"ฮึกร้อน! พี่เจเคช่วยลิซ ฮื่ออ ลิซร้อนอ่า~"ลิซ่านอนบิดเร้าร่างกายอยู่บนโซฟา ผมรู้ว่ามันทรมานอยากจะปลดปล่อยถึงจะหาย ถ้ารอยาหมดฤทธิ์ลิซ่าลงแดงตายแน่ ไอ้พวกเหี้ยสองตัวแม่งก็ทำไรไม่รู้เรื่อง!
"ถ้าฉันช่วยเธออย่ามาร้องไห้ทีหลังแล้วกัน"ฉันพยักหน้าตอบดึงคอที่พี่เจเคมาซุกกอด สติฉันมีแต่ไม่ครบร้อยรู้ว่าที่พูดมาสื่อถึงอะไร ฉันขอแค่ฉันหายแค่นั้น
"เร็วๆลิซไม่ไหวแล้ว!"ลิซ่ากำเสื้อผมแน่นมือสั่นเหงือออก แม่งโครตน่าสงสารเลยว่ะสภาพคนพึ่งโดยยาครั้งแรก
"กลับคอนโดไหวมั้ย"ฉันส่ายหน้าเป็นคำตอบ กลับคอนโดฉันต้องตายแน่ๆตอนนี้มันต้องการไม่ไหวแล้ว ฉันยอมแบบหน้าด้านๆเลยจะด่ายังไงก็ชั่ง!
"ที่นี่ละกัน"ผมจับลิซ่าลุกประคองเอวเดินออกจากห้อง เชี้ยแม่งจะอ่อยไปถึงไหน! นมล่นออกมาครึ่งเต้าบดเบียดเสียดกับอกไม่หยุดสักที
"ใจเย็นเดี๋ยวโดนแน่"ผมลูบหัวลิซ่าประคองเดินไปห้องนอนVIPชั้นบนสุด ผมมีกุญห้องตั้งแต่ผับเปิดใหม่ๆและยังไม่เค
