สมหวัง...2

459 Words

“ไหว้พระเถอะลูก แล้วก็ไม่ต้องเรียกคุณหญิง เรียกแม่เหมือนกับพี่เขานั่นแหล่ะลูก” ศศินราหันไปสบตาชายหนุ่มเพื่อสอบถามความเห็นของเขา เธอไม่กล้าทำตัวตีเสมอราวกับว่าเธอกำลังจะมาเป็นภรรยาของชายหนุ่ม ธีย์เทพพยักหน้าให้หญิงสาว เพื่อให้เธอทำตามที่คุณหญิงวันดีต้องการ “ค่ะ คุณแม่” ศศินรารู้สึกอบอุ่นไปทั้งหัวใจ เมื่อเธอมีโอกาสเรียกใครสักคนว่าแม่ “แล้วนี่แพ้ท้องบ้างหรือเปล่าลูก” คุณหญิงวันดีเอ่ยถามหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง เพราะการแพ้ท้องส่วนใหญ่จะเกิดในช่วงเริ่มต้นของการตั้งครรภ์ “โชคดีมากเลยค่ะที่ตอนนี้ยังไม่มีอาการแพ้อะไร” ศศินราตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม คุณหญิงวันดีลอบมองสำรวจที่ใบหน้าของว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยความชื่นชม เจ้าลูกชายของเธอนี่ตาแหลมไม่เบา เลือกลูกสะใภ้ได้ถูกใจแม่จริงๆ “แล้วเราล่ะดูแลน้องบ้างมั้ยเจ้าธีย์” คุณหญิงวันดีหันมาถามบุตรชาย “ก็เพิ่งรู้ว่าเค้าท้อง ต่อไปหนี้จะดูแลอย่างดี มดไม่ให้ไต่ไรไม่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD