สมหวัง

375 Words

หลังจากความเงียบปกคลุมภายในรถ ธีย์เทพก็ตัดสินใจกลับรถกลับไปยังห้างสรรพสินค้าที่เขาเพิ่งจะขับรถผ่านมาเมื่อสักครู่ “ฉันเปลี่ยนใจแล้ว เราไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตกันดีกว่า ฉันอยากชิมฝีมือเธอแล้ว เอาให้สุดฝีมือเลยนะ” ธีย์เทพพยายามเปลี่ยนบรรยากาศให้มันดีขึ้น “แล้วแต่คุณเลยค่ะ” ศศินรากล่าวอย่างไร้อารมณ์ ตอนนี้ภายในใจของเธอกำลังรู้สึกเศร้า ธีย์เทพเลี้ยวรถเข้าไปจอดยังลานจอดรถ ก่อนที่จะพาคนตัวเล็กเข้าไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ต ศศินราพยายามปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติมากที่สุด ในขณะที่ธีย์เทพก็ช่วยเธอเลือกของ พลางสังเกตอาการของศศินราไปด้วย เพียงไม่นานของสดก็ถูกหยิบเข้ามาเต็มรถเข็น ชายหนุ่มจัดการจ่ายเงินเรียบร้อย แล้วก็พาหญิงสาวเดินกลับมาที่รถ “ขอบคุณนะคะ” ศศินราหันมาเอ่ยกับชายหนุ่มหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาอยู่ในรถยนต์หรูเรียบร้อยแล้ว “ขอบคุณเรื่องอะไร” ธีย์เทพเลิกคิ้วด้วยความสงสัย “สำหรับวันนี้ค่ะ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD