ตอนที่ 5 เพราะฤทธิ์ยา NC++

1958 Words

ตอนที่ 5 เพราะฤทธิ์ยา NC++ แกร๊ก! “อึก!” ก้าวขาถอยหลังโดยอัตโนมัติเมื่อถูกจู่โจ่มอย่างหนัก พ่อเลี้ยงสิงหราชเบิกตากว้างความเย็นบริเวณริมฝีปากทำให้เขาได้สติผลักร่างอีกคนออกห่าง ไหนไอ้ชายบอกว่าฤทธิ์ยาไม่แรงไง! “พ่อเลี้ยง เมยต้องการ” ก้มมองเม็ดยาถอนอาการพวกนี้ไหลไปกับน้ำก็ได้แต่ลอบถอนหายใจ “อย่าออกมา!” ออกคำสั่งเสียงเข้มมีทางเดียวก็คือต้องขัง เมยาวีไว้ในห้องน้ำจนกว่าฤทธิ์ยาจะหมด หมับ! มือเล็กคว้าหมับที่แขนใหญ่ใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดดึงอีกคนเข้ามาอยู่ใต้สายน้ำเดียวกันเขย่งไปล็อกลำคอหนาลงมารับรสจูบเงอะงะจากตัวเอง พ่อเลี้ยงถึงกับตัวแข็งทื่อเขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่ไหนยิ่งร่างไร้อาภรณ์ปกปิดแนบชิดเข้ามาชนิดที่ว่าไม่มีช่องว่างให้ลมได้ผ่านเขายิ่งเตลิดไปกับรสจูบเหมือนกระต่ายแทะปากของเธอมีหวังถ้าปล่อยให้เธอจูบต่อไปอย่างนี้ปากเขาได้พรุนแน่ ทั้งที่บอกตัวเองว่ารังเกียจผู้หญิงคนนี้เหลือแสนแต่ร่างกายกับกำลังทรยศแทนที่จะผลักไสเขากลับยอมให้เธอแนบกายเข้ามาไม่ยอมผลักออกทั้งที่ไม่ได้ขาดผู้หญิงอยากเมื่อไหร่ก็เข้าเมืองไปซื้อกินทำไมถึงไวต่อความรู้สึกขนาดนี้ก็ไม่รู้ “จำไว้ว่าต่อให้วันนี้ฉันเอาเธอก็แค่แก้ขัดเท่านั้น” พูดจบก็บดริมฝีปากลงบนเรียวปากนุ่มอยากสอนให้อีกคนรู้ว่าจูบเป็นยังไงไม่ใช่แบบกระต่ายแทะปาก เมยาวีแทบไม่มีสติประเมินแล้วว่าประโยคเมื่อครู่แทงใจหล่อนมากแต่กลับห้ามตัวเองไม่ได้ เพราะแบบนี้พ่อเลี้ยงเลยเห็นเธอเป็นของเล่น แต่ใครจะสนตอนนี้แค่ต้องการปลดปล่อยออกมา ต่อให้เขาไม่จูบเธอก็จะเป็นฝ่ายรุกล้ำแล้วจูบเขาเอง ยิ่งแนบชิดยิ่งร้อนรุ่ม ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งรู้สึกอยากอยู่ใกล้กว่าเดิมอีก พอได้เท่านี้ก็อยากได้มากกว่าเดิม นั่นคือความรู้สึกของเธอตอนนี้เลย พ่อเลี้ยงไม่คิดว่ายาจะแผลงฤทธิ์แรงขนาดนี้จนความต้องการที่มากล้นของสาวเจ้าทำเขาเหวอไปหลายทีเพราะทำอะไรไม่ถูกใจเธอเข้าให้มักจะได้รับสายตาไม่พอใจส่งกลับมา จองหอง! เดี๋ยวก็ได้รู้ว่าใครเกิดก่อนเกิดหลัง พ่อเลี้ยงผลักอีกคนไปชนผนังก่อนจะโน้มตัวลงไปบดจูบชนิดที่ว่าไม่ปล่อยให้หายใจ จูบเหมือนสูบวิญญาณกันให้ตายในรสราคะกันไปข้างความต้องการตีแสกหน้าเหมือนคนกลืนน้ำลายตัวเองแล้วมันจะทำไมเขาก็แค่เอาสนองความใคร่ไม่ได้พิศวาสในตัวเมยาวีแม้แต่น้อย “อืม