พี่จอห์นกระตุกปมผ้าขนหนู ร่วงลงมากองอยู่ที่ปลายเท้า ท่อนเนื้อใหญ่ยาวเหยียดขยายเป็นลำแข็ง ดีดตัวออกมาอวดความอลังการ ทำเอาแอนร้องอุทานกับความใหญ่โต
“โห… ”
เมียผมยกมือขึ้นปิดปาก ตาเบิกโพลง ในทันทีที่ความเป็นชายชาตรีขนาดใหญ่ยาวใกล้เคียงท่อนแขนของหล่อนดีดผึงออกมา
“โห... พะ… พี่จอห์น ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้”
ดวงตาของแอนเบิกโพลง คงไม่คิดว่าพี่จอห์นจะใหญ่ถึงเพียงนี้... ไม่ใช่แค่แอนที่ตกใจ ผมเองก็ตกใจเช่นกันกับความมหึมาของพี่จอห์น
ผมนึกย้อนไปถึงเมื่อครั้งตอนที่ยังทำงานบริษัทเดียวกับพี่จอห์น เคยมีคนในออฟฟิสแอบตั้งฉายาแซวว่า ‘พี่จอห์นท่อนใหญ่’ ผมนึกว่าเรียกแซวกันขำๆ เพิ่งได้รู้ที่มาของฉายานี้ก็ตอนนี้เอง
“ไม่ต้องกลัวนะครับ… พี่จะทำเบาๆ”
พี่จอห์นกล่าว ความใหญ่ยาวของแกทำให้เมียผมกระถดกายหนี แต่พี่จอห์นรีบรั้งข้อมือเอาไว้
“ไม่ต้องตกใจครับ... ไม่ต้องกลัวนะครับ เดี๋ยวแอนจะชอบ”
พี่จอห์นรีบบอก
“หูย…
