Gülfem
Kuzey’in söylediklerinden sonra Gülsüm cadısının yüzü bukelamun gibi renkten renge girmeye başladı. Öfkeyle ona bakarken yüzümün şekli değişti çünkü onun bu hali çok hoşuma gitmişti. Yunus amca ve Şükriye teyze şaşkınca bize bakarken beni ilgilendiren tek kişi Gülsüm cadısıydı.
Onun yüzüne alayla ve meydan okurcasına bakarken kendimi bir kez daha tebrik ettim. En azından acımı ona yansıtmayacaktım. Kendi içimde yaşarken ona ve Kuzey’e bu dünyayı zindan edecektim. Buraya gelene kadar kafamda bir sürü şey kurmuştum. Hepsini sırayla yapacaktım.
Kafamı kaldırıp eve baktım. Bu ev hem benim bebekliğim, çocukluğum ve en önemlisi gençliğimdi yani mutluluğumdu. Hem de hayatımın en büyük acısını yaşadığım yerdi. Bebeğimi bu evde kaybetmiştim. Ruhu belki de hâlâ buradaydı. Sonra babama i
