บทที่8 ใช้ลิ้นปาด....
1113 Words
บทที่8
ใช้ลิ้นปาด....
วันนี้พวกเราได้พักผ่อนกันช่วงเย็นมีงานเลี้ยงเล็กๆ ของทีมงานฉันเลยพาพี่ตะวันมาทำความรู้จักกับทุกคน ทีมงานชุดนี้ค่อนข้างสนิทกับฉันเพราะเราทำงานร่วมกันเกือบทุกงาน
“คุณตะวันดูท่าจะหวงน้องสาวมากเลยนะคะ”
“ครับ”
ทำไมฉันรู้สึกร้อนผ่าว พี่ตะวันเขาหวงฉันแบบไหน ฉันนั่งมองน้ำมะพร้าวที่พี่ตะวันสั่งมาให้ ส่วนเขาดื่มไวน์กับพี่ภูริและทีมงาน คืนนี้แค่ดื่มกันเบาๆ เพราะพรุ่งนี้เราต้องรีบไปถ่ายให้ทันแสงแดดยามเช้า
“เฮ้! ทางนี้!!” ภูริตะโกนเรียกชายหนุ่มเจ้าของรีสอร์ตที่กำลังเดินหากลุ่มทีมงานอยู่ ชายหนุ่มจึงโบกมือและเดินเข้ามาทักทาย
“ทุกคน นี่ฮาวายเพื่อนผม มันเป็นเจ้าของเกาะนี้”
“เจ้าของเกาะ!!” ทีมงานทุกคนอุทานออกมาพร้อมกัน ชายหนุ่มจึงยิ้มให้ทุกคนจนมาหยุดอยู่ที่สาวน้อยจันทร์เจ้า
“สวัสดีครับ พี่เป็นแฟนคลับเราอยู่นะ”
“สวัสดีค่ะ เป็นเกียรติมากเลยค่ะ” ฉันยิ้มให้พี่ฮาวายคนบ้าอะไรหล่อ รวย เฟอร์เฟคหันกลับมาฉันก็ต้องหุบยิ้มและก้มลงไปดูดน้ำมะพร้าว สายตาก็หันไปมองกุ้ง หอย ปู ปลาเพราะพี่ตะวันมองหน้าฉันอยู่
“นี่พี่ชายของน้องจันทร์เจ้าตอนนี้เป็นผู้จัดการส่วนตัวของน้อง ถ้ามึงอยากได้น้องมาถ่ายโปรโมทที่นี่ลองคุยกับพี่ชายน้องดูได้”
“สวัสดีครับ ผมฮาวาย^^”
“ครับ รู้แล้วไม่ต้องพูดซ้ำก็ได้”
ดูเหมือนว่าตะวันจะไม่ค่อยจอยกับงานเลี้ยงเล็กๆนี้ จันทร์เจ้าจึงชวนตะวันกลับมานอนพักเพราะเธอต้องตื่นแต่เช้ามาแต่งตัว กลับมาถึงห้องพักเธอก็รีบอาบน้ำมาสก์หน้านอนเล่นเกมจนชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำ ผิวขาวๆ ของเขามันทำให้เธอร้อนวูบวาบจนต้องพลิกตัวไปอีกฝั่ง
“พรุ่งนี้ถ่ายกี่เซต”
“2ค่ะ ช่วงเช้าถ่ายเก็บแสง ช่วงเย็นถ่ายบนเรือจำลองงานปาร์ตี้ เดี๋ยวจะมีนางแบบกับนายแบบมาสมทบ”
“อือ ขึ้นเรือก็ระวังด้วยอย่าไปยืนหมิ่นนัก”
“ค่ะ”
ฉันอยากจะถามถึงพี่ณิชาแต่ก็ไม่กล้า ตั้งแต่พี่ตะวันกลับมาฉันไม่เห็นเขาคุยโทรศัพท์หรือพูดถึงพี่ณิชาเลย ไหนว่าเรียนจบจะแต่งเลยไง
วันต่อมา
///ตะวัน///
เช้านี้ผมตื่นมาดูจันทร์เจ้าถ่ายแบบ ชุดเดรสสีขาวกระโปรงยาวใส่หมวกใบใหญ่ถือว่าน่ารักมาก ชุดว่ายน้ำมีชุดคลุมก็โอเคไม่น่าเกลียดเกินไป
“น้องสาวน่ารักนะครับ”
ผมหันไปมองเจ้าของรีสอร์ตที่สะเหล่อเดินเข้ามาผมจึงพยักหน้าส่งๆ ไป ผมดูสายตามันออกมันต้องคิดจะจีบจันทร์เจ้าแน่ แต่ฝันไปเถอะแค่หน้าตาดี รวย ดูมีชาติตระกูลไม่ได้การันตีว่ามันจะนิสัยดีสักหน่อย
“คุณตะวันพอจะเช็กคิวให้ผมได้ไหม ผมอยากได้น้องจันทร์เจ้ามาถ่ายโปรโมทเกาะของผม อาทิตย์หน้าก็ได้ครับ”
“เต็มครับ”
“อาทิตย์ถัดไปล่ะครับ”
“เต็มครับไม่อยากรับงานซ้อน”
“ช่วงสิ้นเดือนล่ะครับ”
“เดือนนี้เต็มทั้งเดือนครับต้องขอโทษด้วย เดือนหน้าจันทร์เจ้าก็ต้องไปเรียนงานคงรับได้น้อยลง ผมไม่อยากให้น้องสาวเสียการเรียน” ผมหันไปมองหน้าไอ้ขี้ตื้อนี่แต่สายตามันบ่งบอกถึงความกวนตีนผมมาก มึงไอ้คนนิสัยไม่ดี
“พัก10นาที คุณภูริเตรียมเลยครับเซตต่อไปบิกินี่”
“ฮะ!! อะไรบิกินี่อะไรจันทร์เจ้า!” ผมหันไปถามน้องสาวที่กำลังรับชุดบิกินี่สีฟ้ามาถือไว้
“พี่ตะวันเป็นอะไรคะ แบรนด์วาริสเป็นสปอนเซอร์เรื่องชุด ไม่ว่าหนูจะถ่ายรายการอะไรหรือถ่ายสินค้าอะไรหนูก็ต้องใส่ชุดที่แบรนด์วาริสส่งมาให้”
“เรื่องนั้นรู้แต่ทำไมต้องใส่บิกินี่ด้วย!”
