"เจ้าดูนั่นซิอ้ายฉิง "
ร่างโปร่งจูงมือชายาตนมาถึงริมฝั่งน้ำชี้ชวนชมดูหิ่งห้อยนับร้อยนับพัน อ้ายฉิงค่อยๆหันมองไปและยกยิ้มระบายขึ้นมาในใบหน้า
"สวยจังเลยเพคะท่านอ๋อง สถานที่นี้งดงามยิ่งนักเพคะ"
"หึหึ ฝั่งน้ำยามค่ำคืนที่ใดก็มีหิ่งห้อย แต่ฝั่งน้ำนี้นั้นเสด็จแม่ของข้านั้นชมชอบยิ่งนัก ข้าจึงพาเจ้ามาที่นี่"
อ้ายฉิงยกยิ้มขึ้นมาและเขย่งเท้าขึ้นไปจุมพิตหอมแก้มท่านอ๋องแปดลงไปเบาๆ
"รางวัลสำหรับวันนี้เพคะ "
ร่างบางยิ้มจางๆและหันกายหนีไปในทันใด ร่างหนาเร่งฝีเท้าดักหน้านางจนนางชนเข้าไปกับแผงอกหนา
"ปึก...อุ้ย...."
"จริงแท้แล้วนั้น ความงามอื่นใดก็มิสู้ชายารักของข้าเลย "
อ้ายฉิงผลักคนออกไปเบาๆ และกระซิบลงไปที่ข้างหู
"กลับกันเถิดเพคะ ยามดึกนอกจวนของเรานั้นอันตรายยิ่งนะเพคะ ยามสุขสงบก็ควรที่จะรักษาร่างกายของพวกเราให้ปลอดภัยเนิ่นนานก่อนนะเพคะ "
"หึ หึ ข้าจะทำอย่างไรดีน้า ข้ารักเจ้าเหลือเกินอ้ายฉิง "
