2 อาทิตย์ต่อมา......
“เอาจริงเหรอฟ่งเทียน หนูไม่ต้องรีบขนาดนี้ก็ได้นะลูก” ไป๋เฟิงคุยกับลูกชาย ที่จะขอไปจีนก่อนเวลาหลายเดือนนัก
“ผมตัดสินใจแล้ว”
“เพราะผิงผิงใช่ไหม มันเกิดอะไรบนเรือนั่นใช่ไหม” คนเป็นพ่อถามลูกชายที่ก่อนไป และกลับมาอย่างกับคนละคน ไม่มีคำตอบใดจากคนเป็นลูกชาย
“ม๊ารู้ว่าหนูรัก ม๊าจะไปขอกู๋ไคก็ได้” ไป๋เฟิงพยายามจะรั้งตัวลูกชาย แต่มันกลับทำให้สามีเธอโกรธจนต้องตบโต๊ะเสียงดังปัง!!!!! เธอเลยต้องหยุด
“ขั้นไหน ป้องกันรึเปล่า” ชินถามขึ้น พราะจะได้แก้ไขให้มันถูก ไม่ใช่จะหนี
“มันไม่ใช่ประเด็นที่ผมมีอะไรรึเปล่า แต่ประเด็นมันคือน้องเกลียดผมไปแล้ว เมื่อไหร่ป๊าจะเข้าใจผมสักที ผมทนไม่ได้เองที่ทนเห็นน้องอยู่กับใคร” คนเป็นลูกชายยอมรับออกมาตามตรง ว่าตนนั้นใจไม่แข็งพอ ทำให้ชินถึงกับต้องถอนหายใจออกมา
“เอาเถอะ ป๊าจะคุยกับอากงให้ ป๊าจะหาเวลาเหมาะ ๆ ไปทาบทามผิงผิงไว้ก่อน กู๋ไคของแกจะได้ไม่ยกให้