ทีมงานทุกคนมองหน้ากันจันทร์เจ้าจึงหันไปขอโทษทุกคนและลากแขนพี่ชายออกมาโดยมีรอยยิ้มของฮาวายที่ดูจะสนใจสองพี่น้องคู่นี้เหลือเกิน
ผมถูกน้องสาวต่างสายเลือดลากมาด้านในเธอต่อว่าผมที่ผมไปพูดแบบนั้น การมาถ่ายที่ทะเลมันเลี่ยงไม่ได้เลยที่ต้องใส่บิกินี่ ผมได้ยินแบบนี้ก็อยากจะกลับไปไล่ดูตารางงานของเธออีกรอบ หลังจากนี้อย่าหวังว่าจะได้ใส่มันอีก และงานที่ต้องนุ่งน้อยห่มน้อยอย่าหวังผมจะไม่รับมันเด็ดขาด!!
หลังจากถ่ายช่วงเช้าเสร็จแล้วทีมงานก็ให้ผมพาเธอมาพักผ่อน บ่ายสองทีมงานจะมาตามไปแต่งหน้าอีกที ผมกลับมานอนเล่นกันอยู่ในห้องเพราะเธอต้องอ่านหนังสือผมเลยอยู่เงียบๆ ไม่รบกวนเธอ
“พี่ตะวันถ้าพี่หิวสั่งอะไรมาทานก็ได้นะคะ”
“พี่ยังไม่ค่อยหิว เราหิวหรือไงพี่จะได้สั่งให้”
ก๊อกๆๆๆ
ผมเดินมาเปิดประตูเพราะคิดว่าเป็นทีมงานมาบรีฟงานให้จันทร์เจ้าแต่กลายเป็นรูมเซอร์วิสนำอาหารและขนมเบเกอรี่ขึ้นชื่อของที่นี่มาเสิร์ฟ
“ไม่ได้สั่งนะครับ”
“คุณฮาวายสั่งให้คุณจันทร์เจ้าครับ ทานให้อร่อยนะครับ”
“ฝากขอบคุณ คุณฮาวายด้วยนะคะ”
คนที่บอกไม่หิวตอนนี้ทิ้งหนังสือแล้วมานั่งตักเค้กมะพร้าวเข้าปากหน้าตาเฉย ไม่เห็นว่ามันจะน่ากินตรงไหนเลยมีแต่ไขมัน
“อร่อยจัง พี่ตะวันทานไหมคะ”
“ไม่!”
“อ้ามมม อ้ามมม เครื่องบินจะบินแล้วนะ”
ประโยคหลอกล่อที่ตะวันเคยหลอกให้เธอทานข้าวสมัยเด็กๆ ทำให้ตะวันมองดวงตาของเธอ ไม่ว่าตนจะใจแข็งและเย็นชายังไงแต่ถ้าได้เห็นดวงตาคู่นี้ทีไรก็จะต้องยอมเธอทุกอย่าง
“อ้ามม อร่อยไหมคะ”
“อือ ปากเราเปื้อน” ผมใช่นิ้วโป้งเช็ดครีมที่ปากของเธอเบาๆ แต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อเธอคว้ามือผมไว้แล้วใช้ปาดงับนิ้วโป้งที่ผมเช็ดครีมให้เธอ ลิ้นเล็กๆ ปาดเข้าที่นิ้วผมหนึ่งทีแต่ผมแทบจะวูบไปทั้งตัว
“เสียดายค่ะ”
0_0!
- Writer
