At some point , you have to realize that some people can stay in your heart but not in your life.
-Anonymous
Chapter 21
Mataas na ang sikat ng araw ng magmulat ako ng mga mata, nanatili lang akong nakatulala sa kawalan hindi kumikilos at walang ganang bumangon.
Naranasan niyo na bang magising at humiling na sana hindi na lang--- na sana nanatili kang tulog. Ganyan ang tumatakbo sa isip ko ngayon, pathetic right? Pinilit ko muli ang sarili kong matulog, dahil pakiramdam ko pagod na pagod ako kahit na nga ba napakatagal na ng itinulog ko. Sa bawat pagpikit ko naalala ko muli ang nangyari kagabi at dahil 'dun, gusto ko muling umiyak, ang ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko. Pero naubos na 'ata lahat kagabi, dahil wala ni isang patak ng luha ang tumulo mula sa mga mata ko.
Napagpasya
