Eslem
Erkenden kalktığımda Melike hâlâ uyuyordu. Bugün erkenden emniyete gidip işlerimi hızlıca halletmem gerekiyordu. Dün gece çok düşünmüştüm. Kadir beni böyle bir şeyin için sürüklediyse benim de elim armut toplamıyordu.
Dün akşam söyledikleri zaten sinirlerimi acayip bozmuştu. Özellikle son söylediği… Onun taklidini yaparak “Yoksa bana karşı bir şeyler hissedersin diye mi korkuyorsun?” dediğimde kendime bile çok sinirlendim.
Kahvaltı hazırlarken kendi kendime konuşmaya devam ediyordu. “Geri zekalı asıl sen bana karşı bir şeyler hissediyorsun? Ay salak! Bir de korkuyor musun demez mi? Sen kimsin ki ben senden korkacağım!” deyip salatalıkları sertçe doğramaya devam ettim.
Bıçağı havaya kaldırıp kendime soru yönelttim. “Yoksa korkuyor muyum?” diye sordum. Sonra da kahkaha attım. “
