“เอ็งขู่ข้ารึ! เจ้าติณณ์ คิดว่าข้ากลัวหรือไง”
“ผมพูดจริงทำจริงครับ พี่ปานเป็นของผมคนเดียว ผมไม่มีทางยอมให้ใครแย่งไปได้แน่นอน ที่สำคัญไม่รู้ว่าพี่ปานจะท้องตอนไหนเพราะผมไม่เคยป้องกันเลยรวมทั้งพี่ปานด้วย ถ้าพ่อผู้ใหญ่อยากจะยกพี่ปานให้คนอื่น ผมพร้อมจะชนทุกเมื่อ ไม่ยอมแน่นอน! ต่อให้คนทั้งโลกตราหน้าว่าผมเลว ผมก็ยอม”
“ใช่ได้เหมือนกันนะ ถือว่าแน่จริงไม่เบา แต่เสียใจด้วยนะน้องชาย ปานชีวาต้องแต่งงานกับฉันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่สำคัญถ้าฝ่ายใดฝ่ายนึงผิดสัญญาจะต้องชดใช้ค่าเสียความรู้สึก 10 ล้านบาท อย่ามาขัดขว้างเลยนะ เรื่องนี้สำคัญเป็นเรื่องของผู้ใหญ่และธุรกิจนายไม่เข้าใจหรอกนะ”
“พ่อผู้ใหญ่ยอมยกพี่ปานให้ผู้ชายคนนี้เพื่อธุรกิจเหรอครับ ทำไมไม่นึกถึงใจพี่ปานบ้างว่าเต็มใจหรือเปล่า จะมาบังคับกันไม่ได้ แม้ว่าจะเป็นสัญญาทางธุรกิจก็ตาม คนเป็นพ่อต้องคำนึงถึงความรู้สึกของลูกมาอันดับแรกไม่ใช่เหรอครับ หรือว่า
