เช้าวันต่อมา.. 04.15น.
Pure Talk
ฉันลืมตาขึ้นมาบรรยากาศในห้องคือมืดสุดๆ ฉันตั้งสติคิดถึงเรื่องเมื่อคืนน้ำตามันก็ไหลออกมา ฉันหันไปมองด้านข้างก็เห็นผู้ชายคนนั้น ไอ้คนเลว ไอ้ชั่วมันพยายามขืนใจฉัน แล้วมันก็ทำสำเร็จ ฉันไม่แม้แต่อยากจะมองหน้าไอ้คนเลวคนนั้น ไม่อยากจะจำ ฉันอยากจะลืม ลืมว่าครั้งหนึ่งฉันต้องเจอกับอะไรแบบนี้ ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงต้องเกิดขึ้นกับฉัน ฮือๆๆๆ ฉันพยายามพยุงตัวเองลงจากเตียง แต่ว่าล้มลงไม่เป็นท่า ฉันพยายามฝืนต่ออยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี ฉันเดินเข้าไปเปิดตู้เสื้อผ้าหมอนั้น ก่อนจะหยิบเสื้อแขนยาวกับกางเกงขายาวของไอ้บ้านั้นเปลี่ยนเสร็จฉันก็หยิบหมวกไอ้บ้านั้นมาใส่ไว้แล้วไม่ลืมที่จะหยิบโทรศัพท์กับเศษเสื้อผ้าติดมือมาด้วย
ฉันไปเอาของตรงล็อคเกอร์แล้วออกมาจากโรงแรมนั้นทันที ฉันโบกมือเรียกแท็กซี่ก่อนจะนั่งมาที่บ้านทันที มาถึงบ้านปิดหมดคงจะยังไม่ตื่นกัน ฉันย่
