บทที่22

1388 Words

เมื่อรถมาจอดที่หน้าบ้าน ฉันก็หันหน้าไปหาพี่ป้อง "ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง" ฉันบอกกับเขาพร้อมยกมือไหว้เขา "ไม่เป็นไรเลย พี่พามาได้ตลอดนะ แล้วทำไมวันนี้น้องตันหยงถึงกลับบ้านล่ะ" เขาตอบกลับอย่างยิ้ม ๆ ก่อนที่จะถามกลับมา "วันนี้ป้ามีลูกค้าสั่งขนมเยอะค่ะ หยงเลยกลับมาช่วย" ฉันตอบกลับไป "อ๋อ ถ้างั้นพี่ขออยู่ช่วยได้ไหม วันนี้ว่างอะไม่รู้จะไปไหน" "ก็ได้ค่ะ" ฉันตอบกลับและเอ่ยถามเขา "ว่าแต่ทำไมยังอยู่ในชุดเมื่อคืนคะ" "ฮ่า ๆ อย่าถามงี้ดิ" เขาหัวเราะร่วนก่อนจะพูดอย่างเขิน ๆ "ฮั่นแน่ ไปต่อกับสาว ๆ มาแน่เลย" ฉันแซวกลับไป "ฮ่า ๆ ปะ ๆ เข้าบ้าน" เขาพูดพร้อมเปิดประตูลงจากรถ ฉันได้แต่นึกขำในใจแล้วลงจากรถตามเขา "ป้าหน่อยยย หยงมาแล้วค่า" ฉันเดินนำพี่ป้องเข้ามาในบ้านแล้วตะโกนเรียกป้าหน่อย "มาพอดีเลย อ้าว แล้วนี่ใครล่ะ" ป้าหน่อยยกถาดขนมกล้วยออกมา ฉันรีบเข้าไปรับและวางบนโต๊ะกลางบ้านที่ป้าเตรียมไว้ "นี่พี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD