บทที่ 3 รับผิดชอบทั้งสองคน (1)
1833 Words
แผ่นฟ้ารอครองขวัญมาครึ่งวัน ก็ยังไม่เห็นเธอจะโผล่หน้ามาหาเสียที จนเขาร้อนใจจึงโทรศัพท์ไปหาถึงได้รู้ว่าเธอเวียนหัวกำลังนอนซมอยู่บนเตียงในคอนโด
เวลาผ่านไปสักพักโทรศัพท์ของหญิงสาวมีสายเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้เธอถึงกับทำหน้ามุ่ยคล้ายรำคาญ ไม่เข้าใจแผ่นฟ้าจะโทรมาทำไมนักหนา งานการไม่มีให้ทำหรือไงถึงเอาแต่โทรมาหาตนเอง
“โทรมาทำไมอีก พี่เป็นเจ้าของค่ายโทรศัพท์เหรอ” คนท้องเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด มือซ้ายถือยาดมมือขวาถือโทรศัพท์ หน้าบูดหน้าบึ้งยิ่งกว่าตูดลิง
“พี่อยู่หน้าห้องเรา เปิดประตูให้หน่อย”
“ห้องไหน ขวัญอยู่คอนโด”
“ก็คอนโดเรานั่นแหละ มาเปิดเร็วหน่อย พี่ถือของหนัก”
“จริงเหรอคะ แล้วพี่ฟ้ามาทำไม”
“อย่าเพิ่งถามได้ไหมมาเปิดประตูก่อน”
ครองขวัญรีบเดินไปดูตรงจอสี่เหลี่ยมขนาดเล็กที่ติดตั้งบริเวณหน้าห้อง เห็นแผ่นฟ้ายืนอยู่พร้อมด้วยข้าวของพะรุงพะรังจึงรีบเปิดประตูให้เข้ามาข้างใน เขามาก็ดีเธอจะคุยเรื่องเด็กในท้องให้รู้เรื่อง
“เดี๋ยวนะ พี่ฟ้าขึ้นมาบนชั้นนี้ได้ยังไง” หลังจากชายหนุ่มวางของเรียบร้อย หญิงสาวก็ไม่รอช้าที่จะตั้งคำถาม คอนโดของเธอมีระบบรักษาความปลอดภัยสูง คนนอกไม่มีทางเข้ามาได้ง่ายๆ
“พี่เป็นเจ้าของโครงการร่วมกับพี่ชายเรา ใช้เส้นนิดหน่อยก็จบ” คำตอบของแผ่นฟ้าทำให้ครองขวัญถึงบางอ้อ เธอลืมเรื่องนี้ไปสนิท ไม่แปลกใจแล้วทำไมเขาถึงขึ้นมาบนชั้นนี้ได้
“พี่ใช้อำนาจมืดว่างั้น แล้วมาทำไมไม่ทราบ”
“ก็ขวัญอยากคุยกับพี่ไม่ใช่เหรอ ตกลงท้องจริง”
“ล้านเปอร์เซ็นต์ เดี๋ยวเอาผลตรวจมาให้ดู”
หญิงสาวหายเข้าไปในห้องนอนกลับมาอีกครั้งพร้อมด้วยเอกสารยืนยันว่าตัวเองตั้งครรภ์จริง
แผ่นฟ้าอ่านเอกสารที่ครองขวัญยื่นมาให้อย่างละเอียด ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ งานเข้าอย่างจัง จบแล้วชีวิตโสด
“คืนนั้นพี่ป้องกันแล้วนะ พี่ใช้ถุงยางทุกครั้ง ขวัญท้องได้ยังไง” เป็นคำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวของเขาทั้งวัน ทว่าคำถามของชายหนุ่มกลับสร้างความเข้าใจผิดให้หญิงสาวจึงเด้งตัวลุกขึ้นมาเท้าสะเอวด้วยความโมโห
“พี่พูดแบบนี้พี่หมายความว่าขวัญท้องกับคนอื่นใช่ไหม”
