“เรื่องอะไรเหรอคะบอส” กานดาทำหน้าฉงน เพราะนายจ้างของเธอไม่เคยขอร้องให้ทำอะไร โดยส่วนมากเขาจะออกคำสั่งเสียมากกว่า
“ผมต้องการผู้หญิงสักคน มาทำหน้าที่แม่ของลูก คุณพอจะหาให้ได้มั้ย ที่สำคัญต้องไว้ใจได้นะ” ธีย์เทพเอ่ยออกไปด้วยความลำบากใจ
“อุ้มบุญเหรอคะ” กานดาเอ่ยถามออกไปด้วยความตกใจ
“เปล่าต้องมีความสัมพันธ์กับผมจริงๆ และก็ให้กำเนิดลูกของผม เมื่อคลอดลูกให้ผมแล้ว เธอจะเป็นอิสระทันที” ธีย์เทพบอกเงื่อนไขด้วยความลำบากใจ
“เอ่อ มันจะมีคนที่รับทำแบบนั้นเหรอคะ นอกจากผู้หญิงไซด์ไลน์ แล้วถ้าเป็นผู้หญิงพวกนั้นกานก็ไม่แนะนำให้บอสเข้าไปยุ่ง” กานดาครุ่นคิดพร้อมกับกล่าวเตือนเจ้านายของเธอด้วยความหวังดี
“มันต้องมีสิ คุณกานลองคิดดูให้ดี” ธีย์เทพยังคงไม่ยอมแพ้ เขาไม่ต้องการแต่งงานหรือผูกมัดกับใครจริงจัง
“อ้อ พอจะนึกออกแล้ว แต่ว่ากานขอคุยกับน้องเขาดูก่อนนะคะ” กานดาตาโตด้วยความดีใจ เธอพอจะนึกถึงคนที่จะทำอย่างนี้ได้ เพราะบอสของเธอมีบุญคุณกับผู้หญิงคนนี้ เรื่องนี้คงไม่เหนือบ่ากว่าแรงของกานดาแล้ว
“คนที่คุณพูดถึงคือใครเหรอครับ” ธีย์เทพหลิ่วตามองไปที่กานดาด้วยความสงสัย
“บอสจำศศิที่บอสเคยให้ทุนจนเธอเรียนจบปริญญาตรีได้มั้ยคะคนนั้นแหล่ะค่ะ” กานดาทบทวนความทรงจำให้กับบอสหนุ่มอีกครั้ง เพราะเรื่องของศศินราอาจจะเลือนไปจากความทรงจำของบอสเธอแล้ว
“คลับคล้ายคลับคาอยู่เหมือนกัน แต่ตั้งแต่เธอจบมหาวิทยาลัยผมก็ยังไม่ได้เจออีกเลย” ธีย์เทพพยายามระลึกถึงใบหน้าของหญิงสาว แต่เมื่อนึกเท่าใดชายหนุ่มก็นึกไม่ออก มีเพียงภาพเลือนลางในความทรงจำเท่านั้น
“ตอนนี้โตขึ้นสวยมากเลยค่ะบอส”
กานดารู้สึกชื่นชมในความสวยของหญิงสาว และตลอดเวลาที่ผ่านมากานดาได้เห็นพัฒนาการความสวยของศศินรา ตั้งแต่เป็นวัยรุ่นจนกระทั่งเรียนจบมหาวิทยาลัย ซึ่งศศินราเป็นเด็กที่ธีย์เทพให้ทุนการศึกษาแล้วยังไม่ขาดการติดต่อจากกานดา
“ผมมีเงินให้หนึ่งล้าน ไม่ได้ให้ทำฟรีๆ หรอกนะ ถ้าศศินราตกลง คุณก็จัดการทำสัญญาให้ผมด้วยแล้วกัน” ธีย์เทพยังไม่คลายกังวลเท่าใดนัก แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากรอเท่านั้น