อยากได้อีก” ช้อนตาขึ้นมองเหมือนลูกแมวเหมียวอ้อนทาสให้ไปเทอาหารให้กิน “ไปที่เตียง” “เร็ว ๆ ได้ไหม” เธอต้องการมาก ต้องการเขา ต้องการมากกว่านี้ในหัวมีแต่คำว่าต้องการ ๆ จิตใต้สึกนึกคงยังสับสนแต่ความรู้สึกที่แสดงออกมาชัดเจนมากว่าอยากร่วมเตียงกับพ่อเลี้ยง “อย่ามาขอให้หยุดทีหลังแล้วกัน” พูดจบก็ย่อตัวลงอุ้มร่างเล็กขึ้นมาเมยาวีก็รู้หน้าที่โดยการเอาขาเกี่ยวคาบเอวเขาไว้กันตก คนอย่างเมยาวีไม่ควรได้รับการให้เกียรติจากเขา! ปลายจมูกโด่งฝังลงที่ซอกคอขาวขบเม้มจนเกิดรอยแดงฝ่ามือลูบไล้ไปตามเรือนร่างนุ่มมือไม่ว่าจะจับไปตรงไหนก็พอดีมือเขาไปหมด “อยากได้มากกว่านี้” เสียงอ้อนวอนราวกับกระซิบมันทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มแอบขัดใจ ฤทธิ์ยาแรงขนาดนี้ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะได้เดินหรือคลานลงเตียงแต่นั่นมันก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องสนใจอยู่ดี “ทรมานล่ะสิ” “ช่วยเมยด้วยค่ะ” ในความรู้สึกตอนนี้เธอไม่อยากให้เขาห่างออกไปแม้แต่วินาทีเดียวอยากแนบชิดให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ “อ๊า...” เสียงหวานครางแผ่วเมื่อสัมผัสได้ถึงความอุ่นชื้นกำลังหยอกล้ออยู่ที่ยอดปทุมถันของเธอ ขบเม้มข้างนั้นแล้วสลับมาอีกข้างยอมรับว่ากลิ่นหอมบนตัวของเมยาวีทำเอาพ่อเลี้ยงหนุ่มตาพร่าเสียงแหบแห้งไปเหมือนกันไม่คิดว่าร่างกายของหญิงสาวจะพาเขาจูนติดไวไปด้วย มือหนาบีบเคล้นไปทุกสัดส่วนเลื่อนลงไปเรื่อย ๆ จนมาหยุดที่สามเหลี่ยมอวบอูมนิ้วกลางแหวกไปตามซอกพร้อมกับคลึงที่เม็ดคลิสตอลวนไปมาเบา ๆ “อ๊า...พ่อเลี้ยงขา” สติสัมปชัญญะไม่หลงเหลืออยู่ในหัวมีแต่ความต้องการมากขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งเขาสัมผัสไปตามร่างกายยิ่งรู้สึกวูบไหวไปหมด ลิ้นอุ่นชื้นตวัดหยอกเย้าที่เม็ดบวมเต่งก่อนจะค่อย ๆ ผละหน้าออกลากเรียวลิ้นลงมาตามร่องสิบเอ็ดวนไปมาที่แอ่งสะดือเล็ก ๆ ยิ่งเห็นสาวเจ้าหดเกร็งตัวเขายิ่งไม่ผละลิ้นออกลากมันลงมาเรื่อย ๆ ผ่านกลุ่มเส้นไหมบาง ๆ เมยาวียกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไม่กล้าลืมตาขึ้นมองด้วยซ้ำว่าพ่อเลี้ยงลงไปต่ำแค่ไหนแต่ลมหายใจอุ่น ๆ ที่กำลังเป่ารดที่กลางกายก็แอบเสียววาบจนเผลอหุบขาเข้าหากัน เหมือนลึก ๆ แล้วความรู้สึกผิดชอบชั่วดียังคงหลงเหลืออยู่ “อ้าขาออกเมย” สั่งเสียงดุไม่พอยังจับเรียวขาสวยแยกออกห่างจากกัน เมยาวีชะโงกหน้าแอบมองก็ต้องปิดหน้าหนีด้วยความอายสายตาของพ่อเลี้ยงจ้องอยู่ที่ความเป็นสาวของเธออยู่เนิ่นนานเหมือนมองการบ้านนักเรียนแล้วชั่งใจว่าควรให้คะแนนเท่าไหร่ดี ยิ่งเขาจ้องเธอยิ่งเขินยิ่งเขาก้มลงไปใกล้เธอก็กลั้นหายใจไปด้วย “อ๊ะ” หญิงสาวสะดุ้งหลังจากความชื้นตวัดผ่านจุดกึ่งกลางสาวที่หมายความว่ากลางจริง ๆ “สวย” สิ้นสุดคำพูดก็ก้มหน้าลงไปชิมอย่างที่ใจนึกคิดแต่หักห้ามใจไว้ไม่อยู่ทั้งที่เมยาวีไม่ควรได้รับการปรนเปรอจากเขาแม้แต่น้อย “อ๊า” ไม่มีความอายเมื่อลิ้นอุ่นปากลึกไปตามร่องจนรู้สึกได้มิหนำซ้ำยังดูดที่รอยแยกเบา ๆ เวลาที่รู้สึกถึงน้ำรักไหลออกมาและเหมือนพ่อเลี้ยงจะช่วงชิมไปจนหมด เกร็งตัวจิกปลายเท้าไปกับฟูกแข็ง ๆ มือสองข้างก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ บ้างก็จิกที่ฟูกบ้างก็ยกมาปิดปากตัวเองไว้ หน้าอายแสนหน้าอายผู้หญิงอะไรใจง่ายยอมอ้าขาให้ผู้ชายทั้งที่ยังไม่รู้จักมักคุ้น แต่เชื่อเถอะว่าตอนนี้สติสตังเตลิดหายไปหมด ยิ่งอีกคนทำเหมือนคอแห้งขาดน้ำจนถึงขั้นยกซดตัวเธอยิ่งอ่อนละทวยสมองไม่อยากคิดผิดถูกแล้วในตอนนี้ “อ๊ะ พ่อเลี้ยง อื้อ” เหมือนฉี่จะแตกแต่ยังแอบกลั้นไว้อยู่ความรู้สึกที่แทบจะควบคุมขาตัวเองไม่ให้มันยกสูงไม่ได้นี่คืออะไรกัน “เมยจะเสร็จ” ไม่รู้ว่าใช้คำถูกไหมแต่เธอรู้สึกแบบนั้นจริง ๆ แต่เหมือนโดนลูกโป่งสวรรค์กำลังหลุดจากมือเด็กน้อยในใจคืออิสระอันกว้างไกลแต่กลับมีผู้ใหญ่ก้าวเข้ามาจับปลายเชือกไว้ทัน อิสระที่ใฝ่ฝันสวรรค์ชั้นสูงพังลงต่อหน้า “อยากมากเหรอ มาทำเองสิ” เขาผละออกมาสายตาจ้องมองคนที่เหมือนใกล้แตะสวรรค์แต่สวรรค์พังลงต่อหน้า เมยาวีนิ่งงันไม่คิดว่าพ่อเลี้ยงจะใจร้ายถึงเพียงนี้ เขาทำให้เธอแข้งขาอ่อนเปลี้ยไม่มีแรงแต่กลับไม่ส่งเธอให้ถึงจุดหมาย ใจร้ายที่สุด หญิงสาวขอเลื้อยเองบ้างจากนอนอยู่ด้านล่างพลิกตัวมาคร่อมพ่อเลี้ยงไว้สายตาดูถูกที่มองมามันทำให้เธอเผลอก้มหน้าใครจะไปกล้าสบตาสิงห์ดุ มือเล็กค่อย ๆ ยืนไปแกะกระดุมออกทุกการกระทำอยู่ในสายตาของพ่อเลี้ยงสิงห์ทั้งหมดท่าทางเชื่องช้าเหมือนสล็อตขัดใจเขาไปหมดจริง ๆ อะไรมันจะดูติ๋ม ๆ ทั้งที่ออกจะร้อนแรงเมื่อครู่ “จำไว้ที่ฉันเอาเธอแค่ระบายตัณหาก็เท่านั้น!” จำแล้ว จำจนใจแหลกสลายไปหมดแล้ว... พ่อเลี้ยงเป็นคนตวัดขาลงไปยืนข้างเตียงปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกต่อหน้าหญิงสาวสิ่งที่เขาภูมิใจหาใช่หน้าตาแต่เป็นหุ่นที่เขาดูแลรักษามาตลอดอายุเข้าเลขสามแต่เชื่อเถอะว่าฟิตไปทุกสัดส่วน