ฟ่งเทียน Say ::
“จ๊ะเอ๋ ไม่ได้อยากมาหาหรอกนะ ฉันรู้ว่าเฮียทำงาน แต่อาเฟยนะสิ ดีอก ดีใจ บอกจะมาหาป๊าให้ได้ ถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ” ผิงผิงอุ้มลูกมาหาผมที่บริษัท แค่เธอมา มันก็เป็นจุดสนใจมาก ๆ แล้ว ไม่เป็นจุดสนใจก็บ้าแล้ว ก็เธอเล่นอุ้มลูกมาเลย แถมตัวเองยังอยู่ในชุดกาวน์ แต่ผมต้องไปเข้าประชุมบอร์ดบริหาร ไม่สามารถอยู่เล่นกับลูกได้
“ไปรอที่ห้องเฮียก่อน เฮียติดประชุมด่วน”
“นี่มันอะไรคะบอส หลานชายเหรอคะ หล่อจังเลย หล่อเหมือน.....” เอมี่เลขาสาวสวยที่ผมรับทำงานมาได้ 1 ปี ตั้งแต่ทำงานที่จีน เธอตามมาช่วยงานผมที่นี่ด้วย
“ป๊าค่ะ เฮียฟ่ง ฉันกับลูกกกกกกกกกกก ไปรอในห้องทำงานนะคะ” หญิงสาวในชุดกาวน์เดินอุ้มลูก แล้วตรงดิ่งเข้าไปในห้องทำงาน ที่ผมเพิ่งจะเดินออกมา
“นี่มันอะไรคะบอส มีลูกกับเมียแล้ว ที่สถานะเราไม่ขยับ เพราะ.... คนที่บอสบอกรออยู่ที่บ้านคือเธอคนนี้” เอมี่ถามผมขณะเดินไปที่ห้องประชุม
“ก็นะ...ก็คงประ
