ติ่งน่อง~ ติ่งน่อง~ "ใครอีกวะแม่ง!!"ผมสถบโครตหัวเสียคนกำลังจะเล่นเกมแม่งมากดกริ่งหน้าห้องอีก! กึก! "มีไร!!"ผมกระชากเสียงถามอย่างหงุดหงิด หึ! ยสองตัวนั้นอีก ที่ไหนได้....ลิซ่า(ツ) "ลืมโทรศัพท์ขอเข้าไปเอา"ผมมองลิซ่าพูดเสียงแข็งๆทั้งแววตาทั้งกลัวทั้งโกรธผม ผมหัวเราะในลำคอยิ้มมุมปากแล้วหลีกตัวให้ลิซ่าเข้ามา ฉันเดินเข้ามาระวังแบบสุดๆ อันตรายมากที่อยู่กันสองคนในห้องแบบนี้และที่สำคัญคือฉันต้องหาโทรศัพท์ให้เจอ ไม่อยากอยู่นานเบื่อขี้หน้า!! "เห็นโทรศัพท์ของฉันมั้ย"ฉันหาโทรศัพท์ไม่เจอที่โซฟาที่โต๊ะก็ไม่มี ฉันจำได้ว่าผ่านแค่สองอย่างนี้นะ "อยู่ที่ฉัน"ฉันเริ่มปรี๊ดเลยอยู่ที่ตัวเองทำไมไม่บอกตั้งแต่ที่แรกให้หาอยู่ตั้งนาน! พอถามก็ตอบออกมาหน้านิ่งๆแทนที่จะพูดตั้งนานแล้ว "ขอคืนด้วย"ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ในห้องนอน ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกโทรศัพท์ใครไม่ได้เปิดดูแค่เห็นก็เอาไปเก็บไว้ในห้อง ไม่คิดว่าจะเป็นของลิ