"ใจเย็นก่อนนะพรุ่งนี้พี่จะบินกลับเลย เราอย่าเพิ่งเครียดนะ"
หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น เธอไม่คิดว่าตัวเองจะพลาดท้องได้ทั้งที่มันควรจะจบเรื่องราวทุกอย่างแล้วแท้ ๆ
(ฮึก...! หนูควรเอาออกมั้ย)
"จะบ้าเหรอเอาออกไม่ได้ ลูกทั้งคนนะเดี๋ยวกลับไปคุยกันห้ามคิดสั้นนะเข้าใจมั้ย"
(ค่ะ... งั้นมีนารอพี่นะคะ)
"โอเค เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ"
เขากดวางสายก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างคิดหนัก เรื่องนี้ไอ้เสือควรจัดการไม่ใช่เขาที่เป็นคนไม่รู้เรื่องราว แต่จะบอกเพื่อนตอนนี้ก็เกรงว่าน้องสาวจะโกรธและไม่ยอมเจอเขา
"แสนซนไม่ยอมนะคะ"
หญิงสาวจอมแสบที่นอนอยู่บนตัวของเขารีบดันตัวเองลงไปนั่งบนเตียง ใบหน้าสวยงอง้ำรู้สึกเริ่มไม่โอเคที่เขาเอาตัวเองไปวุ่นวายกับชีวิตของคนอื่นมากไป วชิรีบอุ้มเธอมานั่งลงบนตัก สวมกอดเอาไว้แน่นลูบแผ่นหลังให้ใจเย็นลง
"ใจเย็นนะคะอย่างเพิ่งโกรธ"
"พี่มีนาท้องแล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่คะ"
"ก็นั่นน้องนะ
