เหม่เหมถูกริวลากกลับมาในห้องของตัวเอง โดยที่ตัวเธอนั้นยังไม่ทันจะได้เป่าเค้กเลย เธอไม่เข้าใจการกระทำของริวนัก ว่าเค้าโกรธอะไร ใบหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์สุราที่เธอดื่มมันเข้าไป ทำให้เธอไม่ได่อ่อนหวานอย่างที่เคยเป็น
“ทำไมไปนอนให้มันกอดอยู่ได้!!!! นี่ก็ยังกินให้เมาขนาดนี้อีก”
“แล้วเฮียจะมาสนใจอะไร!!!! ฉันมันก็แค่น้องสาว”
“เป็นน้องสาว เฮียก็ต้องห่วง” ริวเองก็ยังสาดโทสะใส่คนเป็นน้องสาวไม่ต่างกัน ต่างคนต่างร้อน ทำให้บทสนทนามันยิ่งรุนแรง
“ไม่ได้อยากเป็นน้อง อยากเป็นเมีย” เหม่เหมพูดขึ้นมาทำเอาริวชะงักเงียบไปชั่วครู่ อาการเงียบของริวทำให้หญิงวิ่งเข้าใส่ เพื่อจะมอบกายมอบใจให้คนเป็นพี่ชาย ริมฝีปากเล็กจูบเข้าที่ปากของริวแต่ไม่ได้รับตอบกลับแต่อย่างใด มันทำให้เธอเจ็บจนร้องไห้ น้ำหยดน้อยที่ค่อยๆไหลออกมาอย่างเจ็บปวด เธอยังพยายามจะจูบริวอีกครั้ง แต่ก็ยังคงไม่ได้รับการตอบรับ
“พอแล้วอย่าพยายามเลย”
“ไม่ได้