“ไม่ใช่ พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น อย่าหาเรื่องกันสิ”
“ถ้าป้องกันดีแล้วขวัญจะท้องได้ยังไง”
“ใจเย็นๆ นั่งก่อน ขวัญท้องอยู่นะ อย่าลืมสิ” แผ่นฟ้าไม่อยากให้ครองขวัญหัวเสียเดี๋ยวจะส่งผลต่อเด็กในท้อง ครองขวัญจึงนั่งลงตามเดิมแต่ก็ยังสงสัยทำไมตัวเองถึงท้องได้ทั้งๆ ที่ชายหนุ่มบอกว่าป้องกัน
“พี่ใช้ถุงยางหมดอายุไหมเนี่ย”
“ไม่รู้สิอาจจะเป็นได้ พี่ไม่เคยดูเลย น่าจะซื้อมาเก็บไว้หลายปีแล้ว”
“พี่ไม่เคยใช้เลยเหรอ แล้วกับสาวๆ พวกนั้นพี่ไม่ป้องกันรึไง”
“ป้องกันอยู่แล้ว แต่พี่ไม่เคยพาใครมาคอนโดนี้ เราเป็นผู้หญิงคนแรก”
“ไม่อยากเชื่อ พี่ไม่เคยพาใครขึ้นคอนโดจริงดิ”
“จริงแน่นอน พี่ว่าไม่ใช่เพราะถุงยางหมดอายุหรอก”
แผ่นฟ้าพยักหน้าหงึกๆ เห็นด้วยกับความคิดของตนเอง ใช่มันต้องเป็นแบบนั้นแน่นอน คนมันน้ำยาดีจะให้ทำอย่างไรได้
ครองขวัญหรี่ตามองอย่างไม่ไว้ใจ ดูจากสีหน้าและแววตาเธอคิดว่าเขากำลังหลงตัวเอง รู้จักกันมานานทำไมจะไม่รู้ว่าชายหนุ่มหลงตัวเองมากขนาดไหน
“แล้วมันเกิดจากอะไรคะ ทำไมขวัญถึงท้องล่ะ”
“ก็เป็นเพราะว่าน้ำยาพี่ดีเกินไปไง ถุงยางมันป้องกันการตั้งครรภ์ได้ก็จริงแต่ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ คนมันมีน้ำยาก็แบบนี้แหละ”
คำตอบเป็นไปอย่างที่ครองขวัญคิดไม่มีผิด หญิงสาวถึงกับกลอกตามองบนพลางส่ายหน้า เรื่องหลงตัวเองไม่มีใครเกิน
“เฮ้อ หลงตัวเองฉิบหาย ขวัญว่าถุงยางไร้ประสิทธิภาพ จบนะไม่ต้องเถียง”
แผ่นฟ้ากำลังจะอ้าปากเถียงกลับต้องเปลี่ยนคำพูดอย่างฉับพลันเมื่อเห็นแววตาคนข้างกาย เขาไม่ได้กลัวเธอแค่ไม่อยากกวนอารมณ์คนท้องเท่านั้นจึงเปลี่ยนเรื่องคุย ตอนนี้ท้องได้ยังไงไม่สำคัญแล้ว
“ไม่เถียงก็ได้ตกลงจะเอายังไงเรื่องลูก”
“วันนี้ขวัญไม่พร้อมจะคุยอะไรทั้งนั้น อยากนอน อยากอยู่คนเดียว”
“แล้วจะพร้อมตอนไหน ยิ่งนานท้องจะยิ่งโต”
“ไม่รู้ค่ะแต่ไม่คุยวันนี้”
หญิงสาวเอ่ยได้เท่านั้นก็รีบลุกไปเข้าห้องน้ำหลังจากรู้สึกอยากอาเจียน ชายหนุ่มจึงเข้าไปช่วยลูบหลัง เห็นอาการอ้วกของเธอแล้วรู้สึกสงสารไม่น้อย คิดว่าช่วงนี้จะมาอยู่ดูแลครองขวัญที่นี่
“เดี๋ยวพี่จะกลับไปเอาเสื้อผ้า ขวัญอยากได้อะไรอีกไหม” เขาตัดสินใจโดยไม่ปรึกษาเธอ ครองขวัญที่นั่งสูดยาดมบนโซฟาขมวดคิ้วสงสัย รู้สึกไม่ไว้ใจสายตาแผ่นฟ้าชอบกล
“เอามาทำไมคะ อย่าบอกนะว่าพี่ฟ้าจะมาอยู่กับขวัญ”
