รุ่งเช้า ปาริฉัตรตื่นมาพร้อมกับร่างกายที่เมื่อยขบ กลางใจสาวบวมแดงจากการทำรักอันดุดันของเสี่ยภาคินทร์เมื่อคืน หญิงสาวเหลือบมองคนที่กำลังหลับสนิทข้างเธอแล้วค้อนให้วงใหญ่ เธอบอกแล้วว่าวันนี้ต้องทำงานก็ไม่เบาให้บ้างเลยแถมกว่าจะให้เธอได้นอนก็ปาไปตั้งตีสอง น่าโมโหชะมัด หญิงสาวคิดพร้อมทั้งแยกเขี้ยวใส่ให้คนตัวโตโดยที่นอนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่รู้การกระทำของเธอเลยสักนิด
"อูย" เสียงหวานครางขึ้นเมื่อเธอวาดขาลงจากเตียง รู้สึกเจ็บแสบบริเวณปากทางรักจนต้องส่งเสียงออกมา คิ้วเล็กขมวดเข้าหากันกัดริมฝีปากล่างในตอนข่มใจให้ก้าวเดินพาร่างเปล่าเปลือยไปหยิบเสื้อคลุมตัวใหญ่ที่พาดอยู่ปลายเตียง
ปาริฉัตรเคลื่อนกายอย่างเชื่องช้าไปยังห้องน้ำเพื่อชำระล้างคราบน้ำคาวบนร่างกาย หญิงสาวออกจากห้องน้ำมาพร้อมทั้งเสื้อคลุมตัวใหญ่ของเสี่ยหนุ่มที่เมื่อเธอสวมใส่แล้วดูรุ่มร่ามไม่พอดีตัว ชายเสื้อคลุมยาวไปจนเกือบถึงข้อเท้าเล็ก
"จ