ถ้าให้เปรียบเทียบก็พวกดารานายแบบไอ้ชาลีมันยกยอเขาอยู่บ่อย ๆ ว่าเขาไปเป็นดาราหรือนายแบบได้สบาย ๆ หน้าเกินคำว่าหล่อหุ่นมีดีกว่าซิกแพคแน่น ๆ ไม่รู้มันพูดจริงหรืออยากเพิ่มเงินเดือน “อม” เดินเข้ามาใกล้คนที่นั่งมองที่จุดนั้นตาแป๋ว เพราะตอนนี้มันไม่ได้นอนหลับมันตื่นตั้งแต่โดนปล้ำจูบแล้ว “ใหญ่เกินไปค่ะ” “ไม่ฉีกหรอก ถึงฉีกก็ปากเธอ” เห็นไหมเขามันใจร้ายที่สุด แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็เลือกที่จะขยับเข้าไปความอยากไม่เท่าความอยากรู้อยากเห็นมันชี้หน้าเธออยู่กล้าดียังไงกัน “อ๊า” เสียงแหบพร่าครางต่ำทันทีที่ริมฝีปากเล็กครอบครองที่ส่วนหัวพร้อมกับวนลิ้นเล็กไปมา เธอไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเป็นเหตุให้คนใจร้ายจับท้ายทอยยึดไว้แน่นจากนั้นก็ตอกมันเข้าออกอยู่อย่างนั้นตีหน้าขาก็แล้วยื้อออกก็แล้วรู้ไหมว่ามันแทงจะทะลุคอเธออยู่รอมร่อ อ๊อก อ๊อก อ๊อก เสียงลามกที่เกิดขึ้นมาจากน้ำรักขาวข้นฉีดเข้าที่โพรงปากนุ่มพ่อเลี้ยงไม่ยอมปล่อยท้ายทอยให้เป็นอิสระแถมยังอัดตอกลูกชายที่กำลังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนเห็นอีกคนเหมือนหนูแคระคาบกล้วยหอมก็แอบยกยิ้มมุมปาก แค่ก ๆ เมยาวีไอหน้าดำหน้าแดงเหมือนฝันว่าผีอำความรู้สึกแบบออกมาจากจุดที่ชวนอึดอัดไม่ได้สักทีพอเขายอมปล่อยเธอจึงไอออกมาพร้อมกับน้ำกามที่ไหลย้อนออกมาตามเรียวปาก แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือเธอยกนิ้วชี้มาปาดมันพร้อมกับยัดเข้าปากช้อนสายตาขึ้นมองคนตรงหน้า วินาทีนั้นพ่อเลี้ยงหนุ่มรู้สึกพอใจจนคว้าต้นคอเล็กไว้พร้อมกับโน้มใบหน้าลงไปจูบกระชากวิญญาณ ใช้แค่แขนข้างเดียวก็สามารถยกร่างอีกคนให้ขยับมาอยู่ขอบเตียงก่อนที่เขาจะชักรูดที่แก่นกายขยายใหญ่เอาไปจ่อไว้ที่ช่องทางสีหวาน “โอ๊ย!” เมยาวีหดคอถอยกลับจูบนัวแค่ไหนไม่สนใจรู้แต่ว่าตอนนี้เจ็บที่ตรงนั้นมากจนต้องขยับออกโดยอัตโนมัติแต่มีหรือจะไวเท่ากับคนที่ล็อกช่วงเอวเธอไว้แล้ว “ขอบคุณสำหรับศักดิ์ศรีนี้ ฉันจะเหยียบให้สมกับสิ่งที่เธอทำไว้เลย” “กรี๊ด!!” เหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ตอนที่พ่อเลี้ยงพยายามยัดตัวตนเข้ามาจนสุดทั้งที่เขารู้ว่าร่างกายเธอรับไม่ไหว นอกจากเขาจะไม่สนใจยังป่าเถื่อนจนเธอร้องไห้แทบไม่มีน้ำตาให้ไหล ซาตานตนนี้ยังมีหัวใจหลงเหลืออยู่ไหมนะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more