ธิดาดอยสวมใส่ชุดตามยุคที่ตนย้อนมาอยู่ด้านหลังฉากกั้น ทว่าฉากกั้นก็บางเสียเหลือเกิน ทำให้คนที่นั่งมองอยู่บนเก้าอี้ถึงกับน้ำลายไหล อยากจะเข้าไปช่วยนกน้อยเปลี่ยนชุด
“ท่านไม่ต้องมาทำหน้าหื่นใส่ข้าเลยนะ วันนี้เรามีเรื่องที่ต้องคุยกันยาว แล้วตอนนี้ข้าก็หิวมากด้วย”
ธิดาดอยพูดดักคออย่างรู้นิสัยองค์รัชทายาท ชายจอมหื่นยิ้มหวาน ตบหน้าขาเบาๆ ธิดาดอยเดินไปนั่งบนตักเขา ก่อนใช้ตะเกียบคีบอาหารใส่ปาก เคี้ยวตุ้ยๆ อย่างเอร็ดอร่อย ไม่ลืมที่จะคีบอาหารใส่ปากองค์รัชทายาทด้วย
“วันนี้พระชายาเสี้ยวหลานมาหาท่าน มีเรื่องอะไรเหรอ เล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ ข้าอยากรู้” ธิดาดอยที่ไม่ค่อยพูดคำราชาศัพท์กับเขาเท่าไหร่ เธอมักติดภาษาไทยในยุคปัจจุบันมากกว่า
“เสี้ยวหลานเอายาบำรุงมาให้ข้า แล้วก็เล่าเรื่องที่ขุนนางหลายคนไปคุยเรื่องที่ข้ายกเลิกการสร้างพระตำหนักในโรงเตี้ยม เสี้ยวหลานไปที่นั่นด้ว
