When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หลังจากความเงียบปกคลุมภายในรถ ธีย์เทพก็ตัดสินใจกลับรถกลับไปยังห้างสรรพสินค้าที่เขาเพิ่งจะขับรถผ่านมาเมื่อสักครู่ “ฉันเปลี่ยนใจแล้ว เราไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตกันดีกว่า ฉันอยากชิมฝีมือเธอแล้ว เอาให้สุดฝีมือเลยนะ” ธีย์เทพพยายามเปลี่ยนบรรยากาศให้มันดีขึ้น “แล้วแต่คุณเลยค่ะ” ศศินรากล่าวอย่างไร้อารมณ์ ตอนนี้ภายในใจของเธอกำลังรู้สึกเศร้า ธีย์เทพเลี้ยวรถเข้าไปจอดยังลานจอดรถ ก่อนที่จะพาคนตัวเล็กเข้าไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ต ศศินราพยายามปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติมากที่สุด ในขณะที่ธีย์เทพก็ช่วยเธอเลือกของ พลางสังเกตอาการของศศินราไปด้วย เพียงไม่นานของสดก็ถูกหยิบเข้ามาเต็มรถเข็น ชายหนุ่มจัดการจ่ายเงินเรียบร้อย แล้วก็พาหญิงสาวเดินกลับมาที่รถ “ขอบคุณนะคะ” ศศินราหันมาเอ่ยกับชายหนุ่มหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาอยู่ในรถยนต์หรูเรียบร้อยแล้ว “ขอบคุณเรื่องอะไร” ธีย์เทพเลิกคิ้วด้วยความสงสัย “สำหรับวันนี้ค่ะ