Chapter 24

888 Words

"Breathe in...Breathe out...kaya mo yan..basta ngiti lang apple.." sabi ko sa sarili ko sabay ngiti ko pa.nakaharap ako ngayon sa salamin..ready na ako for school pero hindi ko pa rin magawang lumabas ng kwarto ko "hoy!!apple bumaba ka na dyan!!" narinig kong sigaw ng mama ko..tumingin ako ulit sa salamin..tinignan ko yung mata ko...thank goodness hindi sya namamaga..pinilit ko talalang wag umiyak kagabi para hindi halatang may nangyari..pero nung friday at saturday night umiyak talaga ako kahit naman mukha akong pagkain at laging nakangiti hindi ibig sabihin hindi ako nasasaktan..tsaka sinong hindi iiyak kapag sinabihan kang sorry ng taong gusto mo?as in sorry lang..nakakainis...haayy tama na nga..naiiyak ako pag naaalala ko lang ehh tumingin ako sa taas para hindi malaglag yung mga lu

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD