ธันวาสำลักกาแฟจนเกือบเลอะเสื้อยืดของเขา ดารัณรีบหยิบกระดาษทิชชูส่งให้แต่เมื่อมือใหญ่เอื้อมมารับพร้อมกัน ปลายนิ้วทั้งสองคนสัมผัสกันอย่างไม่ได้ตั้งใจแต่ก็ทำให้ใบหน้าสวยแดงจัดขึ้นมาอีกครั้ง ท่าทางคู่แต่งงานใหม่เขินอายทำให้คุณหญิงเพ็ญแขหัวเราะออกมาด้วยความดีใจ การจับคู่ของนางเป็นไปด้วยดีอีกไม่นานนางจะได้มีเด็กเล็กๆ ในบ้านอีกแน่ๆ
“ช่วงนี้แม่ต้องคุมน้ำตาลนะจ๊ะเพราะฉะนั้นไปหวานกันที่อื่นไป” มารดาโบกมือไล่ให้ทั้งสองออกมาจากห้องนั่งเล่น แท้จริงเพราะต้องการให้ทั้งคู่ได้มีเวลาใกล้ชิดกันมากขึ้น
“ขอโทษที่พูดไปแบบนั้นนะคะพี่ธัน” ดารัณเอ่ยเมื่อเดินพ้นสายตาคุณหญิงเพ็ญแขแล้ว
“เรื่องอะไร? ฮันนี่มูนนะเหรอ?” เขาถามและเมื่อเห็นหญิงสาวพยักหน้าก็ยิ้มที่มุมปาก “ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ มันก็ควรเป็นอย่างนั้นแหละ”
“ค่ะ” ดารัณยกมือขึ้นทัดผมแก้เขิน เธอประหม่าเวลาที่อยู่ใกล้เขา
“ปกติตื่นเช้าแล้วมาทานข้าวที่บ้านแ