“ใช่สิ แพ้ท้องขนาดนี้ต้องมีคนดูแล”
“ไม่ต้อง ขวัญไม่อยากได้ ถ้าพี่ไม่ฟังขวัญจะพาลูกหนี”
คนท้องเริ่มงอแงเมื่อคิดว่าต่อไปจะไม่ได้อยู่คนเดียว เธอท้องเองไม่เห็นต้องมีคนดูแลเลย อีกอย่างยังไม่รู้จะเอายังไงกับพ่อของลูกด้วย
“อย่าทำตัวเป็นเด็กนักสิ เราโตแล้วนะครองขวัญ” แผ่นฟ้าเท้าสะเอวดุแม่จอมดื้อที่กำลังทำหน้ามุ่ยไม่พอใจ ทว่าคำพูดของเขาไปกระตุ้นต่อมความน้อยใจทำให้ครองขวัญร้องไห้โฮ สะบัดก้นเดินหนีไปทางห้องนอนก่อนจะปิดประตูเสียงดังทำให้ชายหนุ่มสะดุ้ง
“กูทำอะไรผิดอีกเนี่ย” คนมีความผิดไม่รู้ตัวเอามือขึ้นมาเกาหัวด้วยความงง จากนั้นก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาพลางใช้ความคิดจะแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างไรดี ไหนจะครอบครัวของเธอ ครอบครัวของเขา แผ่นฟ้านอนคิดไปมาจนกระทั่งเผลอหลับ
ตกเย็นครองขวัญเดินออกมาจากห้องนอนเพราะได้กลิ่นหอมของอาหาร หลังจากหลับไปหนึ่งตื่นเธอก็คิดขึ้นมาได้ว่าต้องรีบแก้ปัญหาเรื่องนี้ให้จบ หากยังคาราคาซังเธอจะออกแบบชุดที่ใช้ในการประกวดไม่สำเร็จ
“มากินข้าวเร็ว พี่สั่งมาจากร้านที่ขวัญชอบ” เขารู้ว่าเธอต้องหิวมากแน่จึงสั่งอาหารเดลิเวอรี่จากร้านดังมาจัดใส่จาน มีทั้งคะน้าหมูกรอบ ปลาหมึกนึ่งมะนาว ตบท้ายด้วยผลไม้อย่างองุ่นไร้เมล็ดทำให้คนท้องน้ำลายสอ
“พี่รู้ได้ไงว่าขวัญชอบร้านไหน”
เธอถามเขาทว่าสายตาจับจ้องไปยังปลาหมึกนึ่งมะนาว รู้สึกดีใจไม่น้อยที่เขาจำได้ว่าตัวเองชอบอาหารร้านไหน ก่อนจะเอียงคอสงสัยพลางหรี่ตาจับผิด
“เรารู้จักกันมาตั้งกี่ปี เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้” เขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมถึงจำได้ว่าครองขวัญชอบอาหารร้านไหน ทั้งที่เธอไม่เคยบอกแต่เขาเคยได้ยินมาจากครองภพ อาจจะเป็นเพราะได้ยินมาบ่อยก็เลยจดจำ
“ไม่ใช่ว่าโทรไปถามพี่ไม้หรอกนะ”
หญิงสาวชี้หน้าคาดคั้น ถ้าชายหนุ่มโทรไปถามพี่ชายฝ่ายนั้นต้องสงสัยแน่ บอกตามตรงตอนนี้เธอยังไม่พร้อมบอกครอบครัวเรื่องท้อง
“ใครจะทำแบบนั้น เลิกถามแล้วมานั่งกินข้าวเถอะ” ทำไมต้องถามในเมื่อเขาจำได้ขึ้นใจแต่ไม่ยอมบอกให้เธอรู้เพราะกลัวเสียฟอร์ม
“แปลก ปกติขวัญได้กลิ่นอะไรก็เหม็น ทำไมวันนี้ไม่เหม็น”
“เจ้าก้อนคงชอบที่พ่อมาดูแลก็เลยไม่งอแงไง”
