Bearry Talk
22.00น.
ผมนั่งเล่นอยู่ในห้องลูกสาวกับเมียครับ เวลานี้ผมควรจะได้กิบตับเมียอยู่ในห้องสิ ไหงมานั่งดูการ์ตูนเจ้าหญิงกับลูกได้เนี้ย ทำไมวันนี้ลูกผมนอนดึกจังหรือว่าแปลกที่เหรอ
"แบร์รี่ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ ง่วงเหรอ ไปนอนก่อนไหม"
ผมส่ายหน้าเบาๆ นอนพิงโซฟาดูทีวีต่อ ทำหน้างอหงิกแบบขัดใจสุดๆ
"ปะป๊าพิชชาง่วงค่ะ"
ผมพงกหัวลุกขึ้นทันที ทำท่าทางตื่นเต้นสุดๆ จนพี่เพียวหลุดขำออกมา
"ง่วงเหรอคะ มะเดี๋ยวปะป๊าพาหนูไปนอนนะ"
พูดจบผมก็ไปอุ้มตัวแสบไปนอนที่เตียงทันที ผมเปิดเพลงคลอเบาๆกล่อมสาวน้อยนอน ผ่านไปสักห้านาทีเริ่มทำตาเคลิ้มก่อนจะหลับไปในที่สุด ผมคลุมผ้าห่มให้พิชชาก่อนจะเดินไปปิดไฟ เปิดแต่โคมไฟเล็กๆที่ทำให้ห้องกลายเป็นท้องฟ้าสลัวๆ ผมเดินออกมาเจอพี่เพียวยืนกอดอกอยู่ตรงประตู ผมส่งยิ้มกรุ่มกริ่มไปให้
"เมียจ๋า เราก็ไปนอนกันเถอะจ้า ผัวคนนี้ไม่ไหวแล้วนะ"
ผมเดินเข้าไปสวมกอดเมียผมแน่น แต่เธอเอามือม
