“ไม่มี” ฉันตอบทันควัน ส่งยิ้มอ่อนให้ทิศเหนือ “ไม่มีใครอยากได้ของมือสองหรอก”
ใบหน้าหล่อเหลาไม่แสดงสีหน้าใดๆ เมื่อฉันโบกมือให้เขาก่อนจะขึ้นรถหรูของผู้ชายที่ฉันควง บีบมือตัวเองแน่นขึ้นยามนึกไปถึงเรื่องที่คุยกับทิศเหนือเมื่อกี้ ที่ทำตัวแบบนี้ก็เพราะว่าคิดไว้อยู่แล้วว่ายังไงก็ไม่มีวันรักใคร และไม่มีใครสนใจของมือสองและของสกปรกอย่างฉันหรอก ถึงจะทำตัวเจ้าชู้แต่ก็ไม่เคยให้ใครเข้ามาล่วงเกินหรือแตะเนื้อต้องตัวมากเกินไป
แต่นั่นแหละ... รักษาตัวเองมากแค่ไหน ความจริงที่ว่าฉันเป็นยังไง มีแต่ฉันเท่านั้นที่รู้ดี
ไม่มีใครอยากได้ผู้หญิงที่ทำผิดพลาด ไร้คุณค่าในตัวเองอย่างฉันหรอก
“อายุ วรรณโณ สุขัง พลัง”
“สาธุ”
ฉันยกมือท่วมหัวหลังจากที่ตื่นเช้ามาใส่บาตรที่ตลาดใกล้คอนโด ทุกเช้าฉันมักจะตื่นมาใส่บาตร แต่เอาจริงไม่มีใครรู้หรอกนะ ยิ่งเป็นยัยเพื่อนสองตัวนี้คิดว่าฉันนอนกินบ้านกินเมืองตื่นสาย แต่หารู้ไม่ว่าฉั