“หลงตัวเอง ลูกยังเป็นวุ้นอยู่เลย ไหนๆ ก็พูดถึงเด็กในท้องแล้ว ขวัญมีทางออก”
“ยังไง ไหนเล่ามาสิ”
ชายหนุ่มนั่งลงข้างหญิงสาวที่กำลังแสดงสีหน้าจริงจัง เธอนั่งคิดนอนคิดมาสักพักแก้ปัญหาแบบนี้แหละดีที่สุด
คนสมัยนี้เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเยอะแยะไป แค่ต้องรับมือกับคำถามให้ได้ว่าใครเป็นพ่อของเด็ก
บิดามารดารวมถึงพี่ชายอาจจะผิดหวังกับเธอแต่เชื่อเถอะพวกเขาจะไม่ซ้ำเติมและไม่คาดคั้นว่าใครเป็นพ่อของหลานในท้อง
“ขวัญจะไม่ปริปากบอกใครว่าพ่อของลูกคือพี่ฟ้า แต่พี่ต้องช่วยค่าเลี้ยงดูของลูก ตั้งแต่ฝากครรภ์ไปจนถึงเข้าเรียน พี่โอเคไหม”
ไม่บอกว่าเป็นพ่อแลกกับค่าเลี้ยงดูเรื่องเงินเรื่องทองสำคัญ ถึงบ้านของเธอจะมีฐานะแต่นั่นมันเงินของบุพการี
ส่วนเธอเป็นแค่เจ้าของธุรกิจเล็กๆ ไม่ได้มีเงินมากมายเพราะฉะนั้นแผ่นฟ้าต้องช่วยเรื่องเงินเลี้ยงลูก
“ไม่โอเค ทำไมถึงบอกคนอื่นไม่ได้ว่าพี่เป็นพ่อของลูกขวัญ”
แผ่นฟ้าถามเสียงเย็นบ่งบอกถึงความไม่พอใจ ลูกของเขาทั้งคนทำไมต้องเก็บเป็นความลับ หรือว่าครองขวัญอายที่มีพ่อของลูกเป็นเขา
“ก็พี่ฟ้าไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากมีครอบครัว ไม่อยากมีลูกไม่ใช่เหรอ แก้ปัญหาแบบนี้ก็ถูกต้องแล้ว พี่รับผิดชอบลูกแบบเงียบๆ เอาไว้ลูกโตแล้วขวัญจะบอกแกเองว่าพ่อเป็นใคร ตกลงไหม”
“ไม่ตกลง ใช่ พี่ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากมีครอบครัว ไม่อยากมีลูกแต่นั่นมันเรื่องในอดีต ตอนนี้พี่มีทั้งลูกทั้งเมียก็ต้องสร้างครอบครัวสิ”
“เราไม่ได้รักกันจะสร้างครอบครัวได้ยังไง”
ครองขวัญแสดงสีหน้าไม่เข้าใจ อันที่จริงแผ่นฟ้าต้องพอใจกับวิธีแก้ปัญหาของเธอสิ เขาจะได้ใช้ชีวิตโสดอย่างที่ป่าวประกาศมาตลอด
“ทำไมจะสร้างไม่ได้ ไม่รู้ไม่ชี้ยังไงลูกของพี่ต้องมีพ่อแม่ครบ”
เขายืนกรานจะไม่ยอมทำตามข้อเสนอของเธอ อีกอย่างใครบอกว่าคนเราต้องแต่งงานกันเพราะความรักอย่างเดียว มีหลายคู่ที่แต่งงานเพราะเหตุผลอื่น
“ถ้าครอบครัวขวัญรู้เข้า เราสองคนต้องแต่งงานกันแน่นอน พี่อยากแต่งงานเหรอ” เธอถามด้วยความใจเย็น
“ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ พรุ่งนี้พี่จะเข้าไปคุยกับคุณพ่อคุณแม่ของขวัญเอง” เขายิ้มอย่างผู้มีชัยยังไงก็จะรับผิดชอบลูกรวมถึงแม่ของลูกให้ได้
- Writer
