เจ้าหญิงของมาเฟีย

Ep 1หน้าที่คู่หมั้น

บ้านที่ถูกสร้างขึ้นในพื้นที่ของตระกูล NOS หลังที่ 5 อาจจะไม่ได้มีพื้นที่ใช้สอยเท่าหลังใหญ่ที่เป็นของปู่ย่า แต่ก็ถือว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัว แม้แต่คนในครอบครัวจะเข้ามายังต้องแจ้งก่อน TM มีนิสัยคล้ายกับผู้เป็นอามากกว่าพ่อตัวเอง นั่นคือนิ่งมากไปไหนมาไหนมักไม่มีใครรู้ขนาดอยู่ในเขตบ้านจะตามตัวได้คือต้องให้เขายอมรับสายเท่านั้น ยิ่งตอนโกรธยิ่งนิ่งครั้งหนึ่งที่การ์ดชุด B เข้าเวรที่บ้านใหญ่ แต่กลับไปแอบสูบบุหรี่ทิ้งตำแหน่งที่ต้องเฝ้าไป ทำให้คืนนั้นน้องสาวเล็ทตี้ที่แสนซุกซนแอบปีนรั้วออกไปเที่ยวคลับ และถูกจับได้เพราะมีคนจำหน้าเธอได้เลยส่งข่าวบอกเขาโดยตรง เพียงมือเดียวและครั้งเดียวที่ีตบลงเข้ากกหูของการ์ด 2 คน ผลคือร่วงลงกระแทกพื้นการ์ดที่เหลือต้องรีบหามส่งโรงพยาบาลทันที

LT : น้องขอโทษ...ฮือ ๆ

TM : ...

TO : เดี๋ยวผมคุยกับน้องเองครับ

LT : พี่ทีโอ...ฮือ ๆ

เขาโกรธเพราะอายุเธอยังไม่ถึง 18 ด้วยซ้ำแล้วก็ถูกตามใจมากเพราะเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของบรรดาพี่ชายสุดแสบทั้ง 6 คน และมีเพียงเขาที่อายุห่างพอที่จะไม่มีใครกล้ามาเล่นหัว หรือล้อเล่นไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ยิ่งอำนาจที่ได้มาจากฝีมือในการทำงานหนักมาหลายปี จึงไม่มีน้องคนไหนไม่เกรงใจเขา แต่ถึงเขาจะดุมากและเย็นชาแต่เขากลับไม่เคยลืมวันเกิดน้องสักคน ของขวัญที่ดีที่สุดจะถูกส่งมาจากทุกมุมโลกแม้ตัวเขาจะไม่ได้อยู่รวมงานวันเกิดที่บ้านก็ตาม

PF : ทำไมทำหน้าแบบนั้นคะ

TM : เล็ทตี้ดื้อมาก

PF : ดื้อเท่าหนูไหม...หืม

TM : อย่า

คนน้องที่กำลังนอนเอาหัวพาดตักแกร่งของคนพี่อยู่บนโซฟายาวกลางห้องฉายหนังในบ้าน เอ่ยถามเพราะตั้งแต่เข้าบ้านมาเมื่อเช้าคนพี่ได้แต่ทำหน้าบึ้งแม้ว่าปกติก็บึ้งอยู่แล้ว แต่เพราะเธออยู่กับเขามาทั้งชีวิตแค่เสียงลมหายใจเข้าออกเธอก็พอรู้แล้วว่าเขาอารมณ์แบบไหน มือเรียวของคนพี่กำลังม้วนปลายผมสีน้ำตาลแดงธรรมชาติเล่นแบบที่ชอบทำ

พอคนน้องแกล้งหยอกเรื่องความดื้อของเธอกับเล็ทตี้ ทำให้คนพี่กลับหันมาสนใจเธออีกครั้ง เชอร์รี่ของโปรดคนน้องที่วางอยู่ในชามใบใหญ่เนื่องจากเธอสามารถกินมันได้ทั้งวัน แม่บ้านจึงจัดใส่ชามแก้วใส่ใบใหญ่ให้แทน ระหว่างที่เธอกำลังจับเชอร์รี่เข้าปาก ความหวานบางอย่างก็ถูกแทนที่รสชาติของไอ้ลูกสีแดงนี่

PF : อื้อ...

