ผมอุ้มร่างของยัยแว่นขี้เมาขึ้นมาบนห้องนอน หลังจากที่ปล่อยกลิ่นตดในรถให้ผมดมจนขมคอจากนั้นแม่งก็หลับไม่รู้เรื่องอีกเลย ผู้หญิงอะไรวะทำตัวโคตรอุบาทก์เกิดมาก็เพิ่งจะเคยเจอนี่แหละ ทั้งโหด โฉด เถื่อน แถมยังไม่รักษาภาพพจณ์ของตัวเองอีก ดูสิเมาเหมือนหมา แล้วกูจะเอายังไกับหน้ายัยนี่วะ ให้นอนแบบนี้มีหวังกลางดึกกูจะต้องตื่นมาช็อคกับสภาพหน้ามันแน่ ผมเดินไปที่หน้าโต๊ะกระจก ปกติแล้วผู้หญิงเขาใช้อะไรเช็ดหน้าวะ ผมอ่านข้างขวดอยู่นานสองนาน โคตรเยอะไม่รู้ว่าขวดอะไรเป็นอะไรเดี๋ยวก็เอาน้ำมันเบนซินเช็ดให้ซะหนิ
"คลีนซิ่ง น่าจะใช่อันนี้แหละ" ทำไมกูต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ สำลีหมดไปเกือบครึ่งห่อแล้วแม่งยังไม่เกลี้ยงเลย ผมถอดแว่นหนาๆ ของเธอวางไว้ข้างๆ ก่อนที่จะเริ่มเช็ดรอบดวงตา เช็ดยากชิบเอาสีสเปรย์บล๊อคตาหรอวะ กว่าจะเสร็จก็เกือบสิบนาทีได้
"อื้ออ เอาถั่วมากินหน่อยดิ๊" ยังจะห่วงถั่วอยู่อีก ทำไมไม่ห่วงตัวเองบ้าง
