ครืด ครืด
โทรศัพท์มือถือเครื่องหรูที่ถูกวางไว้ที่หัวเตียงสั่นสะเทือนขึ้นเพราะมีสายเรียกเข้า เสียงขูดของโทรศัพท์ไปทำให้เสี่ยภาคินทร์ที่นอนตะแคงข้างกอดเอวคอดของปาริฉัตรอยู่ขยับตัวอย่างคนงัวเงีย
"อือ" เสียงครางในลำคออย่างนึกรำคาญที่มีอะไรบางอย่างมารบกวนการนอนของเขาที่เพิ่งจะได้นอนพักผ่อนในตอนรุ่งเช้า เสี่ยหนุ่มเอี้ยวตัวไปควานหาโทรศัพท์แล้วยกขึ้นมาดูชื่อคนโทรมา จากนั้นจึงใช้นิ้วยาวปัดหน้าจอเพื่อรับสาย
"มีอะไร?" เสี่ยหนุ่มพูดรับสายพลางยกมือหนาอีกข้างขึ้นลูบหน้าตัวเองเพื่อไล่ความมึนงง
'เสี่ยไม่เข้าคาสิโนเหรอครับ?' เสียงหมอกดังมาตามสาย
"วันนี้กูไม่เข้า มีอะไร?" เสี่ยภาคินทร์ตอบลูกน้องกลับไปด้วยน้ำเสียงทุ้มเข้ม
'ครับ เสี่ยครับ พนักงานใหม่ยังไม่มาทำงานเลยครับ' ที่หมอกถามหาปาริฉัตรเพราะเสี่ยให้เธอเริ่มงานวันนี้และเขาต้องเอาชื่อหญิงสาวไปขึ้นทะเบียนพนักงาน
"วันนี้เธอคงจะไปไม่ได้แล้ว" เสี่ยหนุ