TM : ปากแดงหมดแล้วนะ

PF : เพราะพี่นั่นละ

TM : ก็พี่อยากกินบ้าง

PF : โน่นไงคะในชามตั้งเยอะ

TM : ก็พี่อยากกินในปากเรามากกว่า

นิ้วเรียวของคนพี่กำลังกดลงเบา ๆ ที่ริมฝีปากคนน้องเพื่อเช็ดรอยสีแดงจากลูกเชอร์รี่ที่เขาขโมยกินจากปากคนน้อง ประโยคจากปากเขาทำเอาคนน้องรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงเกือบเท่าสีของผลเชอร์รี่ที่วางอยู่ในชาม แต่ก่อนที่คนพี่จะชิมปากนุ่มของเธออีกรอบ เธอก็เอามือปิดปากเขาไว้ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยาก แต่ตอนนี้หัวใจเธอเต้นแรงมากเธอไม่พร้อมทำอีกครั้ง เธอเลยอยากขอเว้นช่วงให้หายใจหายคอให้ทั่วปอดก่อน

ตั้งแต่วันที่คนพี่ไปรับกลับจากมหาลัยแล้วโมโหที่เธอแอบหนีไปซื้อน้ำปั่นหลังมหาลัย เขาก็เริ่มจูบเธอแบบที่ผู้ใหญ่เขาทำกันถ้าถามว่าเธอรู้ได้ไง ในหนังสมัยนี้ก็มีแต่ฉากแบบนี้ทั้งนั้น แถมเธอก็เคยแอบดูหนัง 20+ บ้างเพราะความอยากรู้อยากเห็น แต่ก็ดูไม่เคยจบเพราะเธอยังทำใจไม่ได้ถ้าคนพี่รู้ละก็เธอน่าจะโดนตีก้นแน่ ๆ

TM : เดี๋ยวบอกคุณพ่อคุณแม่ว่ามานอนที่นี่

PF : มะ...ไม่ได้สิ

จากที่ล้มตัวลงนอนอีกครั้งก็ต้องกระเด้งตัวขึ้นด้วยความตกใจ คนพี่เป็นอะไรทำไมมาสั่งให้เธอทำอะไรแบบนี้ พ่อเธอไม่มีทางยอมแน่ ๆ บอกเลย ไม่ว่าดึกแค่ไหนที่ผ่านมาเขาก็ต้องไปส่งเธอที่บ้าน คนพี่ไม่ปล่อยช่องว่างให้ห่างเขาดึงตัวเธอขึ้นนั่งคร่อม ใช้ 2 มือจัดการปอยผมให้ขึ้นไปทัดที่ใบหูของคนน้อง เพื่อจะได้มองหน้าเวลาคุยกกับเขาได้ชัด ๆ

TM : โทรไปบอกว่านอนกับเล็ทตี้

PF : ถ้าพ่อไม่ให้

TM : บอกเล็ทตี้ร้องไห้เพราะพี่ดุ

PF : โห...ทำไมพี่เป็นคนแบบนี้กินยาผิดขวดรึเปล่าคะ

TM : ถึงเวลาที่เราต้องทำหน้าที่คู่หมั้นได้แล้วนะ

PF : ???

TM : จัดการซะเจ้าหญิงน้อย

คนน้องรู้ดีว่าถ้าเขาเอ่ยปากนั้นหมายถึงคำตอบเดียวคือต้องได้ เขาเป็นคนเอาแต่ใจแต่ไม่หยาบคายเรียกง่าย ๆ ก็คือกดดันเก่งมาก คำพูดเรียบง่ายแสนสุภาพ แต่ไร้ซึ่งรอยยิ้มและไม่มีอารมณ์ขันกับคนทั่วไป ทำให้คนที่พบเจอเขามักจะเกร็งกันจนทำอะไรไม่ถูก ยิ่งถ้าโดยเขาจับผิดด้วยบอกเลยว่าไม่รอดหรอก

PF : แล้วเล็ทตี้

TM : เดี๋ยวพาไปหาที่บ้านใหญ่

PF : หนูหมายถึงนอนห้องเล็ทตี้น้องจะยอมหรอ

TM : นอนนี่

PF : ห๊ะ

TM : คืนนี้...นอนกับพี่

PF : หมายถึงนอนห้องเดียวกัน ?

TM : ตามที่พี่พูดไม่จำเป็นต้องแปล...มันไม่มีประโยชน์

PF : ...