าว เห็นพี่จุดไฟคิดว่าจะต้มน้ำ เอามาถอนขนไก่ " เด็กชายตอบแบรดไปด้วยความสงสัย
" ถอนขนก็วางบนฟืนซิ ถอนขนสัตว์ทำอย่างนี้ทั้งหมด ยังมีวิธีอื่นอีกรึไง " เขาสงสัย
" รอน้ำเดือดก่อนครับ จะทำให้ดู "
- Writer
