“Seni benden boşayacak biri çıksın lan karşıma! Hepsini sıraya dizerim!” diye bağırdım.
Hiddetle ayağa kalkıp mahkeme celbini bir kere daha okudum. Okudukça deliriyordum. Kan beynime sıçramıştı. Ali, kâğıdı elimden alıp okumaya başladı. Ben de bu sırada yerime sığamıyordum.
“Böyle bir şeyi nasıl yapar lan? Dün akşama rağmen bunu nasıl yapar?” diye bağırıp masamın üzerinde ne kadar çok eşya varsa yere fırlattım. Her şey yere düşerken odada büyük bir ses çıktı. Odanın kapısı açılıp içeriye asistanım girince “Kuzey Bey?” diye sordu.
“Bunu kim getirdi?” diye bağırdım.
“Postacı geldi.”
Dişlerimi sıktım. “Çık dışarıya!” dediğimde hızlıca çıktım. Ali okumaya devam ederken kafasını kaldırıp bana döndü.
“Gerçek mi bu? Gerçekten boşanma davası mı açtı?” diye sordu.
Kafamı şiddetle iki
