“เนตรก็อยากให้เป็นเรื่องโกหก แต่ลูกในท้องคือหลักฐานมัดตัวแสน บอกให้รู้ว่าแสนทำเหมือนที่คุณอเล็กซ์ได้เค้นด่าในทุกวัน”
แสนขวัญถึงกับน้ำตานอง ไม่อยากเชื่อว่าตนเองจะทำเช่นนั้น แต่ก็เป็นจริงดั่งที่เนตรทรายได้พูดออกมา ‘ลูก’ คือหลักฐานบอกถึงความร่านของเธอที่มีกับผู้ชายคนนั้น
“เมื่อไรความจำจะกลับคืนมา เมื่อไรจะกลับมาสักที” มือเล็กทั้งสองยกขึ้นกุมศีรษะตัวเอง ขณะรำพันเสียงเศร้าสร้อย
เนตรทรายรีบเข้าไปดึงมือเล็กของแสนขวัญมากุมไว้บนหน้าตัก เอ่ยปลอบให้อีกฝ่ายหยุดร่ำไห้
“แสนเลิกร้องไห้นะ หากแสนอยากให้ความทรงจำกลับคืนมา เราต้องออกไปเที่ยว ไปตามสถานที่ต่างๆ ในเมืองทบิลีซี ซึ่งพวกเราเคยไปเที่ยวด้วยกันมา เผื่อว่าสถานที่เหล่านั้นจะช่วยเรียกความทรงจำกลับคืนมาได้บ้าง”
“แสนก็อยากออกไป แต่คุณอเล็กซ์...”
แสนขวัญเอ่ยท้วง อเล็กซ์ไม่มีทางปล่อยให้เธอออกไปจากบ้านหลังนี้ง่ายๆ เป็นแน่
“ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องคุณ
